19 februari 2019 Een overgang om van te rillen.

Behoorlijk drukke scheepvaart.

De volgende morgen is het weer ineens geheel anders en dan in het bijzonder de wind. Heel erg koud en hard waaiend, waarbij de zon sporadisch even komt knipogen. Letterlijk en figuurlijk verwarmend. Bij het traileren was het direct rekening houden met die wind. De boot een stuk langs de steiger getrokken, weg van de ondiepte, en direct afvaren.
























We hadden het doodaas weer meegebracht en wilden het spelletje van gisteren herhalen, als het kon. Nu waren er geen andere bezoekers op het water, geen bellyboaten, geen kano's. Heerlijk rustig in dat opzicht, maar voor de rest behoorlijke golven en stuifwater achter en rond de boot.

Op de stek viel de veronderstelde luwte erg tegen en plaagden de wisselende windvlagen ons voortdurend.. Bovendien was de scheepvaart behoorlijk druk en dus was het bikkelen geblazen. De hele dag zou het zo blijven en hadden we alle kleding nodig om op temperatuur te blijven. Temeer daar de vissen niet erg hielpen om ons in beweging te houden.

Ook een mooi formaat snoekbaars bij de eerste drie vissen.

Direct in het begin wist ik drie vissen op rij te vangen, zo rond de 8 meter diep. Ze lagen dus dieper dan de achterliggende tijd het geval was. Maar na die drie leek het wel helemaal gebeurd. overigens was die derde vis wel een hele fraaie, een mooie 60'er.

We probeerden van alles, terwijl de snoekdobber ons trouw volgde. Wel moest ik rekening houden met deze dobber, omdat de wind de boot een beetje onberekenbaar maakte wanneer we draaiden.
Op enig moment waren we door alle manoeuvres dicht aan de kant gekomen en werd de dobber onder water getrokken. Zou het dan toch? Nee hoor het was de bodem, helaas.

We zetten stug door en het beeld van twee dagen eerder, slechts 3 vissen, doemde meer en meer op. Gelukkig wist Roel ineens een vis te haken en kregen we weer hoop. Hoop die werd versterkt door een aanbeet die ik vlak hierna ervoer. Deze leverde echter niets op.

Maar naarmate de dag vorderde kwamen er in de tweede helft van de middag toch meer aanbeten en wisten we af en toe een vis te vangen. Vrijwel allemaal hetzelfde formaat, zo'n 45 cm en allemaal erg diep.  De teller liep redelijk door en we hoefden nog maar één vis om de dubbele cijfers aan te tikken.

Heel veel wind en af en toe zon, maar bovenal droog. Tel uw zegeningen toch!

Toen kwam bij mij die snoeiharde aanbeet en een stevige dril volgde. Helaas hield dit op toen de onderlijn het begaf. Nu vis ik met dunne onderlijnen en deze kunnen op de sleeve schade oplopen. Dit was duidelijk het geval, stom hoor. We hadden de gevangen vissen bij dit ruige weer snel terug gezet, en visten snel verder zonder de lijn te checken. Helaas, pindakaas.

Zo kwamen deze dag ook weer door en was deze weer geheel anders dan de voorgaande dagen. Met een gemiddelde van 10, waarbij de laagste score 3 en de hoogste 18 was. Vissen! Het blijft onvoorspelbaar, maar wel heerlijk om  te doen.