5 januari 2020 Geen valse start, maar wel onverwacht veel snoeken.

De snoek was vandaag in de meerderheid.

Het slechte weer lieten we aan ons voorbij gaan en daarom hadden we onze visafspraak verzet. Toen we op het water zaten, wisten we het zeker, het was een goede beslissing geweest.

Bij de helling was het erg druk met trailers en dus zaten er heel wat boten op het water. Gelukkig zagen we er weinig van terug tijdens het vissen. Blijkbaar hadden de meeste boten een andere bestemming gekozen. Ook kwamen er een paar 12BB's in actie.

Respect hoor mannen, want ik heb ik mijn bellyboat periode inmiddels afgesloten. Ooit ging ik ook 's winters in mijn neopreen pak het water "op". Weliswaar zonder hulpmotor en was de fysieke inspanning dus groter en dat viel lang niet altijd mee in het koude water. Ik kijk er desondanks met plezier op terug.

Bij de helling ontmoette ik ook de voorzitter van de Deutschen Hecht-Club. Wij ontmoeten elkaar slechts sporadisch, maar herkennen elkaar meteen. Nu kun je Uwe ook moeilijk over het hoofd zien en derhalve maakte ik hem ook de complimenten met zijn "gezonde" uiterlijk. Hij onderhoudt duidelijk waarin hij ooit heeft geïnvesteerd.

Wij zaten al snel op het water en ik voer de rivier op. De stroming was de laatste tijd flink afgenomen, maar toch de moeite waard. Omdat er nogal wat boten actief waren, besloot ik direct naar de verste bestemming te varen, tenzij de één na laatste stek nog vrij was. Omdat dit niet zo was, voer ik direct door.

"Niemand te zien" was de conclusie toen we arriveerden. En niet veel later gingen onze shads naar de bodem. Het stijle kantje dat daar lag, had eerder al mooie vissen opgeleverd en daar had ik vertrouwen in. Even leek dit ook te kloppen, toen Ynze direct een harde aanbeet ervoer. Helaas werd de vis tijdens de dril gelost! Balen!!

Dit bleek al snel een onverwachte dag te worden en het duurde dan ook geruime tijd, voordat de eerste vis kon worden binnen gehaald.  Een kleine snoekbaars was aan de onderkant van de bek gehaakt. Een teken dat ze er niet echt voor gaan. De vis ging snel terug en wij zetten nog even door. Omdat er geen aanbeten meer kwamen en ik een andere boot zag naderen, besloot ik snel naar de nabij gelegen stek te varen. Dan hadden we in ieder geval nieuwe kansen.

En dit pakte goed uit, want terwijl de andere boot onze stek opnieuw onderzocht op de aanwezigheid van bijtlustige vissen, haakte Ynze zijn eerste vis. De aanbeet was niet te missen zo hard. En als je snoek verwacht dan weet je het meestal wel. Maar nu zijn we de snoek een beetje uit het oog verloren, omdat er slechts sporadisch eentje verticaal gevangen werd. Deze vangst was dus een verrassing.

De eerste snoek van de dag.

Dit was dus zo'n aanbeet die gevolgd werd door een paar flinke runs en die uiteindelijk een snoek van bijna 70 cm in de boot bracht. Blijkbaar was het water dermate helder geworden dat de snoek op jacht gaat. In ieder geval waren wij blij met deze vangst, die bovendien vertrouwen wekte. Op naar de volgende vangst dus maar.

En warempel ook bij mij sloeg een snoek toe en wel eentje van 80 cm. Onvoorstelbaar zo maar twee snoeken achter elkaar en toen wisten we nog niet dat het er nog meer zouden worden. Want ook mijn volgende vis was een snoek! Minder groot de voorgaande exemplaren; dik zestig cm. De grote Lupa shad had weer goed werk verricht.

Een mooie forse vis, de derde snoek alweer.

Nota bene drie snoeken achter elkaar. Bizar eigenlijk. Wij visten zo tussen de 5 en 6 meter diep, omdat we daar actieve vissen vonden en warempel, daar kwam ineens ook een stevige snoekbaars. Een aanzienlijk groter exemplaar dan de eerste en deze was bovendien wel in de bek gehaakt.

Een jaar lang geen snoekbaars gevangen en nu dus een geheel andere start.

De volgende vangst was de snoekbaars van Ynze. Hij was er uitermate blij mee, want 2019 had hem geen enkele snoekbaars opgeleverd. Dit was dus een mooie start van het nieuwe jaar. Niet te verwarren met het neiuwe seizoen, want die start na de gesloten tijd. Aldus Ynze.  Overigens kent mijn registratie uitsluitend kalenderjaren........ Tja het is maar wat het meeste houvast biedt, denk ik dan maar.

Met al dit soort overwegingen hebben de vissen niets te maken, die doen en laten zonder een kalender in ogenschouw te nemen en ze bijten of ze bijten niet. Bij onze collega beten ze blijkbaar niet want die was al weer vertrokken. Ik voer nog even naar een hoek bij een damwand, waar veel stroming stond en boem, daar zat Ynze alweer met een flinke vis te stoeien.

Twee knappe snoekbaarzen wisten we te vangen. De andere twee waren een stuk kleiner.

En andermaal bleek het om snoek te gaan. Vis nummer 7 van deze dag en allemaal bij elkaar in de buurt. Heerlijk hoor dat vissen zo verschillend kan zijn. De verhouding snoek/snoekbaars was echt verrassend te noemen en kwam waarschijnlijk omdat de snoek in het troebele water niet goed uit de voeten kon en nu de schade ging inhalen. Ze hadden duidelijk veel trek.

Wij besloten na enige tijd van stilte, te gaan verkassen. De stek die ik voorbij was gevaren, bleek nu beschikbaar en dus ging de Minn Kota weer te water. Er stond hier duidelijk wel meer wind en dat maakte het een stuk kouder. Bovendien werkten de vissen niet erg mee en daardoor werden we vanuit die optiek niet verwarmd.

Ten slotte wist ik nog één snoekbaarsje te strikken en daar bleef het bij. Ondanks dat we meerdere keren het talud op - en afvoeren, bleef het stil en dan werd het tijd opnieuw te verkassen. Langs een mooi talud, waar ik eerder succes had gehad, zagen we rijkelijk signalen. Dat eerder behaalde successen geen garantie voor de toekomst betekenden, bleek ons ook nu weer. Geen stootje kwam er, helemaal niets.

Aan de overkant van de rivier kwam evenmin enige respons en dus gingen we naar de voorlaatste stek. Tenminste als er geen andere boot lag. Dit was niet het geval en dus gingen wij weer aan de slag. En andermaal vingen we hier snoek. Dus ook het tijdstip bleek er niet toe te doen. De snoek waas los. Geen groot exemplaar, waar wel een goede vechter.

Een mooie afsluiter van de dag.

We zetten nog even door en weer haakte ik een vis en weer bleek het om een snoek te gaan. Ik houd het zelfs voor mogelijk dat het dezelfde vis was. Dit zullen we niet weten, omdat de vis het net verliet voor dat we deze in de boot konden tillen. Soms gebeuren die dingen en ook dit hoort erbij.

Ten slotte wilde ik nog even een stek vlak voor de helling beproeven. Dit feest ging niet door omdat hier nog wel een boot lag. Daarom voer ik nog een stukje door en beproefden we daar ons geluk. Niet lang echter, want ik had er geen vertrouwen in en bovendien werd het langzaam donker. Dit was ook voor andere boten aanleiding om de helling op te zoeken.

Wij ruimden alles in de boot op, alvorens ook in die richting te gaan. We waren vlot aan de beurt en hadden de Tomasco weer snel op het droge. Toen alles weer was vast gesjord en in de auto's geladen, namen we afscheid en was Ynze een floating suite rijker. Die had ik meegebracht, opdat hij deze kon uitproberen. Het pak paste en voldeed, zodat het van eigenaar verwisselde. Dus ook in dit opzicht een goede vangst voor hem.

De visvangst van vandaag was tenslotte 10 vissen, waarvan 6 snoeken en 4 snoekbaarzen. We hadden droog weer gehad en konden terug kijken op een geslaagde dag.