31 oktober 2019 De moed niet opgeven is de enige remedie.

Een 40 + gaat er altijd in.

Vandaag gaat Silvan weer in een geheel andere omgeving vissen dan de voorgaande twee dagen.
Het is bij uitstek een winterstek voor  de snoekbaars. We gaan bekijken of ze er al zijn en nog belangrijker of ze interesse tonen in hetgeen wij hen voorzetten.

En iedere dag heeft Silvan weer iets bijgeleerd betreffende de boot . Ook nu heeft hij al weer vele handelingen verricht die er toe bijdragen dat de boot snel te water kan. Dat helpt zeker.

Het is koud en dat is goed te merken bij het harde varen. Goede warmtekleding is dan een must. Ik adviseer Silvan even te wachten met voor op de boot te gaan zitten, zodat hij geen windvanger wordt. Dit advies neemt hij van harte over en zo varen we direct naar de snoekbaarzen.

Op de stek aangekomen gaan we snel aan de verticale slag. Ik vraag Silvan mee op te letten op komende passerende schepen. Dat doet hij dan ook getrouw en het vergroot onze veiligheid.

Na geruime tijd komt de eerste vis, een snoekbaarsje. Niet veel later tikt Silvan ook zijn eerste snoekbaars omhoog. Ik heb het idee dat het wel weer eens gelijk op kan gaan, niet dus!

Dan gebeurt er geruime tijd niets, totdat dat onverwachte er weer tikje is. Bij een gekende stek aangekomen, blijkt er niets te gebeuren. Ik werp even om me heen richting oever en krijg direct contact. Het drillen laat ik consequent over aan Silvan.

We scharrelen de snoekbaarzen bij elkaar

Dan leggen we de boot voor anker en werpen het hele stuk uit: niets Wanneer passerende schepen voorbij zijn, steken we over naar de andere oever. Ook gaan we weer werpen en ook nu levert het niets op.

Ondertussen hebben we een langere hengel ingezet, die gewoon meeloopt in de steun. Nadat we geruime tijd een shad hebben gemonteerd, stappen we over op een sardien. Dit levert helaas ook niets op. Deze truc werkt vandaag blijkbaar niet.












Wel spreken we over de Dose, Kiste/Box en Kartons. Ik heb er moeite mee om telkens de juiste benaming te geven. En dus zetten we de boel nog even weer op een rij: Dose = (conserven)blik, Kiste of Box = (kunstaas) doos en een papieren doos = Karton. In de vaart van het gesprek zal ik nog wel eens de verkeerde benaming gebruiken, maar ik ben weer een stapje verder.

Drie soorten halen we binnen.

Dan gaan we weer verder langs het talud verticalen en af en toe werpen. Zo komen er twee betere vissen aan boord. Bij Silvan is het echter geheel stil gevallen. Dit frustreert hem wel enigszins.
Wanneer we weer van oever wisselen, haakt hij echter wel een fraaie vis, een snoek.

Langs de andere oever blijft het rustig. Daarom stel ik voor met diep lopende pluggen te gaan slepen. Zo gezegd zo gedaan.













Lange tijd gebeurt er niets en dan is daar plotseling toch die zwieper waar je op hoopt. Hoewel ik hoge verwachtingen heb, komen we bedrogen uit. Het blijkt om een vals gehaakte snoekbaars van gemiddeld formaat te gaan en daar blijft het bij.

Schitterend toch!

Daarom gaan we weer verticalen en werpen. Ik adviseer Silvan lichtere loodkop te gebruiken.
Zelf tik ik vast op een flinke vis en Silvan drilt een forse baars. Gaandeweg komen er ook nog een paar snoekbaarsjes bij.

Op het einde heeft Silvan het trucje toch door, nadat hij uitgebreid op mijn presentatie heeft gelet.
En hij is dan ook degene die de laatste van de 18 vissen van deze dag vangt. Ondertussen ruim ik mijn spullen al op, want Silvan wil vroeg stoppen.













De volgende ochtend wil hij in de nacht gaan rijden om de files te mijden. Om 10.45 uur meldt hij dat hij thuis, in Zwitserland is aangekomen. De foto's staan dan al op hem te wachten.