 |
| Hiervoor kom je toch vissen, hopend op een verrassing. |
 |
| Mooi landelijk. |
De laatste keer voor het gesloten seizoen wil JP nog graag een keer naar die schitterende locatie, een kleine landelijke rivier. Omdat hij een paar dagen vrij heeft is de extra reisafstand minder bezwaarlijk. Wel komt hij minder vroeg en ik volg hem terwijl hij onderweg is.
 |
| Nog even tijd voor een wandeling. |
Toch welk makkelijk als de smartphone dit zichtbaar maakt. Als de Nederlandse grens in zicht komt vertrek ik ook en laat het hem weten. Zodoende weet hij dat ik de boot reeds te water heb gelaten wanneer hij arriveert. Ik heb zelfs nog tijd voor een wandelingetje tussen het ontluikend groen en de kwetterende vogels.
Na aankomst zetten we de hengels in elkaar en laden JP's spullen in de boot, heel veel spullen!
Dan vertrekken we en zetten allerhande kunstaas in om de kansen op het vangen van vis zo groot mogelijk te laten zijn. Die kansen worden helaas niet benut en daarom testen we divers kunstaas.
 |
| De scholeksters doen ook mee |
Wat opvalt tijdens deze zonnige vrijwel windloze dag is hoe de natuur in de voorjaarsstand staat.
Overal is er leven om ons heen, hetgeen zich deze keer helaas niet vertaalt in activiteit onder water.
Gelukkig fotograferen we beiden ook graag en schieten er flink op los.
 |
| De Canadese ganzen zijn ook al in verwachting. |
De paartjes watervogels zijn of worden gevormd en veel koppels hebben hun nestjes al gebouwd.
De eieren zijn her en der al gelegd en worden nu uitgebroed. Ook wordt er nog flink strijd geleverd en zien we heel wat gedoe op het water. En nota bene zien we de eerste kuikens, eend en nijlgans.
We hebben onderweg een mooi stukje water intensief uitgeworpen. Slechts één aanbeet leverde dit op. Vervolgens hebben we intensief verticaal gevist en zijn uiteindelijk weer gaan slepen.
 |
| Gefopt door de Ikiru |
Behalve dat de vissen rustig zijn, zijn er evenmin collega's te bekennen. Dit is wel heerlijk rustig.
Dan eindelijk gebeurt het, een aanbeet, een flinke roofblei heeft de Ikiru van JP gegrepen.Wel nadat we een flinke afstand hebben afgelegd met slepen. We hebben opnieuw de bevestiging dat de aanhouder wint. Een overtuiging die ons vrijwel nooit in de steek laat.
 |
| Moeder eend zou de tel wel eens kwijt kunnen raken. |
Wanneer we verder slepen zie ik ineens dat hengel van JP stotende beweginkjes maakt. Ik attendeer hem erop en dan blijkt een kleine roofblei de pineut te zijn. Grappig hoor: eerst een flinke roofblei gevolgd door zo'n klein exemplaar. En ook een beetje verbazend, dat alleen deze soort van zich laat horen.
 |
| Ook al weer jonge Nijlganzen |
We hebben weer hoop, maar moeten het daarmee doen. Hoewel schitterende stekken worden afgesleept gebeurt er niets. Een brug kost ons bijna twee hengels, het gaat nog maar net goed.
Onze hoofden vonden we dermate belangrijk dat de hengels over het hoofd werden gezien.
 |
| Er is zo zien heel veel weerspiegeld. |
Het oog van JP valt op onze weerspiegeling in de glazen wand van een gebouw langs het water. De weerspiegeling van de boot in de gevel van een gebouw vind ik best wel bijzonder. Vooral las het zo mooi wordt vastgelegd.
 |
| Toch nog een forse baars. |
Op de terugweg dan komt er toch nog één vis, een flinke baars. Helaas met minder fraaie rugvin, maar daar malen we niet om. De aanbeet was pittig, evenals de dril en de kick die het vissen zo verslavend maakt, deed zijn werk.
 |
| Veel fazanten |
We zien en horen veel fazanten. De hanen zitten elkaar regelmatig in de "haren". Of zijn het "veren ". Een haan die op de over zit en gevangen wordt in de lens van JP gaat op de wieken en zo schiet hij de overvliegende fazant. Buizerds zijn er ook, maar helaas geen reeën deze keer.
We hebben een fijne dag, maar de vangsten met de hengels bleven te ver achter bij die van de camera's. Desondanks beleven we een mooie afsluiting van het seizoen.
 |
| Op naar het nieuwe seizoen. |
