 |
| Ondanks alle tegenslag genieten we samen van de vangsten. |
Dit bezoek stond geruime tijd in de wacht, maar nu gaan we echt weer samen op stap. Ik ga met Georg en Mark het water op. We gaan naar een stuk rivier waar zij niet eerder waren. Als ik aankom, staan ze al te wachten. De supersnelle verlaagde BMW heeft te razendsnel naar hier gebracht.
ik weet niet wat ik kan verwachten nu de watertemperatuur zo hoog is. 24 graden celcius betekent gewoon warm water immers. Wat echter het belangrijkste is, betreft het weerzien na zo'n lange tijd.
Tijdens de eerste gesprekken slepen we rustig langs de oevers.
 |
| De eerste van de dag levert vertrouwen op. |
Daarbij kwam ook de eerste vis zich melden, een flinke snoekbaars. Deze kwam uit het schroefwater achter de boot. Deze vangst gaf toch weer iets meer vertrouwen. Maar al snel daarna was wel duidelijk dat het niet makkelijk zou worden en bovendien raakte Mark regelmatig vast. Dit geeft altijd enig oponthoud, hoewel het terugvaren en lostrekken in de tegenovergestelde richting ook weer niet zoveel tijd kost.
Toch kwam er af en toe een vis binnen. Echter alleen maar snoekbaarzen. We legden de boot af en toe op het anker op stekken die zich leenden voor werpend vissen. Ook verticaalden we enkele stukken af
Het zotte was dat alleen de gids ving.
 |
| Het waren alleen de snoekbaarzen die zich lieten zien. |
En ondertussen liep er dus af en toe een plug vast, die allemaal gered konden worden. Op het laatst waren we niet verder verder gevorderd dan 3 snoekbaarzen. Ik besloot een laatste stek te benutten en dit bleek een goede keus. Van de 7 snoekbaarzen deze dag, kwamen er vier van deze stek.
Helaas gooide Mark de hengel in de ring. Het aantal keren dat hij vast had gezeten, maakte dat hij een grens had bereikt. Wij respecteerden dit besluit, terwijl hij zijn spullen opborg. Het was nog wel deze stek waar we 4 snoekbaarzen erbij vingen. Gelukkig leverde Georg daar een flink aandeel in.
Daarbij was het evengoed gedeelde vreugde, inclusief Mark.
.
 |
| Hiervoor ga je samen op stap. |
Dat Mark er goed door heen zat bleek wel toen hij een ijsje van de hand wees.
Hij was duidelijk aan het einde van zijn latijn, niet verwonderlijk na zo'n hele lange dag.
Heel vroeg op, een lange reis en de zon op de bleke huid, dat blijft niet zonder consequenties.
Gelukkig heeft hij een hele fijne maat die hier mee om kan gaan.
Achteraf kijken we allemaal terug op een geslaagde visdag. Je kunt immers niet meer doen, dan wat er mogelijk is en een beetje geluk wil dan ook wel helpen. Dit geluk heeft Mark waarschijnlijk voor de volgende keer bewaard.
 |
| De grootste van de dag was voor Georg, tevens de laatste. |
