 |
| Kijk eens wat een joekel! |
Vandaag is JP niet alleen. Hij heeft bij zijn eerste stappen op het gebied van het vliegvissen, een lotgenoot getroffen en brengt hem vandaag mee om Dirk kennis te laten maken met het roofvissen vanuit de boot. Het lot zit hem er in dat ze beiden beginnend vliegvisser zijn.
Beiden zetten dus hun eerste stappen op dit gebied en hebben nog veel te leren. Wat het vissen uit de boot betreft, dit is voor beiden geen probleem, want ook Dirk weet hoe een hengel uit te werpen en een vis te drillen. Alhoewel het helpt voldoende lijn uit te laten staan bij het drillen. Aangezien hij vaker mee wil komen, komt dit ook wel goed.
Terwijl ik de boot in gereedheid breng, komen ze aanrijden en volgt de kennismaking met een box. Het schudden van handen is nog niet weer tot normaal verheven wegens de corona. Misschien komt dit ooit weer terug. Andere tijden zullen we maar zeggen. Het weer is ook weer anders, het blijft droog en het wordt warm.
Als de boot weer is volgebouwd, kan deze het water in. Dirk duwt hem af en springt aan boord. Dan varen we naar de rivier. JP wil eerst verticalen, want daar heeft hij veel geloof in. Mijn ervaring van de laatste dagen heeft me iets anders geleerd, maar hij wil het desondanks proberen. De klant is koning en dus doen we dat. Nu weet Dirk in ieder geval ook hoe dit in zijn werk gaat.
 |
| De eerste de beste baars is voor Dirk. |
Na enige tijd vruchteloos te hebben geprobeerd, schakelen we over op slepen. Ik zet direct in op de stek die de laatste tijd het meest productief bleek. Goed gegokt, blijkt even later. Dirk mag de eerste vis van vandaag vangen, een knappe baars. Niet de grootste die hij ooit heeft gevangen, maar wat zegt één centimeter?
Het is weer een drukte van belang in de boot want JP zet zijn beste beentje voort en dit betekent dat er weer vele lijnen uitstaan. Met drie lijnen vlak langs de oever is dit niet zonder gevaar. Bovendien is de hengel aan de buitenzijde buiten beeld. Ik ken het fenomeen en houdt zo goed mogelijk het overzicht.
 |
| Een flinke roofblei, die er mag zijn. |
Maar JP krijgt zijn gelijk en haakt een hard vechtende vis. Ik stuur de boot uit de kant en leg deze voor anker. De andere lijnen zijn inmiddels binnen gedraaid en wij kijken uit naar de vis die zich nog niet heeft vertoond. Wanneer het zover is, zien we een grote roofblei, die zich nog niet gewonnen geeft.
JP verzekert Dirk dat dit echt een joekel is. Daarom is hij niet blij als ik zeg dat ze inmiddels al twintig centimeter groter gevangen zijn. Ik herstel het snel en laat Dirk weten dat dit echt een gigant is. Het lacht er begripvol bij. Nu alle gekkigheid weer een beetje is weggeëbd, ronden we het meten en fotograferen af en gaat de vis terug.
 |
| En de derde soort, een snoekbaars. |
Hierna wordt het lastig. We vissen heel wat af en vangen dan de derde soort, een snoekbaars. Op deze manier krijgt Dirk een goede indruk van de potentie van dit water. Het stroomt en het water is redelijk troebel, zeker als er grote schepen passeren, die zorgen voor veel waterverplaatsing. Maar daar had deze snoekbaars dus geen problemen mee.
We zetten door en daarbij raken de gasten regelmatig in diepgaande gesprekken verzeild. Zodoende moet ik aan de bel trekken als er een aanbeet komt op de hengel die buiten beeld is geraakt. Daarvoor ben je gids, denk ik dan maar. Helaas gaat er dan ook wel eens een vis verloren, omdat de hengel niet snel genoeg uit de steun wordt genomen.
 |
| De grootse van de dag, werpend gevangen. |
Toch weten we slepend nog een snoekbaars te vangen. Hiermee lijkt het op te houden, want er beweegt zich niets meer. Aangekomen bij een monding zet ik de Minn Kota aan het werk en gaan de gasten werpen/jiggen. Lange tijd gebeurt er niets, totdat een flinke snoekbaars de shad van Dirk te aantrekkelijk vindt. De aanbeet is niet goed waarneembaar, maar de vis is wel degelijk goed gehaakt. JP is blij dat Dirk deze ervaring mag opdoen, die blij is met de grootste snoekbaars van deze dag.
Hierna is het compleet voorbij. We slepen nog heel wat af. Die andere kant misschien?, oppert JP. Ik stem er mee in en vaar naar de andere oever. Wanneer ik de boot op wil zetten, geeft JP te kennen dat ik nog iets verder terug moet. Ik weet dat hij hier eens een grote vis is kwijt geraakt toen hij hier van de kant viste. Ik begrijp derhalve de motivatie.
 |
| Water, zon en plezier, daar draait het toch om! |
Wanneer we vervolgens halverwege zijn er er niets gebeurt, is daar alweer de suggestie om te stoppen. Dit gaat me te snel en dus geef ik aan dit traject in zijn geheel af te werken. Helaas heeft dit geen succes. Toch blijf ik vasthouden aan het motto: doorzetten, nooit opgeven.
Wanneer we helemaal terug zijn en ik de stek waar we succesvol waren opnieuw aan de tand wil voelen, gaan de hengels weer overvloedig buiten boord. Omdat de aandacht ernstig is verslapt, raken de mannen al snel weer diepgaand in gesprek. En zo gebeurt het dat een schitterende aanbeet niet verzilverd kan worden. De hengel was niet in beeld, de mannen zaten er met de rug naartoe. Mogelijk dat ik deze ervaring nog eens in kan brengen bij de leermomenten.
Toch hebben we een heerlijke visdag. We hebben het droog gehouden en vijf vissen, drie soorten in de boot gehad. Het gezelschap van Dirk was prettig en gemoedelijk. Nieuwe stof om over te praten is welkom, zo heb ik het beleefd. Ik zie uit naar zijn volgende bezoek en hoop op betere vangsten.
