8 augustus 2019 Na een lange tijd weer heerlijk het water op.

De moeite waard, zo'n mooie zware winde.

Nu het herstel van mijn echtgenote het mogelijk maakt voor langere tijd het huis te verlaten, heb ik een afspraak met Jöran gemaakt. Vanwege het weer vervroegen we de afspraak een dag. Terwijl ik nu, één dag later, dit verslag zit te schrijven, valt het water met bakken naar beneden. Wat hebben wij geboft dat die verschuiving mogelijk was!

We hebben redelijk op tijd afgesproken, bij mij thuis. De Tomasco gaat mee, zodat ik direct kan checken of alles nog naar wens functioneert. Aan het einde van de dag kan ik zeggen, dat dit inderdaad het geval is. Tevens tank ik de boot na afloop af, zodat de eerstvolgende gidsdag alles vaarklaar is.

We gaan naar een helling die Jöran onbekend is, zodat er direct weer wat kennis kan worden overgedragen. Het traileren verloopt extra soepel met een ervaren bootvisser erbij. Ik leg de boot nog even voor anker om de hengels op te tuigen, terwijl Jöran de omgeving uit werpt. Dit levert echter niets op.

Dan varen we de stilstaande rivier op. Door de droogte van de voorgaande tijd stroomt deze absoluut niet. Wel brengen beladen schepen af en toe  beweging in het water, met name bij de kribkoppen. Het water zie je af en toe helemaal zanderig worden. Dan hoop je op actieve snoekbaarzen. Die krijgen we vandaag echter niet te zien.

Wat we wel te zien krijgen, zijn ijsvogels. Altijd een kers op de taart, die geweldige verschijning. Verder zien we ook roofvogels als de buizerd en smelleken of slechtvalk (?). Dan natuurlijk de oeverlopers en tureluurs. Verder de vele ganzen en blauwe reigers. Genoeg te zien dus. En oh ja, ook een naaktloper, die het naturistenstrand achter zich had gelaten.

En hoewel er vandaag dus ook weer genoeg viel te beleven, hielden de vissen urenlang de kaken stijf op elkaar. We hebben stekken waar veel vis aanwezig was intensief bestookt met onze verticale aasjes, maar het was nog geen etenstijd. Er werd blijkbaar gevast en geen enkele vis durfde zichzelf blijkbaar te buiten gaan.

De eerste baars was niet zo groot als deze en werd derhalve niet vereeuwigd.

Maar eindelijk, bij een kribkop, dook er een baars op de Ikiru plug en ik mocht de eerste vis van de dag landen. Geen groot exemplaar, maar wel één met potentie en daarom ging deze snel terug. Even later werd de ondiep lopende plug, een Baby Fat John, te grazen genomen en stond de hengel hevig te stuiteren. Helaas, even vlug als de vis daar was, zo snel was die ook weer verdwenen.

En hierna begon opnieuw een urenlange periode zonder aanbeet. We vaarden een heel stuk verder en beproefden ons geluk daar, zowel slepend als verticaal, zonder enige respons. Visrijke kuilen leverden het bewijs dat het geen etenstijd was.

Dan slepen we terug langs mooie oevers tussen kleine kribkoppen. Ineens is daar die keiharde aanbeet bij Jöran. Het ziet er veelbelovend uit................ tot de vis zich heeft weten te bevrijden van de haak en twee teleurgestelde vissers van zich afschudt. Dan heb je eindelijk een aanbeet en gaat de vis natuurlijk verloren.

De Backstabber

Ik toon Jöran een plug met een haak aan de bovenzijde, een Backstabber, Misschien dat de vis met deze plug een volgende aanbeet wel blijft hangen. En warempel, een stuk verder bij de ingang van een put krijgt Jöran de volgende aanbeet en kan eindelijk de tweede baars geland worden. Helaas blijkt dit kunstaas om te werpen minder geschikt. Dan werkt de haak bovenop de plug averechts.






Maar wij laten ons niet ontmoedigen en weten de omstandigheden, het mooie weer, uitermate te waarderen. Het was echt een goed idee onze afspraak een dag te vervroegen. En dit wordt nog mooier als we werpend op een hoek een derde baars weten te vangen. Een volgende aanbeet resulteert echter andermaal in een losser.

Een hele fraaie roofblei maakt Jöran blij.

Wij krijgen wel weer vertrouwen en zeker in een nieuw stuk kunstaas waar Jöran mee vist. Deze weet het even later voor elkaar te krijgen dat een fraaie roofblei erin trapt. Zo hebben we onze vangsten ineens zien verviervoudigen! Let wel van 1 naar 4. En toch voelt zo'n doorbraak heel goed aan, want het geeft weer nieuw vertrouwen.

En dus gaan wij nog enige tijd door met werpen, om ten slotte te besluiten de terugweg te aanvaarden. Dit doen we slepend, omdat dit toch het meest effectief blijft. Je vist vele kilometers af en moet eigenlijk altijd nog wel weer een vis tegenkomen.

En dit lukt inderdaad. Langs een lange kant, waar een paar vissers op de oever zojuist hun hengels hebben binnen gehaald, knalt er een mooie vis op mijn Baby Fat John. Deze ondiep lopende bolle plug heeft een prachtige winde verleid. Het kost enige moeite om deze vis binnen te halen, maar het lukt en dus hebben wij ook een derde soort te pakken. Het is een hele dikke vis, hoog met een brede rug. Een kanjer van een winde zullen we maar zeggen.

Hoog en dik bij 52 cm.

Vervolgens komen we al aardig in de buurt van de helling. Daar vissen we nog een paar kribkoppen af. Dit blijkt een goede keus, als er aan de buitenzijde een vis op de Timber Tiger reageert. Ook nu weer een forse vis, een fraaie baars komt binnen. De eerste 40+ van deze dag en een mooi besluit van een heerlijke dag. We ruimen de boel op en varen naar de helling.

En ten slotte een baars van 43 cm, een mooi afsluiter van de dag.

Daar haal ik de auto en blijft Jöran in de boot om deze op de trailer te varen. Met veel wind en/of stroming is dit altijd makkelijker dan aan het touwtje, want dan wil de boot nog wel eens weg van de trailer of er dwars voor gaan liggen. Even later trekt de elektrische lier de boot naar boven en kunnen we de boot leeg halen en vast sjorren.

Terwijl wij daar mee bezig zijn, rijdt een andere auto met een snelle boot van de helling af. Er volgt een schurend geluid en veel geknars. Wanneer we gaan kijken blijkt dat de lier de boot heeft laten gaan en deze ligt nu met zijn kont op de helling. Tja, waarvoor hebben wij ook alweer een extra bevestiging voor de boot, voor het geval de lier de boot niet meer houdt? Wij helpen de boot van achteren op te tillen en dan kan deze weer op de trailer worden gelierd.

Zo hebben wij weer heel veel meegemaakt en kijken met genoegen terug op een hele mooie dag. Nadat de boot is afgetankt kan deze weer in het boothuis worden geparkeerd. Als ook de accu's weer aan de opladers staan, is alles in gereedheid voor de volgende trip.