29 juni 2019 Een dag boven verwachting.

Gaan we wel, gaan we niet? Die vraag dringt zich op, naarmate de temperaturen stijgen en het water stroming verliest. Toch blijf ik goede hoop houden en zie dit dus twee dagen van te voren bevestigd. We spreken af vroeg te gaan omdat de eerste uren van de dagen doorgaans de beste zijn.

Ik rijd direct achter JP de parkeerplaats bij de helling op, wat een timing! Dit betekent ook dat JP heel vroeg uit zijn mandje heeft moeten komen om hier volgens afspraak te zijn. Hij laat mij altijd weten wanneer hij vertrekt en dan kan ik hem volgen tijdens zijn reis. Zodoende weet ik dat hij vertrekt als ik op sta! Je moet wel helemaal gek zijn op vissen omdat keer op keer te doen. Respect!!

Omdat we beiden te vroeg zijn, zitten we mooi op tijd op het water. Slechts twee boten zijn ons voorgegaan. Tenminste wat het aantal lege trailers betreft. Wij slepen, terwijl JP regelmatig een hengel ter hand neemt om ondertussen interessante stekken aan te gooien. Dit laatste blijkt gaandeweg de dag niet succesvol.

De wind is nog behoorlijk sterk en maakt dat de temperatuur aangenaam aanvoelt. Een groep mannen maakt zich klaar om aan een wedstrijd te beginnen. Wij kunnen juist voordien nog een keer de betreffende oever afvissen, Echter zonder resultaat.

Dan steken we over naar de andere kant en gaat er een hengel helemaal krom. Een kleine snoek blijkt de dader te zijn. Wij onthaken en retourneren de vis snel, een vereiste bij de hoge temperaturen. In ieder geval geeft dit hoop op meer.

De eerste winde dit jaar is binnen.

En dat komt als niet veel later een forse winde in oppervlakte verschijnt. Voor mij de eerste dit jaar, hetgeen ons echt blij maakt. Het is een juweel en deze gaat derhalve wel op de foto. Dit biedt vertrouwen en waar JP er in beginsel geen vertrouwen in had, begint hij er nu wel geloof in te krijgen.

We leggen flinke afstanden af en haken af en toe een vis. En af en toe gaat er ook één verloren.
Vastgelopen pluggen kunnen we vooralsnog terug halen. Op het laatst gaat er namelijk toch één plug verloren, ondanks dat we deze onder water zien zitten. Op geen enkele manier lukt het ons echter de vingers er achter te krijgen en wordt deze afgeschreven.

Reanimeren als ze het moeilijk hebben, dat is wat we doen.

Soms is het lange tijd erg stil en dan ineens komt er weer een vis boven water. Zo weten we nog een snoekje te strikken. De andere vissen betreffen allemaal snoekbaars, waarbij mooie exemplaren. Dat de grotere met name gevoelig zijn voor de hitte blijkt wel als een fraaie vis retourneren. We moeten terug om deze te reanimeren, Dit lukt gelukkig en dan zien we de vis stabiel en rustig weg zwemmen.

Vandaag zien we drie lepelaars overvliegen, Schitterend wit afgetekend tegen de strak blauwe lucht. Dergelijke ontmoetingen ervaren we ook als zeer waardevol. Helaas lukt het me niet snel een foto te maken en dus moet deze aantekening volstaan om de herinnering te bewaren.

Ondertussen wordt het steeds drukker op het water. Veel mensen zoeken de strandjes tussen de kribben op en dit maakt dat de betreffende boten niet bijdragen aan het rumoer op het water. Tijdens ons slepen haken we in één slag ook nog twee dobbers met de bijbehorende lijn. Het zijn geen goedkope dobbers en kan me de pijn van het verlies voorstellen. Ik neem ze mee in de hoop er ooit nog iemand blij mee te maken.

Bij een stek waar we werpen, gaat JP nog een poosje jiggen, een activiteit die hij inmiddels goed onder de knie heeft en hem al menige vis heeft opgeleverd. Helaas raakt de shad muurvast. De kunstaasredder brengt gelukkig redding, zodat het verlies vandaag beperkt blijft tot één plug.

Vijf van deze snoekbaarzen. Ze deden ons een paar keer vermoeden dat het om snoek ging.

We zien de wedstrijdvissers nog steeds zien zitten, als we uren later nog een keer langskomen. Daarom draaien we alle lijnen binnen en ik stuur weg van de oever, terwijl we langzaam doorvaren. Dan begint één van de mannen ons te vertellen dat we verder weg moeten. Ik besluit dat onze maatregelen voldoende zijn om hen geen last te bezorgen en vaar gewoon door. Je kunt het immers toch niet iedereen naar de zin maken.

Wij zijn vroeg begonnen en hebben besloten ook tijdig te stoppen. De dag is omstreeks 16.00 uur lang genoeg en wij koersen naar de helling. We zijn heel blij met de acht vissen die we aan boord kregen. Bij de helling is weer van alles gaande, waarbij ook Rijkswaterstaat betrokken is. Boven aan de helling is het complete waanzin, zo druk. Overal auto's met trailers, ook daar waar ze normaal gesproken niet mogen staan. Werkelijk alles is bomvol.Wij gaan rustig onze gang en ik rijd de trailer naar beneden.

Om de boot daar te krijgen moet ik om andere boten heen en daarom stap weer in en vaar de boot tegen de trailer aan. Ik haak hem aan de lijn van de lier en stop over op de trailer. Nu is het gauw gepiept en kan ik naar boven rijden,  Als alles weer vast zit en de boot leeg, nemen we afscheid. Als het goed is, zien we elkaar volgende week alweer. Voor nu kijken we terug op een dag die reuze is meegevallen.