27 juni 2019 De eerste stappen op weg naar een echte visvrouw.

Dit mag je toch gerust een serieuze vis noemen.

Zoals zo vaak, was er al dikwijls gesproken over eens een dag mee in de boot. Dan moet het natuurlijk wel lukken tussen alle boekingen en perioden van slecht weer door. Zowel Hanneke als ik hebben met klanten te maken en als er voor mij een mogelijkheid is, blijft de vraag of het haar lukt.
Deze keer was het gelijk raak. Ze heeft zichzelf een sabbatical gegund en dus is er alle ruimte.

Ik regel een "mee vis toestemming" voor haar en zorg er op die manier voor dat we een zorgeloze dag kunnen beleven. Een dag kan toch aardig worden verpest door een boete omdat je je zaken niet voor elkaar hebt. Dit varkentje is in ieder geval gewassen.

Het weer is helemaal 's zomers en dit past wel voor zo'n eerste keer. Mooi op tijd staat ze voor de deur, terwijl ik mijn ontbijt nog weg moet werken. Niet veel later laden we de proviand in, waarin ruimschoots is voorzien. We zullen geen honger of dorst lijden, dat is wel zeker. Ook gaat er nog een dun windjack mee, dat achteraf thuis had kunnen blijven.

We rijden naar de helling en Hanneke kijkt haar ogen uit bij al het vernuft dat aanwezig is om het varen en traileren van een visboot comfortabel te laten verlopen. Daar ben ik wel mee bezig. Met name voor mijn gasten, maar ook voor mezelf. Ik ben immers geen 20 jaar meer.

Eenmaal op het water leg ik de boot op de Minn Kota "voor anker" en maak ik de hengels klaar. De hengelsteunen vinden een plek en ik geef tekst en uitleg over hetgeen staat te gebeuren. Als alles echt gereed is, varen we de rivier op en gaan slepen. Hoewel ik de andere technieken ook in gedachten heb en daarvoor het materiaal gereed zet, blijft het bij een poosje werpen, echter zonder resultaat.

Het is met dit weer een genot op het water, al hoewel het achteraf bezien toch ook ongewenste effecten kan hebben. Gelukkig is het op deze doordeweekse dag niet erg druk. Dat wil tevens zegen dat je niet de hele tijd ligt te klotsen vanwege de golven van kleine snelle boten. Overigens hoor ik zelf ook bij die categorie realiseer ik me. Tenminste als ik me snel vaar. Toch haalt het dat niet bij die een aantal boten met extreem hoge golven.

Het gaat in eerste instantie lijken op een warme zomerse visdag. Voor mij houd dat in dat de hoge temperaturen de vissen in een passieve stand zetten. Nu staat er wel een mooie stroom en dat maakt verschil. De watertemperatuur stijgt gedurende de dag van 23 naar 24,4 graden. Ik ben benieuwd wat het gaat worden.

Een fraai exemplaar, tevens de grootste van de dag.

De eerste vis kondigt zich na enige tijd aan. Nadat ik de boot stil en op het "anker" heb gelegd doe ik voor hoe een vis te drillen en te landen. Het is direct de grootste van de dag, een snoekbaars van 70 cm. De volgende vissen mag zij dan voor haar rekening nemen. En dan haal ik de andere hengels wel binnen. Bij het terug zetten blijkt de warmte wel degelijk van invloed op de vis. Deze heeft extra ondersteuning en tijd nodig, alvorens ze op eigen kracht het diepere water weer op kan zoeken.

Daar hoeven we niet erg lang op te wachten. Helaas gaat de vis bij het overgeven van de hengel verloren. Een euvel dat hoort bij het overgeven van een hengel is dikwijls dat de spanning even van de lijn is en de vis lost. Dit is altijd weer een leerpunt, evenals het te ver binnen draaien van de lijn, waardoor een vis verloren gaat of niet meer geschept kan worden. De vis wordt dan buiten bereik van het net gebracht en dus is het zaak dezelfde lengte aan lijn uit te laten staan als de hengel lang is. Een heel lastig punt, zeker voor beginners.

Een "kleintje" in vergelijking met de snoekbaars........

De volgende gaat wel goed en een snoekbaars van 60 cm zorgt er voor dat Hanneke trots met haar eerste vangst op de foto kan. gelukkig is ze er niet bang van. Het is wat mij betreft boven verwachting en zeker als na enige tijd een baars van 40 cm. binnen komt. Een "kleintje" zegt Hanneke dan. In vergelijking met de snoekbaars inderdaad. het is echter geen snoekbaars, maar een baars. Dit verschil is voor een beginner duidelijk nog niet direct duidelijk.

En dit waren ze nog niet eens allemaal!

Soms hebben we perioden van stilte, zeker in de middaguren. Af en toe varen we een stuk om vooral de lange rechte oevers te kunnen bevissen. het werpen levert niets op en daaruit maak ik op de slepen vandaag waarschijnlijk het meest effectief is. Overigens geldt dit zeker vaker voor warme dagen. En dat het warm is kunnen we ook wel zien aan de kudde Kowalski paarden die verkoeling heeft gezocht in het water. Een moment om even bij stil te "staan". Vanuit een boot heet het waarschijnlijk "liggen".

Een mooie vis om mee af te sluiten.

Gaandeweg de dag loopt de teller op, hoewel er ook vissen worden gelost. Zoals gezegd valt het op het heetst van de dag helemaal stil. Dan tegen het einde komen er ineens weer aanbeten. We vangen vrij vlot achter elkaar nog drie snoekbaarzen en zo eindigen we met 8 vissen: 2 baarzen en de rest snoekbaarzen.









De dag eindigt echter anders dan verwacht. Hanneke draagt contactlenzen en deze beginnen te irriteren. Dan neemt ze ze uit in de hoop dat de irritatie verdwijnt. Dit gebeurt echter niet en zorgt ervoor dat we, vroeger dan gepland, moeten stoppen. Ze heeft dermate veel last van tranende ogen dat ze nauwelijks meer kan zien. Vanzelfsprekend zetten we er hier een punt achter en gaan we terug.

Als ik de boot weer op de trailer heb en we naar huis rijden, komt het verzoek om haar dicht bij huis af te zetten. Haar auto komt ze later wel halen. Achteraf blijkt het om een hoornvliesontsteking te gaan. Zelfs een goede zonnebril kan dit blijkbaar niet voorkomen. Gelukkig niet ernstig en herstelt het zich snel. Ik ben opgelucht, want dat wil je toch niet meemaken, dat iemand op een blijvende schade oploopt aan een dag op het water.

Nu kijken we alsnog terug op een fijne  dag, die voor herhaling in aanmerking komt.