 |
| Een zomerse dag die toch vis in de boot brengt. |
Er was een boeking geannuleerd en dan kijk je welke opties er zijn om aan andere gegadigden tegemoet te kunnen komen. Daarbij kwam mijn echtgenote in beeld, die prompt voorstelde haar zwemvriendin ook mee te nemen. Het was duidelijk; het zou niet bij varen en vissen blijven.
 |
| Zelfs door ijs op het water laat ze zich niet weerhouden |
Ik wilde op tijd vertrekken om de ochtend te kunnen benutten en bovendien loont een lange dag op het water zich beter, dan alle moeite voor slechts een paar uur. Met de twee "gekke meiden" in de auto vertrok ik naar de bestemming. Die naam hebben ze van mij gekregen vanwege hun passie voor het koud water zwemmen. De hele winter hebben ze doorgezet, zelfs niet te beroerd om het ijs te breken om te kunnen dippen!
 |
| Hulp bij het traileren. |
Ik wist dus wat mij te wachten stond toen de boot het water in gleed. De visstoelen waren ingeruild voor een paar gemakkelijke campingstoelen. Nadat ik de hengels had opgetuigd en in de steunen gezet, werd de vaartocht in gang gezet. Het werd inderdaad voornamelijk varen en weinig vis, maar dit wist ik toen nog niet.
 |
| Gaat alles goed hier beneden?? |
Onderweg wees ik de dames op de opties betreffende het te water gaan en vooral hoe er weer uit te komen. Trapjes bij steigers en strandjes zijn daarbij zeker relevant. Maar de behoefte het water in te gaan was blijkbaar niet dermate groot, dat hierin snel moest worden voorzien. Ondertussen wisselde ik een paar keer het kunstaas. In de wetenschap dat hier veel roofblei voorkomt, had ik een ratelplug gemonteerd.
 |
| Het onverwachte maakt vissen tot een echte uitdaging. |
Om deze plug goed tot zijn recht te laten komen, bracht ik regelmatig versnelling en vertraging aan tijdens het varen. We waren zeker al een uur onderweg, toe ik kon melden "fish on". De Minn Kota ging in de ankerstand en ik stond een stevige vis te drillen. Het duurde geruime tijd voordat de forse snoekbaars zich liet zien. Wat een verrassing zeg! Doorgaans vang ik hier namelijk weinig snoekbaars.
Toen de vis binnen was en gefotografeerd kon worden, bleek het om een 70+ vis te gaan. Ik was er heel blij mee en zag mijn inspanningen goed beloond. Al snel ging de vis weer te water en ik zag hem met krachtige slagen van de staart het diepere water opzoeken.
 |
| Toch nog een roofblei. |
Daarna weer verder en nog steeds gaven de dames geen blijk toe te willen geven aan hun passie. Wellicht lokte het warme water, inmiddels 22 graden C, hen onvoldoende. Zij hebben het liever erg koud. Ook een fraai terras lieten we ongemoeid aan ons voorbij gaan. Een stuk verder kreeg weer een aanbeet en kon ik een roofblei landen. Dus toch geslaagd in de opzet betreffende een ratelplug.
 |
| Daar gaan ze.......... |
Bij een steigertje met een uitnodigend trapje wilden de dames eindelijk het verkoelende water in. Ik zette ze af op het steigertje, hoewel op al dergelijke steigertjes uitdrukkelijk is aangegeven dat het privé is, waarop ze via het trapje snel het water in gingen.
 |
| Moeder als klimrek. |
Ik sleepte nog een beetje voort, maar mijn aandacht werd al snel getrokken door een familie futen. Moeders zwom met drie jongen op haar rug rond. Eigenlijk was ze ook een soort klimrek. Vader was voortdurend onder water op zoek naar voedsel. Ik ging er eens echt voor zitten en begon te fotograferen en te filmen. Ik geniet altijd geweldig van de genialiteit die de natuur ons voorspiegelt.
De mooiste opname die ik kon maken betrof de moeder met twee jongen op haar rug en de derde die pogingen deed daar ook weer een plekje te veroveren. Plotseling ziet deze dat papa nadert met een visje in zijn snavel. Direct gaat het jong achter papa aan en ook een ander jong toont interesse voor een smakelijke hap.
 |
| Hard werken om al die monden te voeden. |
Papa laat de jongen naar zich toekomen en geeft het visje aan één van de jongen. Daarbij let hij goed op of de prooi niet verloren gaat. Wanneer het visje ontsnapt grijpt hij deze direct weer en biedt het opnieuw aan het jong. Deze probeert het visje nu onderwater in de juiste positie te krijgen om in te kunnen slikken.
Papa houdt, onder water nota bene, in de gaten of dit lukt. Dan zie je hem plotseling een duik nemen en komt hij andermaal met de ontsnapte prooi te voorschijn. En nu lukt het het jong wel om papa's inspanningen te belonen. het visje glijdt moeiteloos naar binnen.
 |
| Geen woningnood voor de meerkoeten. Ze zijn zelfvoorzienend. |
Een schitterend schouwspel moet ik zeggen, hoewel het visje geen release wordt gegund. Zo is het leven nu eenmaal, althans in de natuur. Ik zie verder een ooievaar cirkelen in de lucht en een roofvogel die door kraaien wordt nagezeten. Een meerkoet is druk met het verzamelen van nestmateriaal.
Dan is het tijd om te zien of de dames genegen zijn het water weer te verlaten. En inderdaad, ze bevinden zich al vlak bij de privé steiger. Ik vaar er naartoe, zodat de dames direct in de boot kunnen stappen. Hopelijk wordt ons deze brutaliteit vergeven.
Dan varen we terug naar waar we vandaan zijn gekomen. Deze keer leg ik wel aan bij het terras en trakteer de dames op een drankje en een stuk Betuws gebak. Het is immers mijn beslissing het terras niet ongemoeid te laten. Zo stel me een dagje varen dan ook voor. Als het een dagje vissen geweest zou zijn, zou ik overwegen door te varen, maar nu zeker niet.
 |
| De twee "gekke meiden" in vol ornaat. |
Na deze break, in combinatie met een sanitaire stop van de dames, die gehuld zijn in hun zwem-poncho's, stappen we weer in. Charmant gezelschap hoor zulke waterbuffels. Ik noem ze maar even oneerbiedig zo, omdat ze zo gepassioneerd zijn van het zwemmen, ongeacht de omstandigheden.
 |
| Nog zo'n mooie verrassing. |
We komen alweer aardig in de richting van de helling, als de Timber Tiger wordt gegrepen. Opnieuw mag ik een fantastische dril ervaren en opnieuw komt er een flinke snoekbaars naar boven. Hoe is het toch mogelijk? Je vangt hier zelden snoekbaars en nu, bij deze zomerse omslag van het weer, vang je twee zeventigers. Ik koester de herinnering vast nog lang.
Vlak voor de helling komen we bij een publieke steiger met trapje. Ik leg de boot aan en de dames gaan opnieuw te water. Het zou niet zo lang gaan duren als de eerste duik, zeiden ze! Het duurde desondanks weer een half uur voordat ze de hoek om kwamen zwemmen. Ondertussen hielden een paar puber meisjes mij bezig.
 |
| En na pakweg een half uur "duiken" ze weer op. |
Hoewel ze een mobieltje bij zich hadden, moesten ze een paar keer weten hoe laat het was. Enigszins verrast kwam toen de vraag of ik wist wat een tampon was? Ik heb naar waarheid verteld dat ik dit wist. Ik heb maar net gedaan of het de normaalste zaak was dat zij mij deze vraag stelden en zij leken tevreden met de bevestiging dat ik het wist. Leuk hoor zulke dagen waarop van alles mogelijk is.
 |
| De gekkigheid hield niet op! |
Toen de dames zich weer in de zwemponcho's hadden gehesen, voeren we terug naar de helling en ging de boot de trailer weer op. We hadden allemaal genoten en doen het nu nog steeds als we een terugblik gunnen op deze geslaagde dag.
