 |
| Mark is blij met deze snoekbaars. |
Soms komen mensen zomaar op je pad en volgt er een ontmoeting, gevolgd door een boeking. Zo ongeveer kwam deze afspraak tot stand. Martijn had eens wat spullen bezorgd en we hadden kennis gemaakt, waarbij het gidsen ter sprake kwam. Ik gaf een stapeltje folders mee, die bij "Nature Bliss" een plaatsje hebben gekregen. Het betreft de praktijk van natuurfotograaf Yvette van den Berg. https://www.yvettenatuurfotografie.nl/
De vraag kwam of ik hem en een vriend een halve dag zou willen gidsen. Eigenlijk had die vriend nauwelijks tijd en dit was nu precies waar het om ging. Even eruit om te proberen het hoofd leeg te maken, even echt te ontspannen. Ik wilde hier in mee gaan en zo kwamen we tot een afspraak. Niet voor dag en dauw, maar op een tijdstip dat je de volledige nachtrust mee kunt pakken.
Voor beiden was het vissen met de boot op roofvis, iets nieuws. Wel hadden ze ervaring met het vissen en wisten dus ook dat vissen geen garantie biedt voor vangen. Het hele gebeuren met de boot maakte veel indruk, alle apparatuur, de motoren en de rest van de uitrusting waarvan zij vandaag kennis konden nemen. Ook zonder verdere avonturen was de dag de moeite waard.
Ik deelde de hengels uit en gaf de spreiding weer. Passende pluggen hing ik in de speld en daar gingen we. Het warme weer van de laatste dagen had duidelijk een negatieve invloed op de bijtlust van de vissen. Toch bood de omgeving en de nieuwigheid van het vissen met een echte visboot voldoende afleiding om ons te vermaken.
 |
| Die zit in het mandje. |
Ook gingen we werpen en dat behoefde geen uitleg, want zowel Martijn als Mark wisten hoe dit te doen. Het controleren van de lijn en het aas, volgde als vanzelf. Zo ook toen we nauwkeurig een roofbleistek uitvisten. Die deden helaas niet mee, maar een andere vis wel! Martijn wist niet wat hem overkwam toe een grote meerval er met zijn aasje vandoor ging.
Zonder enige aarzeling koos de vis het midden van de rivier en trok ongehinderd de lijn van de spoel. Daarom startte ik de motor, die ik bij het werpen vanuit de stil liggende boot doorgaans uitzet. Ik voer achter de vis aan en zette de slip iets harder, want deze stond voor zo'n joekel te licht afgesteld.
Midden op de rivier koos de vis er voor langs de andere oever, tussen de kribben, terug te zwemmen. het ging allemaal goed, hoewel ik direct liet weten dat het vangen nog lastig zou worden. De vissen keerde opnieuw en zwom weer naar het midden om met de stroom mee te gaan zwemmen. Ik bleef hem volgen om te voorkomen dat er te veel lijn uit kwam te staan, met het oog op ander verkeer op het water.
En toen was het ineens voorbij, de lijn had het begeven. Martijn stond nog geruime tijd na te shaken en vroeg zich af hoe groot deze vis wel niet geweest zou kunnen zijn. Ik schat, op basis van eerdere drills, dat deze vis wel eens 180 cm geweest zou kunnen zijn. Iets waar het materiaal dat wij gebruikten niet bepaald toereikend was. Onmogelijk is het ook niet, maar vangen is een echte uitdaging. Deze uitdaging zijn we aangegaan, maar werd in het voordeel van de meerval beslecht.
 |
| Toch blije gezichten. |
Deze gebeurtenis tekende feitelijk de rest van onze trip. We gingen stug door met onze pogingen aanbeten uit te lokken, maar zonder resultaat. Uiteindelijk voer ik terug richting helling om stroomopwaarts nog even te slepen. En zo kon er toch nog een baars worden gearresteerd. Het werd al met al een trip met veel spanning en mooie ervaringen. De gevangen vissen spraken namelijk wel tot de verbeelding en lieten zien wat er mogelijk is.
Wellicht dat Martijn en Mark de uitdaging nog een keer aangaan en ik heb er alle vertrouwen in dat het dan beter gaat. Garanties geef ik echter niet af. De gemiddelden geven echter aan dat de kans heel groot is. Terugkijkend heb ik mogen ervaren dat de beleving deze trip belangrijker was dan de vangsten en daar ben ik blij mee.
 |
| Ook direct geleerd hoe je zo'n mooie vis kunt presenteren. |
