Pages

maandag 16 november 2020

16 november 2020 Fata Morgana 2

Mijn verhaal over 7 jaren samen vissen, inspireerde Jan-Philipp tot bijgaande notitie. Zowel het originele verhaal als de vertaling in het Nederlands zijn weergegeven.  Het is toch fijn een bevestiging en aanvulling op je eigen verhaal te krijgen. Op naar de volgende 100 trips?

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lieber Johan,

Wirklich ein wunderschöner Bericht über unsere Zeit auf dem Wasser. Und es ist ja wirklich kaum zu glauben, dass es 100 Mal sind und dass man so viel Zeit miteinander verbracht hat.

Für mich ist es eine unglaubliche Freude, den Tag mit Dir auf dem Wasser zu verbringen und es ist für mich ein wichtiger Ausgleich für all die beruflichen Belastungen und Herausforderungen. Durch das Angeln findet man wieder den Kontakt zu der Natur und zu den Dingen, die wirklich wichtig im Leben sind.

So Vater, so Sohn
Ich danke Dir für alles, was ich über das Angeln, die Natur und die Gewässer rund um Tiel lernen durfte. Wie Du weisst, habe ich ja als Kind und Jugendlicher gerne geangelt - meist an Elbe und Alster in Hamburg. Gefangen wurde Aale, Weißfische (Brassen, Rotaugen, Rotfedern, Güstern, Nasen, ....), Barsche und vor allen Dingen Kaulbarsche, die früher sehr häufig waren. Ein zwei Mal ist auch ein kleiner Zander auf einen Wurm gegangen. Einmal hat ein kleiner Hecht einen Kaulbarsch am Haken genommen, und wurde gelandet.









Während des Studiums und während meiner Berufszeit habe ich dann das Angeln wieder aus den Augen verloren. Ich habe immer gedacht, dies kann man wieder aufnehmen, wenn man nicht mehr arbeitet. Irgendwann dauerte es mir zu lang, darauf zu warten und ich hatte das Glück, Dich zu treffen und die Passion wieder auszuüben. Es ist wirklich eine Freude in jeder Jahreszeit, auf dem Wasser unterwegs zu sein und den Fischen in ganz unterschiedlicher Weise nachzustellen. Ich habe das Vertikalangeln gelernt, das Werfen, das Jiggen; ...ich habe Fischarten kennen gelernt, die ich vorher gar nicht kannte: Aland, Rapfen,....Butt (im Binnengewässer - 100 km entfernt von der Nordsee). Ich habe gelernt, welche Köder man wann verwendet, wie man Gummifische vorbereitet und vor allen wie Hechte mit Hand landet - ohne sich zu verletzen (..hier übe ich noch). Auf dieser Basis konnte ich auch die Urlaube besser zum Angeln nutzen und konnte in den USA Striped Bass und Bluefish überlisten - sodass ich am Strand auf Martha's Vineyard immer ein gefragter Ansprechpartner wurde, wie man denn solche Fische fängt (...von deren Existenz ich erst kurz zuvor Zeit erstmals aus dem Internet erfahren hatte).

2 x 70+
Wenn Du berichtest, wir hatten 9 Fische im Durchschnitt, erinnere ich mich an die ersten Male unserer gemeinsamen Angelausflüge, die sehr schwierig waren (sehr wenige Fische). Es war daher gut, dabei geblieben zu sein. Ich erinnere mich an Tage, an denen wir über 30 Fische hatten. In der Zeit hat man auch gelernt, dass der Angelerfolg schwer zu prognostizieren ist. Mal denkt man, die Voraussetzungen sind ideal - und man fängt dann kaum Fische. Manchmal denkt man, dass man an diesem Tag wahrscheinlich gar nichts geht, und man ist sehr erfolgreich. 














Das Unglaubliche war es einmal auf der Linge, wo wir den ganzen Tag geschleppt und geworfen haben und es kam kein Fisch. Am Ende haben wir dann einen Hecht beim Schleppen gefangen; wenig später hatten wir genau diesen Fisch dann beim Vertikalangeln ein zweites Mal gefangen (er hatte sich mein ersten Mal um die Schnur gewickelt - und man konnte die Spuren noch erkennen). Dieser Fisch blieb der einzige Fisch des Tages - Eine kurze Rückfrage: Wie ist dies in Deine Statistik eingeflossen? 

Der Fisch, der zweimal an einem Tag gefangen wurde und für 1 gezählt wurde

Weiterhin ist mir noch gut der Wintertag in Erinnerung, wo wir es vertikal auf Zander versucht haben. Wir hatten den ganzen Tag - nur ganz wenige Fische und es war extrem frustrierende, insbesondere, weil ander Boote viel erfolgreicher waren. Als wir schon fast zurückfahren wollten, haben wir es an der "Einfahrt" noch mal versucht und hatten gleichzeitig zwei 70er (+) Zander, die wir beide ins Boot bekommen haben - ein tolles und unglaubliches Erlebnis. Ich hatte einmal am Strand an der Ostküste der USA einen Angler getroffen, der mit seiner Angel erschöpft am Strand saß. Ich kam mit ihm ins Gespräch - und er berichtete, dass er den ganzen Tag versucht hätte, etwas zu fangen - und er war nicht erfolgreich; sein Spruch hierzu war: "That's why Fishing is called Fishing and not Catching".

Ein Auge für die Umwelt, die Ruhe ausstrahlt.

Ich glaube, dass was uns alle am Angeln fasziniert, ist die Spannung und und die Ungewissheit, was unter Wasser passiert und die Faszination daran, Techniken zu entwickeln, wie man die Fische überlistet. Es ist eine Passion oder Schicksal ("Fata") im positiven Sinne, die für andere Menschen nicht nachvollziehbar ist, aber für denjenigen, der dieser Passion verfallen ist, einen integraler Betandteil des Lebens und seiner Träume darstellt. Es beinhaltet aber vor allen Dingen auch, die Liebe zur Natur und die Rückbesinnung an etwas, was den meisten modernen Menschen verloren gegangen. Zentral ist natürlich die Gemeinsamkeit auf dem Boot, die viele Gespräche und die Freundschaft, die über die Jahre entstanden ist.

 In diesem Sinne - auf die nächsten Hundert Tage auf dem Wasser - ich freue mich!

 Viele Grüße

 Jan-Philipp

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Beste Johan,

Echt een mooi verslag van onze tijd op het water. En het is moeilijk te geloven dat het 100 keer is en dat we zoveel tijd samen hebben doorgebracht.

Hier wordt de dagelijkse sleur optimaal doorbroken.

Voor mij is het een ongelooflijk plezier om de dag met jou op het water door te brengen en het is een belangrijke compensatie voor alle professionele lasten en uitdagingen. Door het vissen vind je weer contact met de natuur en met de dingen die echt belangrijk zijn in het leven.

Ik dank je voor alles wat ik heb kunnen leren over de visserij, de natuur en de wateren rond Tiel. Zoals je weet, hield ik als kind en tiener van vissen - meestal op de Elbe en Alster in Hamburg. Ik heb palingen, witvis (brasem, blankvoorn, rietvoorn, kolbleien, kopvoorn en snepen) en baars gevangen, wat vroeger heel gewoon was. Een of twee keer ving ik een kleine snoekbaars op een worm. Één keer greep een kleine snoek een gehaakte baars en deze snoek kwam binnen.

Met die kieuwgreep zit het inmiddels wel goed.

Tijdens mijn studie en tijdens het werk verloor ik de visvangst weer uit het oog. Ik heb altijd gedacht dat dit kan worden hervat als je stopt met werken. Op een gegeven moment duurde het te lang om te wachten en had ik het geluk jou te ontmoeten en de passie weer op te pakken. Het is echt een genot om in elk seizoen op het water te zijn en de vissen op verschillende manieren te bevissen. Ik leerde verticaal vissen, het werpend vissen, het jiggen; en ik leerde vissoorten kennen die ik eerder niet kende: Winde, roofblei,bot  (in binnenwater - 100 km van de Noordzee). 
Roofblei leren kennen is zo eenvoudig nog niet, laat Andreas zien.


Ik heb geleerd welk kunstaas ik moet gebruiken en wanneer, hoe ik shads e.d. moet prepareren en vooral hoe ik snoek met de hand moet landen - zonder mezelf te bezeren (...ik ben hierop nog steeds aan het oefenen). Op basis hiervan kon ik mijn tijdens vakanties ook beter uit de voeten wat het vissen betreft en kon ik de gestreepte zeebaars en blauwbaars in de VS te slim af zijn - zodat ik op het strand van Martha's Vineyard een veel gebruikt aanspreekpunt was om te vernemen hoe je zulke vissen kon vangen (...ik had nog maar net van het internet geleerd dat ze bestonden).

Zie die baars kijken en denken: wat overkomt mij nu!

Als je aangeeft dat we gemiddeld 9 vissen hebben gevangen, herinner ik me de eerste keren dat we samen gingen vissen, wat heel moeilijk was (heel weinig vissen). Dus het was goed om door te zetten.  Ik herinner me dagen dat we meer dan 30 vissen hadden. In die tijd hebben we ook geleerd dat het succes van de visserij moeilijk te voorspellen is. Soms denk je dat de omstandigheden ideaal zijn - en dan vang je bijna geen vis. Een andere keer denk je dat het die dag niets wordt en ben je erg succesvol. 

Het ongelooflijke was ooit op de Linge, waar we de hele dag hebben gesleept en gegooid en er geen vis kwam. Uiteindelijk hebben we tijdens het slepen een snoek gevangen; iets later hebben we precies deze vis een tweede keer gevangen tijdens het verticaal vissen (hij had zich de eerste keer in de lijn gewikkeld - en je kon de sporen nog steeds zien). Deze vis bleef de enige vis van de dag - Een snelle vraag: Hoe heeft dit uw statistieken beïnvloed? [Deze vis is als één vis genoteerd] Ik herinner me ook de winterdag toen we het verticaal probeerden op snoekbaars. We hadden de hele dag - heel weinig vis en het was uiterst frustrerend, vooral omdat andere boten succesvoller waren. Toen we terug gingen, probeerden we het opnieuw bij de "ingang" en tegelijkertijd hadden we twee 70 (+) snoekbaarzen, die we beide konden landen - een geweldige en ongelofelijke ervaring. Ik ontmoette ooit een visser op het strand aan de oostkust van de VS die met zijn hengel uitgeput op het strand zat. Ik raakte met hem in gesprek - en hij meldde dat hij de hele dag had geprobeerd iets te vangen - en het lukte hem niet; zijn gezegde was: "Daarom heet het Vissen en niet Vissen".

We blijven zoeken naar hongerige vissen. Klein past dus ook in groot.

Ik denk dat wat ons allemaal fascineert aan het vissen, is de spanning en de onzekerheid, wat er onder water gebeurt en de fascinatie van het ontwikkelen van technieken om de vis te slim af te zijn. Het is een passie of het lot ("Fata") in positieve zin, wat niet begrijpelijk is voor vele andere mensen, maar voor degene die verslaafd is aan deze passie, is het een integraal onderdeel van zijn leven en dromen. Maar het omvat vooral ook de liefde voor de natuur en de herinnering aan iets dat de meeste moderne mensen hebben verloren. Centraal staat natuurlijk de gemeenschappelijkheid op de boot, de vele gesprekken en de vriendschap die zich in de loop der jaren heeft ontwikkeld.

De combinatie voor de volgende 100 x

In die zin - tot de volgende honderd dagen op het water - kijk ik er naar uit!

Veel groeten

Jan-Philipp