24 augustus 2020 Het lievelingswater toont grillig gedrag

Hiervoor ben ik gekomen en het kan mijn goedkeuring krijgen.................

Eindelijk lukt het Roel om weer eens te komen. Zijn gezondheid laat hem dikwijls in de steek en de corona helpt dan ook al niet. Nu staat hij weer voor de deur en heeft er reuze zin in. Hij wil graag naar zijn favoriete water. Vooral de omgeving trekt hem aan. Achteraf zullen we zien wat de vangst is geweest.

Nu eerst aan de koffie en dan naar de helling.  In het voorportaal naar de rivier beleven we nog geen actie. Soms hebben we hier direct succes en dus slaan we dit stuk water niet over.  Even later varen we de rivier op. We zijn reuze benieuwd wat het einde van de hittegolf en de harde wind betekenen voor de honger van de roofvissen, waar we naar op zoek gaan.

Ze blijven welkom, deze beauty's. 

Dan blijkt dat we zeker twee uur geduld moeten hebben alvorens we de eerste aanbeet mogen beleven. Wel zien we vaak een ijsvogel vliegen, zelfs tot acht keer toe. Het zien van de ijsvogels betekent dus niet dat we veel geluk hebben bij het vissen. Was het maar zo!

De harde wind maakt het niet makkelijk. Voor de wind is het een stuk aangenamer. We genieten er lekker van, terwijl de vissen ons met rust laten. Dan eindelijk haakt Roel een baars. De vreugde is van korte duur want de vis wordt gelost. Toch geeft dit hoop, want eindelijk lijkt er een beetje leven in de brouwerij te komen.

Eindelijk de eerste vis in handen.

Dan voor ik een put op en hoop daar actieve snoek te vinden. Roel krijgt warempel een aanbeet, maar haakt de vis niet. Dus ga ik op herhaling en vang ik de eerste vis van de dag, eindelijk. Een redelijke snoek komt als eerste binnen vandaag. We maken nog enkele rondjes, maar krijgen ondanks de vele signalen op de dieptemeter geen aanbeten meer. niets meer.

Ook verticaal blijven de aanbeten uit en daarom stellen we ons in op een taaie dag. We slepen verder op de rivier. Eindelijk begint er dan wat te komen. Een baars voor Roel, gevolgd door een roofblei, op een ondiepte waar het basalt plaats heeft moeten maken voor natuurlijke oevers. Wat een gedoe levert dit op. Zelfs stenen liggen ver vanaf de oever te wachten op propellers om die genadeloos te slopen.

Yes, ook weer gelukt.

Vervolgens komt er ook een snoekbaars langs en ziet de dag er ineens anders uit. Meerdere soorten blijken tot leven te zijn gekomen.  Ook Roel weet dan een snoek te haken en hoewel we veel kilometers moeten maken hebben we uiteindelijk 9 vissen in de boot. 2 x snoek, 2 x snoekbaars, 4 baarzen en een roofblei.

Onderweg heeft Roel op enig moment de oeverzijde voor zijn rekening genomen. Ik had hier tot nu toe mijn aasjes aangeboden en omdat de meest actie hier vandaan komt, leidt Roel nu zijn plug hierlangs. Om de hengel aan de buitenzijde van de boot toch in de gaten te houden, leg ik mijn hand op de handgreep en kan zodoende enkele aanbeten tijdig signaleren.

Een grote baars gaat helaas vlak bij de boot verloren, terwijl het schepnet al nat was gemaakt. Maar wij hebben een geslaagde visdag, ondanks de harde wind en een paar spatjes regen. Bij de helling blijkt dat Roel weer veel van zichzelf heeft gevraagd. Onderweg heb ik meerdere keren gevraagd hoe het ging, maar nu is de tol die is betaald wel zichtbaar. Terwijl hij staat uit te blazen, trailer ik de boot en ruim de boel op.

De doorzetter ontvangt weer een mooie beloning.

Thuis wacht er opnieuw koffie en als Roel voldoende is uitgerust keert hij huiswaarts. Voordien heeft hij contact met thuis om te horen hoe het zijn schoonmoeder vergaat die vandaag is opgenomen in het ziekenhuis. Aangezien hij toch niets kon betekenen in deze situatie,  hebben we deze visdag door kunnen zetten en de huidige situatie verandert er niets aan.

Onze visdag staat weer geschreven en die neemt niemand ons meer af. Hopelijk lukt het Roel binnenkort weer op te stappen, want hier ziet hij alle dagen naar uit.