De primeur van deze trip, een winde van 51 cm. |
We hebben afgesproken bij een helling, die dankzij het gestegen waterpeil, weer goed te gebruiken is.
Daarmee is ook weer stromend water binnen bereik gekomen, zodat we vandaag kunnen variëren. We starten met een poging verticaal vis aan de schubben te komen. De stek ziet er echter verlaten uit en de aanbeten blijven dan ook uit.
Dan gaan we slepen, dat hier dikwijls erg succesvol bleek te zijn. Nu moeten we echter heel veel geduld betrachten alvorens de eerste aanbeet een feit is. Helaas blijft het bij die aanbeet want we krijgen de vis niet te zien, omdat deze voortijdig afscheid heeft genomen van de plug die de vis verleidde.
Ons oog valt onder meer op dit "oog" |
Veel van dit formaat snoeken, een goede jaargang blijkbaar. |
Ook zeer welkom, fraaie snoekbaarzen. |
De meeste vis komt van de diepe kant en ook op open water vangen we op half water behoorlijk wat vis. Daar zijn ook baarzen bij van een centimeter of twintig. Zelfs een kleine snoekbaars weten we hier te haken en te vangen.
Mooie baarzen van half water. |
Het lukt hier eigenlijk helemaal niet. We werpen leuke kommen uit en slepen langs de kribben. Het werpen tussen de kribben heeft evenmin resultaat. Uiteindelijk haken we op een gekende stek, langs een rechte oever, een flinke vis. Deze krijgen we echter niet te zien, want dan is die al weer vertrokken. Op een eendere stek voel ik nog een flinke tik, maar ook hier kan ik geen vis haken.
Een hele harem voor deze wilde woerd. |
We zijn nog maar net weer begonnen en passeren een kribkop waar een paar jongens staan. Wij hebben niet de indruk dat er gevist wordt en de boys laten ook niets weten. Dan ineens blijkt dat er toch een hengel op de grond lag en wij een lijn hebben opgepikt.
Toch nog hele donkere wolken, die de zon geruime tijd verdrijven. |
Als we geknipt en geknoopt hebben, kunnen we onze reis vervolgen. Zoals gezegd is de wind flink aangetrokken, de lucht die door een ware en donkere lucht wordt voortgestuwd. Het zier er dreigend uit, terwijl er geen regen is voorspeld. De regen blijft gelukkig ook uit.
Dan blijkt dat de vis ook reageert, want we krijgen aanbeet na aanbeet. Hebben we net een vis terug gezet en vervolgen we onze weg, dan is het alweer "vis" en leg ik de boot weer stil. Vanwege de harde wind moet er wel extra aandacht aan besteden, want te dicht onder de kant betekent dat de buitenboord motor tegen de stenen waait.
Oeps, bijna sprong deze winde uit de handen. |
Zodoende moet JP de primeur van deze dag geheel zelf afronden. Dit lukt, terwijl ik de andere lijnen binnen heb gehaald en de boot veilig heb "verankerd". Als ik dan zover ben, ligt er een winde van 51 cm in het net. De eerste van dit jaar! Een hele mooie stevige vis die hoop biedt op meer.
We vangen nog een paar baarzen en snoeken en dan is het ineens ook weer voorbij. En daarna blijft het stilletjes. Af en toe hebben we nog een aanbeet, maar de overtuiging is weg en zodoende kunnen we nauwelijks meer een vis landen. De teller staat uiteindelijk op 24 vissen en daar zijn we heel erg blij mee.
Één hele grote spiegel, deze boot. |
Mijn blik zegt blijkbaar genoeg en dan komt de vraag hoe laat het eigenlijk is. Wanneer ik hem zeg dat het al 17.30 uur is, lijkt hij stomverbaasd. Hij verkeert in de veronderstelling dat het een uur of 15.00 is. In ieder geval is wel duidelijk dat onze trip op zijn einde loopt en de vissen denken er blijkbaar eender over.
Tijdens de harde wind gingen de vissen echt los. |
Dan volgt het afscheid in de wetenschap dat JP eerst met vakantie gaat. Zijn bestemming is niet in gevaar gebracht door de corona. Daarna zien we verder, omdat bij mij alles nog open ligt. Mogelijk gaat er nog iets geboekt worden, maar dat zal niet makkelijk zijn nu iedereen hals over kop de kans grijpt alsnog de vakantie elders te vieren.