 |
| Zij lijken zich nergens druk om te maken, voor ons een voorbeeld. |
Helaas is het er niet van gekomen. Ik rijd nog maar net op de snelweg als ik op de vluchtstrook een auto zie staan. Lekke band, daar lijkt het op. Er ligt ook iets op de weg, iets dat ik niet mee kan ontwijken. In de spiegel zie ik dat de linker band van de trailer aan gort is.
Ik ga van de weg af en stop uiteindelijk halverwege een invoegstrook. Daar is echter geen vluchtstrook meer en verderop, onder het viaduct, zijn slechts de twee rijbanen. Dan maar zo dicht mogelijk tegen de vangrail en de alarmlichten aan. Nadat ik de gevarendriehoek heb geplaatst, ga ik bellen met de ANWB. Er zal zo snel mogelijk iemand komen en ik kan het allemaal volgen op mijn mobiel: tracking and tracing!
Ook heb ik Christian laten weten dat ik ben gestrand. Hij vat het gelukkig goed op. Vanuit het hotel, waar hij al enkele dagen verblijft, is het gelukkig niet al te ver naar de afgesproken helling. Wanneer ik later zicht heb op de onhaalbaarheid van het nakomen van onze visafspraak is hij daar niet echt zuur om. De harde wind, waardoor ik had getwijfeld over het al dan niet doorzetten van de afspraak, stemt hem eveneens mild.
Dan loop ik naar de andere auto, waarvan ik veronderstel dat die door dezelfde oorzaak zijn gestrand. Dan komt er een politieauto aangereden, die even bij hen stopt en dan naar mij toekomt. Ik sta er gevaarlijk en dus zetten ze de auto dwars achter de mijne, met zwaailichten aan. Het circus is begonnen.
Zij weten me te vertellen dat Rijkswaterstaat is ingeschakeld. Even later zie ik een auto van Rijkswaterstaat met zwaailichten op de andere baan rijden, onderweg naar ons! Het circus wordt dus steeds groter. Deze stopt bij de andere auto, nadat hij elders is gekeerd. Ondertussen is er ook een bergingsauto geregeld, want ik moet hier weggehaald worden, althans de trailer met de boot. En dit moet zo snel mogelijk, want verder rijden kan dus niet en (een klein deel van) de invoegstrook is door mij dus onbruikbaar.
Wanneer de bergingsauto arriveert, stopt deze eerst bij de andere auto en komt dan door. Deze is hier blijkbaar in opdracht van Rijkswaterstaat en moet mij hier weghalen. Dat wil zeggen dat de trailer naar de dichtstbijzijnde parkeerlocatie brengt! Dan zal ik toch nog iets moeten regelen, want een reservewiel heb ik niet. Zwaarwegende factoren hebben er toe geleid dat deze is verwijderd en de banden zijn volgespoten om een lek op te kunnen vangen. Het lek dat er nu in zit is hier niet bij gebaat. Wel 10 vierkante centimeter!
De ANWB is inmiddels ook gearriveerd. in eerste instantie denk ik dat een garagebedrijf waar ik vaste klant ben, me kan helpen met een nieuwe band. Het is echter zaterdag en degene die ik aan de telefoon krijg zit in Frankrijk. Ja hij heeft vakantie en zijn collega begint om 8.30 uur. Of ik die omstreeks die tijd wil bellen? In alle vertrouwen doe ik dat en dan blijkt dat deze persoon alleen is en niet weg kan. Een alternatief misschien? Ja garage zus en zo, die zitten vlak bij de locatie waar de trailer naar toe gaat.
Enfin alles en iedereen is er nu wel zo'n beetje en het oogt waarschijnlijk allemaal als een groots ongeval. Gelukkig zijn er aan de berging geen kosten verbonden, de provincie betaalt! Tel uw zegeningen. Bij het laden van de trailer wordt de nummerplaat stevig verwrongen, hoort er blijkbaar bij, want anders gaat het niet. Gelukkig komt de buitenboordmotor niet in het gedrang.
De politie, alleraardigste mensen, helpen ondertussen zoveel mogelijk een brengen mijn gevarendriehoek terug. Ondertussen coördineren ze van alles en noteren wat gegevens. Ondertussen is er nog een tweede politieauto gearriveerd die zich bij de andere auto heeft gevoegd.
Ik rijd vooruit naar de genoemde Mac Donalds en zie daar even later de bergingsauto verschijnen.
De trailer moet er af en dit valt nog tegen. De nummerplaat wordt andermaal gewurgd. Daar sta ik dan en moet nu iets zien te regelen met die garage. Ook nu vang ik bot, want het is zaterdag. Er zijn wel een paar medewerkers, maar die kunnen niet komen. Dus moet ik toch een beroep doen op de ANWB. Deze verschijnt even later als de bergingsauto de andere auto af komt leveren.
De ANWB gaat eerst met de andere auto aan de gang. Het linkervoorwiel wordt vervangen. Ondertussen raak ik in gesprek met de chauffeur van de bergingsauto....... De andere auto is bemand door twee jongen gasten met een getinte huid. De één doet er alles aan om mij een kop koffie te bezorgen en vertelt over een andere auto van een vriend die is doorgereden, hij had nog onbetaalde boetes open staan............... De koffie gaat niet door, want het betreffende restaurant heeft een probleem met het apparaat!!
De chauffeur van de bergingsauto komt met een ander verhaal over hetgeen zijns inziens is gebeurd. Hij weet ook te vertellen dat de mannen een rijontzegging van zes uur opgelegd hebben gekregen. Verder wijst hij op andere beschadigingen aan de auto, die er op wijzen dat de vangrail is geraakt. Als het wiel van de auto komt, blijkt de velg doormidden te zijn! Een stuk daarvan heeft dus waarschijnlijk op de weg gelegen!
Als het reservewiel op de auto zit, rijdt de ANWB medewerker een stukje om te zien of er nog mee gereden kan worden. Dit lijkt wel te kunnen. De kapotte band moet ergens een plek acht in de auto krijgen, Dit valt nog niet mee, waarop de bestuurder voornemens is een oude kookplaat ter plaatse te lossen. Dit wordt hem echter ontraden en dan lukt het na een aantal ongeduldige handelingen om het toch in de auto gepropt te krijgen.
Waarom toch al dat ongeduld en de overdreven vriendelijkheid van dat kopje koffie?? Als je bovendien zes uur niet mag rijden, heb je toch alle tijd. Maar natuurlijk is er al weer een oplossing gevonden: een vriend komt hen halen!
Dan ben ik aan de beurt. De krik, met luchtdruk, tilt de trailer met de boot en het wiel kan er af. We rijden naar de garage in de buurt, waar een medewerker gelukkig een andere band, tweedehandsje, heeft en deze op de velg zet. Het is niet de juiste maat, maar er kan mee gereden worden. Nu kan ik in ieder geval zelf op zoek naar de juiste band. Deze is echter niet bij mijn vaste garage voorhanden, zo blijkt na een telefoontje. Gelukkig krijg ik een ander adres door, dicht in de buurt.
Terug bij de trailer gaat het wiel er weer op. De andere auto is, zoals verwacht, ondertussen vertrokken......... Ik praat nog wat na met de wegenwacht. Hij werd blijkbaar ook opgejaagd door de ongeduldige bestuurder van die auto, maar trok zich er weinig van aan. Onze conclusie is, dat deze auto in de vangrail is geraakt en dat er blijkbaar drank of drugs in het spel waren. Waarom anders een rijontzegging van zes uur? Door hen ben ik dus in de huidige situatie terecht gekomen. Maar wat kun je verhalen. We zijn het er over eens dat het veel meer ellende op zal leveren dan haalbare vergoedingen. Het zijn allemaal lulverhalen, zodat de schuldvraag waarschijnlijk nooit naar waarheid beantwoord zal worden.
Ik ben in ieder geval fijn geholpen door alle "hulpdiensten". Nu onderweg naar het tyrecentre. Toch handig hoor, zo'n handy die alles voor je op kan zoeken en je de weg wijst. Aangekomen bij het tyrecentre raak ik in gesprek met de pauzerende monteurs. Één van hen heeft me zien staan en meende dat juist ik de oorzaak was van het stranden van de andere auto. Juist: niets is wat het lijkt en dan dus ook helemaal niets, gelet op het verhaal van de inzittenden van de andere auto.
Niet veel later rijd ik met een nieuwe en goede band naar huis. Vier uur nadat ik vertrokken ben, kom ik onverrichter zake weer thuis. Mijn dag zit er op, om het maar zo te zeggen. genoeg meegemaakt.
De volgende ochtend heb ik met Christian op een andere plek afgesproken. Alles loopt weer als een trein. Wanneer Christian arriveert, heb ik alles al klaar staan. Als hij al zijn spullen heeft geladen, kan de Tomasco te water. Het water stroomt hier heel hard en grote schepen passeren aan de lopende band. Het domein van de roofblei, alhoewel...........
Dit is wel het doel van deze trip. Christian is een wedstrijdvisser die gedurende een jaar tientallen verschillende soorten in Europa dient te vangen en de grootste is in centimeters gelijk aan het aantal punten dat wordt gescoord. Dit geeft toch wel wat druk, maar vissen laten zich niet voorschrijven wat te doen en dus moeten we aan de bak.
 |
| Grote groepen Konikpaarden was wat we vooral te zien kregen. |
Omdat het werpen niets oplevert, stel ik voor een lange rechte oever met steenstort af te slepen. Dit heeft wel vaker mooie vissen opgeleverd, ook wel roofblei. Dit is nieuw voor Christian en hij wil het wel proberen. Nadat we alles hebben voorbereid, gaan we aan de slag. het duurt enige tijd, maar dan komt er een aanbeet door. Een stevige dril volgt en levert een stevige snoekbaars op. Christian is verbaasd, zeker wanneer hij ziet dat de plug geheel is verzwolgen.
We hebben nieuwe hoop. Helaas komt die niet uit, want wat we ook proberen, er komt geen enkele aanbeet meer. Ondertussen is er ook nog een hengel gesneuveld en is er kunstaas verloren gegaan. Niet iets om vrolijk van te worden. Toch laten we de stemming er niet onder lijden en genieten van alles wat er wel is. Zoals de gigantisch groep Konikpaarden op de oever. Eigenlijk kijken we meer uit naar visdiefjes die samen gaan duiken op visjes die naar boven worden gejaagd. Dit gebeurt echter niet.
We varen de trailerhelling voorbij en dan gaan we de ingang naar een zandafgraving uitwerpen en dan haakt Christian de tweede snoekbaars op anderhalve meter water! Dit geeft de vissers weer moed. Na talloze andere pogingen besluiten we dat de roofblei vandaag niet binnen bereik zal komen en zetten er een punt achter. Gelukkig deed het materiaal het allemaal weer naar behoren en staat de boot al snel weer op de kant, op de trailer.
Nadat alles weer is opgeruimd kan Christian aan een tocht van vijf uur beginnen. Echter niet voordat hij mij foto's heeft laten zien van gisteren. Hij heeft toen een plek gevonden om te feederen en mooie vissen gevangen. Hij weet niet zeker of die ene grote vis nu een winde of een voorn is. Volgens mee gaat het om een Rotauge en dan wel een gigantische bak. Dan heeft hij evengoed weer heel wat punten te pakken.
 |
| Toch een mooi land, waarin wij in vrede leven. |
