10 juni 2020 Een nieuw begin.

Mooier zie je ze toch eigenlijk niet.

Het is voor Vincent de eerste keer, met de boot op stap. Hij keek er al heel lang naar uit en is razend enthousiast. Nu is het dan zover en niet verwonderlijk dat hij ruimschoots op tijd aanwezig is. Dan kan hij alvast de omgeving in zich opnemen en dat heeft hij dan ook met veel plezier gedaan.

Wij maken persoonlijk kennis, met in acht name van de corona voorschriften natuurlijk. Zijn hengels zijn perfect verpakt en duiden op de zorgvuldigheid die ik de hele dag terug zie komen. Dit vind ik wel prettig.

Het is een bewolkte dag, maar niet erg koud. Ook de wind is goed te doen. Dan rest de vraag hoe de vissen hierop reageren. En dan in het bijzonder de (grote) baars, snoekbaars en roofblei. Het water dat ik daarvoor heb gekozen, heeft het allemaal in zich!

Of het er uit komt, is echter de vraag. We beginnen met de roofblei. En hoewel we er af en toe één zien jagen, willen ze onze aasjes niet. En dit zet zich de hele dag door. Op verschillende plekken zien we ze, maar ze lijken zich te focussen op het jongbroed dat in grote getale aanwezig is.

De snoekbaarzen laten het eveneens helemaal afweten. We slepen met pluggen, diep en ondiep. We verticalen op diepere plekken die veel vis laten zien op de dieptemeter. We werpen de taluds rondom die stekken uit, maar de snoekbaars lijkt compleet verdwenen te zijn.

Deze stond niet op de lijst van gewenste vissen. Toch blij!

Wel vangen we een snoekje, die een plug grijpt. Deze bevindt zich in ondieper water en weet de favoriete Salmo van Vincent wel te waarderen. En laat dit nu precies de vis te zijn waar Vincent niet op uit is.

Gelukkig komen er nog wel een paar baarzen langs, maar die hebben we echt moeten zoeken. Het was een dag van veel en hard werken voor weinig vis. We hebben ze zogezegd bij elkaar moeten sprokkelen.

Bovendien hadden we veel gespreksstof , zowel over persoonlijke dingen als over het vissen op zich. Dat is altijd leuk als iemand nog geen ervaring heeft met het bootvissen. Zo wordt bij het verticalen vaak teveel actie aan de shad gegeven. Als gids kun je dan veel dingen aanreiken. 

Een visser die de vis waardeert om wat die is: schitterend.

Hetgeen dikwijls ontbreekt is het voorstellingsvermogen van wat zich er onder water gebeurt. Wanneer de techniek van het vissen niet aansluit op het leven onder water, lijkt de kans klein dat er iets wordt gevangen. En je wil  natuurlijk graag dat er ook mooie vissen binnen komen.

Dit was vandaag helaas niet het geval. Ik had zeker de hoop op een paar grote baarzen, maar die lieten het afweten. ook op de plekken waar er nog wel beweging in het water was en derhalve plekken zijn die hongerige vissen aantrekken. Vandaag hadden ze gewoon geen honger. Of in de woorden van Vincent: "ze stonden niet aan".

Het opmerkelijke is dat dat dit sinds de opening van het seizoen wel vaker voor komt. Te vaak naar mijn zin. De lage waterstanden zijn er waarschijnlijk debet aan, evenals de wisseling van luchtdruk en de warmte, c.q. droogte.

Doe er nog maar eentje bij.

Gelukkig is Vincent wat dit betreft visser genoeg om te begrijpen dat je de vis niet kunt dwingen om datgene te doen wat jij graag zou willen. Die dagen komen ook wel weer, maar sinds de start van het nieuwe seizoen, zijn er nog maar weinig van die dagen geweest.

De hunkering naar die andere, visrijke dagen, wordt er alleen maar groter door en Vincent geeft te kennen deze nog graag eens met mij te ervaren.