9 juli 2019 Vader en zoon op een succesvolle ontdekkingsreis.

Een echte vader-zoon dag vol met verrassingen.

Soms komen collega's voor hele vervelende situaties te staan en moeten ze afzien van gemaakte boekingen. De gasten die ik vandaag begeleid, kon ik gelukkig overnemen van Steef van Fishing Guides Holland. Ik zou willen dat het niet nodig was geweest, maar helaas het was niet anders.
De afstemming vooraf met Bas, maakte een soepele overgang mogelijk.

Reeds een paar dagen eerder hadden vader Bas en zoon Cas een plekje gevonden op een camping in de buurt. Zodoende konden we mooi inspelen op het vervoer. Omdat ik deze dag naar een verder weg liggende bestelling wilde gaan, spraken we af bij een poolplaats. Daar stapten ze bij mij in een vervolgde ik mijn weg.

Het water en de omgeving waren hun onbekend en dus een echte uitdaging. Ze wisten echt niet wat ze konden verwachten. Het snel stromende water deed hun hart sneller kloppen en niet voor niets. Grote en kleine schepen zochten hun weg en veroorzaakten dikwijls formidabele golven. Wij moesten dan ook eerst even wachten, alvorens de pluggen te water konden.

De plug had het water nauwelijks geraakt!

En Bas had zijn plugje nog maar nauwelijks te water gelaten of zijn hengel stond in een hoepel. Het eerste gedenkwaardige feit had zich al aangekondigd. Bas had de strijd aangebonden met een hele grote winde. In alle rust wisten we die binnen te halen en was de vreugde compleet. Tjonge zeg, wat een ervaring.

Na deze vis bleef het heel lang rustig en deed zich de vrees voelen dat deze flitsende start wel eens kon leiden tot een grote frustratie. We kennen nu eenmaal het verschijnsel dat zo'n snel succes de inleiding van een hele moeizame visdag kan zijn.

Happy!

Gelukkig ging dit verschijnsel vandaag niet op, onze vrees werd niet bewaarheid. Geruime tijd later meldde zich een tweede vis. Ook nu bleek het om een winde te gaan. Eentje die zelfs nog groter was, zestig centimeter het liefst. Tijdens de dril was mijn lijn gehaakt en naar later bleek zodanig dat de plug verloren ging. Spoorloos verdwenen!

De winde in ieder geval niet, deze mocht met Cas poseren voor de camera. De mannen wisten inmiddels dat deze manier van vissen totaal anders is, dan hetgeen ze tot nu toe hadden meegemaakt. En dat was best al een heleboel, bleek mij uit de verhalen die ze vertelden over vakanties in diverse landen en de verschillende avonturen die dat had opgeleverd.

Het plezier spat er af.

Nu was natuurlijk de vraag of er nog iets anders rond zwom dan windes. de volgende soort die zich aandiende was de baars. En dan niet zo maar een baars, maar zo'n forse vis uit de rivier. Dit leidde tot nog meer feestvreugde. Baarzen hadden de mannen wel eerder gevangen, maar zo groot nog nooit. Dit is ook heerlijk voor de gids, want succes is niet vanzelfsprekend, zo als de volgende wel weer zou blijken.

Toch verlangde ook deze dag wel geduld. De vissen sprongen zeker niet in de boot. En bovendien losten we af en toe een vis. Dit kan ook niet anders in zulk snel stromend water. Ook moest ik nog een plug inleveren, toen een keiharde aanbeet tot lijnbreuk leidde. De betreffende hengel heb ik direct aan de kant gelegd en de lijn 's avonds vervangen.
Om even wat rust te creëren voeren we een haven binnen. Daar kende ik een stek waar nogal eens baars huist. Vandaag echter niet zo bleek wel. De spinhengel die Cas had meegebracht en die hij hier mooi kon benutten, kreeg helaas geen aanbeten te verduren. Uiteindelijk kwam er slepen een eerste vis te voorschijn. Een snoekje had de plug gegrepen en de derde soort was een feit.

Dit feit is doorgaans een leuke bijkomstigheid op de rivier. Al die verschillende soorten die je kunt vangen! Tenminste als de vis wil meewerken. En dit lukte dus heel goed Alleen de snoekbaars had zich nog niet vertoond. Nu eerst maar eens een plaatje gemaakt met het snoekje.

Eentje waar je blij van wordt.

Toen zijn we geruime tijd gaan werpen. Dit leverde Bas een flinke snoek op, eentje die  dik tachtig centimeter op de lat zette. Voor Cas was het wel even slikken, dat zijn vader zoveel succes had en het hem niet wilde lukken. Ook dit hoort erbij en kan ineens weer omgekeerd zijn. Maar hij had wel een opsteker; hij vond zijn worpen "elegant".

Die elegantie veroorzaakte veel hilariteit en dat de rest van de dag. Ineens leek alles wel elegant. Op de gekste momenten kwam het om de hoek kijken. Zo'n dingetje dat de toon zet en werkt op de lachspieren. Het zegt wel iets ober de stemming en die was inderdaad perfect.

De vierde soort is ook binnen.

Omdat de klok niet stil staat, gingen we verder. En ook nu hadden we geduld nodig, die overigens wel werd beloond. Behalve een paar prachtige baarzen, kwam er ook die snoekbaars, waarnaar we hadden uit gezien. Helaas bleef het er bij één vandaag, maar wel een hele mooie. De vierde soort was nu dus ook gearriveerd.

Een schitterende vis.

Zo puzzelden we voort, terwijl de tijd verstreek. En de teller liep ondertussen op. Ongeveer veertien vissen kwamen er binnen en de vreugde was groot. Op het laatst pakten we het stuk waar we gestart waren nog een keer mee en daar kwam warempel nog een dikke winde te voorschijn.

Als afsluiting van dit verhaal een mooie baars.

Het landschap was ook aantrekkelijk en er was aldoor wel iets dat aandacht verlangde. De vele schepen en scheepjes met de bijbehorende golven en het voortdurend attent zijn, maken ook dat de dag een punt verlangt. En dat deden we dan ook inde wetenschap dat we nog niet thuis waren als de boot weer op de trailer stond.








Op de terugweg moest ik nog veel spullen inpakken en opruimen. We konden het laatste stuk niet hard varen en daarom stelde ik Cas voor het stuur over te nemen. Omdat hem dit wel erg spannend leek, deed hij dit onder leiding van zijn vader. Een mooie samenwerking ter afsluiting van de dag. En ondertussen had ik alle tijd en gelegenheid om alles in te pakken.

Bij de helling was het traileren snel gedaan en kon de boot makkelijk worden leeg gepakt en vastgezet. Toen hadden we nog ongeveer drie kwartier nodig om de poolplaats te bereiken en konden we afscheid nemen van een zeer succesvolle visdag. Maar we zouden elkaar deze avond nog bij mij thuis zien. Mijn overbodig geworden bellyboot-spullen konden zich verheugen op belangstelling van Bas en Cas en verlieten 's avond de garage waar ze jaren lang hadden verbleven.

Wat een dag!