 |
| Wat een hoge rug zeg! |
Deze dag start met een prachtige lucht en eindigt eigen net zo. Niet dat dit iets met het vissen op zich te maken heeft, maar je kunt het zien als de lijst er om heen. Dan rest natuurlijk de vraag, hoe het schilderij van deze dag er uit ziet.
Wij hebben gekozen voor een water zonder Rijkswaterstaat. Dit maakt een visdag direct een stuk prettiger, omdat je niet voortdurend over je schouder hoeft te kijken. Het is wel verder rijden voor JP, maar dat heeft hij er wel voor over.
 |
| Voor het fotograferen van de fraai gekleurde ochtendlucht nam JP de tijd. |
Terwijl ik onderweg ben met de Tomasco wordt ik ingehaald door een auto waarin duidelijk hengels aanwezig zijn. Het kan niet missen, het is JP. Hij zet zijn weg voort, opdat hij bij de helling alvast zijn voorbereidingen kan treffen.
Niet veel later arriveer ik ook en verneem ik van de stops die JP onderweg heeft gemaakt. De lucht was zo mooie dat hij dit toch vastgelegd wilde hebben en ook ik ben blij met de foto's.
 |
| Onderweg op het water |
Eenmaal op het water, varen we het eerste stuk zonder te vissen. Het doel ligt een stuk verder op. Een diepe put, waar we kunnen verticalen, want de vis ligt inmiddels vrij diep. De laatste dagen is de temperatuur flink gedaald en 's nachts raakt deze zelfs aan het vriespunt. Deze daling zien we terug in de watertemperatuur.
Toch pikken we onderweg nog flink wat meters water mee om af te slepen. We hebben geen hoge verwachtingen en dit blijkt terecht. Het levert niets op. Het is bovendien erg fris en handschoenen zijn niet overbodig.
 |
| De bestemming. |
Aangekomen bij de diepe put, slepen we eerst een keer rond en observeren de andere vissers ter plaatse. Het ziet er niet erg actief uit. Één boot zien we een kleine snoekbaars vangen, maar we zien wel dat de vis zich ook hier gedeisd houdt. Overigens zien we op de dieptemeter dat hier heel veel vis aanwezig is.
Omdat de meeste vis bij de bodem zich tussen de 8 en 10 meter bevindt, probeer ik daar een aanbeet uit te lokken. JP heeft wel al een tikje vernomen, maar dat is het dan ook. Totdat ik ineens een verzwaring ervaar en er duidelijk een vis is gehaakt. De dril geeft veel voldoening en wij hopen op een geslaagde landing.
 |
| Toch een behoorlijk formaat gelukkig. |
Wanneer de vis in de oppervlakte verschijnt, blijkt om een behoorlijke snoekbaars te gaan. Dan zie ik ook waarom ik geen aanbeet heb ervaren. De vis is aan de onderkant van de bek gehaakt. Blijkbaar zijn de vissen niet erg hongerig en dan gebeurt het vaker dat ze een potentiële prooi min of meer verdoven in plaats van het direct in de bek te nemen.
Wij zijn blij met deze vis, want het toont aan dat er toch iets te vangen is. En vol goede moed gaan we door. We zien een collega nog een kleine baars vangen, maar de meeste vissers zitten er wat mistroostig bij. Na nog een paar rondjes kansloos rond te hebben gescharreld, verlaten we de put en vervolgen onze weg.
Stekken waar we voordien succesvol waren, zijn dit vandaag niet. We hebben divers kunstaas ingezet en een dobber met een dode aasvis er onder volgt de boot. We varen op de elektro en hebben kunstaas in de speld hangen dat bij de lage snelheid voldoende actie heeft. Helaas blijft het bij die ene actie, die bij het verticalen.
 |
| Toch nog vis binnen halen dus! |
Wanneer we op de terugweg de put weer zijn gepasseerd, varen we op de benzinemotor verder en dus met een hogere snelheid. Dan krijgt de hengel in het schroefwater een flinke klap te verduren en vervolgens begint deze te stuiteren. Snel reik ik JP de hengel aan, zodat hij kan drillen. De vis biedt echter weinig weerstand. Bij de boot gekomen, blijkt dat we een hele forse baars hebben gehaakt.
 |
| Echt een hele hoge vis. |
Tjonge wat een indrukwekkende vis zeg! Heel hoog en dik en bijna 45 cm. We zijn in onze nopjes en zien ons doorzetten beloond met een bonusvis. We schieten er wat platen van en geven deze beauty zijn vrijheid terug. Eindelijk hebben we dus onze tweede vis gevangen.
In de hoop dat er nu nog meer mogen volgen, varen we verder. De bewolking heeft ondertussen en prachtig uiterlijk gekregen. JP schiet er de nodige foto's van. In de verte zie ik een oranje boei op het water. Inmiddels weet ik het; dit is een zwemmer. De watertemperatuur is ongeveer 7 graden!
 |
| Hiervan even een filmpje voor thuis gemaakt |
Wanneer we dichter in de buurt komen zien we dat het om een dame gaat. Ik maak een filmpje om thuis te laten zien aan mijn echtgenote, eveneens een zwemster. Twee keer in de week neemt ook zij een koude duik. Zij liever dan ik!
Dan ziet JP iets bewegen bij een val. Het blijkt om een val voor muskusratten te gaan. Het gevangen dier doet naarstige pogingen er uit te komen. Dit zal niet gaan lukken. Dit is het eindstation vrees ik.
 |
| Vrijwel zeker het eindstation voor deze muskusrat. |
Wij slepen nog even door en besluiten dan dat het mooi is geweest. De zon is flink gezakt en de kou laat zich nadrukkelijk voelen. Wij ruimen de spullen op en dan vaar ik op de maximaal toegestane snelheid terug.
Het was een taaie dag, maar wel mooi omlijst en ingekleurd. Zo kan een visdag de gedaante van een kunstwerk aannemen. En daar komt nog bij dat we elkaar ook iets aanreiken voor de feestdagen. Ik heb een pakket met streekproducten meegebracht en JP overhandigt mij een mooi ingepakte doos.
 |
| Marmer in de lucht. |
Ik besluit deze nog enige tijd ingepakt te laten tot het "heerlijke avondje" daar is. Dit ligt ondertussen ook al weer achter ons. Ik mocht die avond vele cadeaus uitpakken en daar zat ook veel voor de vissen bij. We zullen zien of het in de smaak gaat vallen.
 |
| Wie zoet is krijgt lekkers............ |
