30 oktober 2019 Alleen kleine vissen doen vandaag mee.

De grootste van vandaag.

Vandaag hebben we gekozen voor een geheel andere bestemming. Geen grote rivier en diep zandgat maar een kleine rivier. Het weer is onveranderd mooi. Nevel hangt over de velden en boven het water. Het water koelt dus af.

Terwijl wij de boot in gereedheid brengen, arriveert een collega. We maken een praatje en hij laat weten het vandaag met de fireball te gaan proberen. Je moet andere technieken inderdaad een kans geven om zich te bewijzen. Ik heb nog niet vernomen hoe het hem is vergaan.

Wij gaan slepen en verticalen, afgewisseld met werpen tijdens het slepen. Het duurt geruime tijd voordat eerste baars zich meldt. Dit is dus wel anders dan anderhalve week geleden met Jöran
en A-C, die na enkele meters al beiden een baarsje vingen. Dan volgt een snoekje, die ook direct terug mag.

Een mooi formaat baars voor dit water.

Aangekomen op de eerste verticaalstek, vangt Silvan twee baarzen. Hij maakt vrij heftige bewegingen met zijn hengel, terwijl ik veel minder beweging maak. Dit is mogelijk de oorzaak van het feit dat hij vangt en ik niet. Hoewel er heel veel vis aanwezig is , vertonen ze maar weinig actie.
Ik zelf weet geen enkele aanbeet te verzilveren.

Dan weer verder slepen. We raken veel vast aan takken en dergelijke. Met de kunstaasredder halen we flinke takken omhoog om de plug te bevrijden. En af en toe vangen we een visje: baars en snoek.
Uiteindelijk vangen we 16 vissen: 5 snoeken, 8 baarzen en 3 roofbleitjes

Op een andere diepe stek weet Silvan opnieuw twee baarzen te vangen. De plekken waar hij die vangst liggen ver uiteen. Ondertussen zien we af en toe een ijsvogel. De omgeving blijft boeien en zo genieten we van alles bij dit zonnige weer.

Een heel stuk verder worden de aanbeten weer minder. Op de terugweg besluiten we nog een keer te gaan verticalen en komt er nog een baars bij op de teller. Dan lijkt het wel helemaal over tot op de laatste paar honderd meter.

Kleine roofblei, felle rovers.

Ineens achter elkaar vangen we drie roofbleitjes. Die lijken ineens wakker te zijn geworden.
Het is voor Silvan voor het eerst dat hij roofblei vangt, hoewel de echte nog moet komen.
Wie het kleine niet eert.... Eentje met de totale lengte van deze drie zou mooi zijn. Dat zo neerkomen op 75 à 80 centimeter.

We hebben er een lange dag van gemaakt. Gelukkig ziet Silvan heel goed wat er moet gebeuren bij het traileren en dan is het snel gebeurd. Dan rijden we terug en laadt Silvan zijn spullen weer in zijn auto en gaat op zoek naar een maaltijd. Ik zet koffie en berg de boot op, zodat ik vervolgens met mijn echtgenote kan bijpraten onder het genot van een bakkie.