18 december 2019 Het is niet altijd kerst(vis)feest.

Kerst(vis)feest dus.

Zo'n heerlijke droge dag met zon, daar wil je toch van genieten. En zo kwam het dat Oscar en ik er samen op uit gingen. De omstandigheden waren in zoverre anders, dat de rivier flink stroomde en dat was al geruime tijd niet meer gebeurd. Wij hoopten dan ook op actieve snoekbaarzen op de rivier.

Hoe anders zou deze dag verlopen! De tientallen vissen die we tot voor kort in de boot verwelkomden, bleken verleden tijd. Het weer was perfect en het resultaat zette ons weer met beide voeten op de grond. Hoewel je bij vissers mag betwijfelen of dat mogelijk is. Met beide voeten op het water is echter niet aannemelijk. Dan moet je wel goddelijke kwaliteiten hebben. In ieder geval werden we geconfronteerd met de realiteit; vissen blijft onvoorspelbaar wat de vangsten betreft.

Het is dus niet alle dagen feest, net zo min als het alle dagen kerst is. Vandaag kwam het voor mij zo uit dat die twee samen vielen. Het visfeest bleef uit, maar daar stond voor mij tegenover dat ik een geweldig kerstpakket kreeg. Een echt kerstfeest!  Ik kan weer tijden vooruit met een geweldige keus aan Lupa-shads. Shads die heel persoonlijk en uniek zijn en dat maakt het vissen ermee helemaal compleet, spannend en onvoorspelbaar.

Nog meer feest!

Reeds voor we het water op gingen, mocht ik het pakket in ontvangst nemen. Thuis ging ik het nog eens precies bekijken en was werkelijk verbaasd over de variatie en het aantal. Omdat ik thuis altijd de shads prepareer, heb ik ze deze dag nog niet gebruikt. Ergens is dit wel jammer. Het blijft voor mij echter een lastig karwei om te varen en tegelijk ook nog shads op de haak te zetten en de stinger te plaatsen.

Ik vind het prettiger een kant en klare shad zo aan de speld te kunnen hangen. Dit vereist wel  meer loodkoppen en stingers, maar geeft mij de rust om me te concentreren op het vissen en varen. Bovendien vind ik het lastig ,wanneer het erg koud is, om die klusjes te klaren.

We gingen in flinke vaart naar de lonkende stromende rivier. De eerste stek was al bezet en dus gingen we gelijk verder. Daar gingen we aan de slag, om al snel te ervaren dat de vis niet los was. Gelet op de slechte ervaringen met direct vangen, legden we dit positief uit. Omdat we beiden al meerdere keren hadden ervaren, dat bij de eerste worp direct vangen, een slecht teken voor de rest van de dag kan zijn.

Eindelijk een snoekbaars van formaat voor Oscar.

Wat dit betreft kon de dag alleen maar beter worden. Ook de volgende stekken bleven helaas teleurstellend. Nergens kwam er enige actie en dus gooiden we het maar op het tijdstip. Het bijtuur moest blijkbaar nog komen. Later kwamen we er achter dat we dit uurtje waarschijnlijk hebben gemist of dat dit uurtje er vandaag niet was.

Op rustiger water, uit de wind en heerlijk in de zon, zetten we onze inspanningen voort, om vis in de boot te krijgen. Hier kregen we wel een reactie, want Oscar kreeg vrijwel direct een keiharde aanbeet, die helaas net zo snel weer verleden tijd was, Wij hadden in ieder geval weer goede hoop.

Hierna kwam er af een vis(je) binnen, hoewel de aanbeten niet overtuigend waren. Vissen onder de bek gehaakt, kwamen vandaag meerdere keren voor. Wanneer we een vis vingen, bleven we even op dezelfde plek hangen met de boot en gooiden de directe omgeving af. Wellicht lagen er een paar bij elkaar immers.

Zo kreeg Oscar zo'n heerlijke aanbeet waar je altijd naar uit kijkt en hij werd beloond met een flinke snoekbaars. Wij gingen er weer in geloven. Toch werd ons geduld behoorlijk op de proef gesteld en dus vingen we weer geruime tijd niets. Sterker nog, er was geen aanbeet te bespeuren.

Met 43,5 cm een behoorlijke beloning.

Toen we een klein visje vingen en daarna ruimte moesten maken voor enkele vrachtschepen, besloten we het daar nog eens te proberen. Daar haakte ik plotseling een flinke vis en kwam de enige baars van deze dag binnen. Deze hebben we gemeten om niet te hoeven gissen.  De vis bleek 43,5 cm te zijn. Wij waren weer even rustig, omdat onze missie toch leek te gaan slagen.

We visten nog geruime tijd door op deze stek en hielden ondertussen de tijd in de gaten. Die stromende rivier bleef aan ons trekken. En toen de teller op negen stond, besloten we de resterende tijd elders te gebruiken.

We visten meerdere stukken af waar een interessante stroming stond, maar we kregen geen enkele aanbeet. Zou het nog te vroeg zijn, zodat de aanbeten later kwamen, als de zon nog wat lager stond? Hoewel we volhielden en zeker zes verschillende stekken uitvisten, bleef het bij één keiharde aanbeet bij Oscar. Deze konden we helaas niet verzilveren, omdat de vis niet eens gehaakt kon worden.

Wij besloten dat het mooi was geweest en keerden terug naar de helling. We moesten even wachten op een voorganger, maar daarna verliep het traileren weer gladjes. Toen de spullen in de auto waren geladen en de blaas geleegd, konden we vertrekken. Zo'n lange zit in de boot kan de blaas immers behoorlijk onder druk zetten.

De afsluiting van de kerst(vis)dag.

Wij sloten een prachtige dag af met een hartelijke groet, op naar de feestdagen. Ik kan weer heel wat shads prepareren en met name in 2020 hun effectiviteit beproeven. Dit aanstaande jaar is dus bij voorbaat al een uitdaging met dank aan Oscar.