 |
| Toch nog gelukt, dankzij de snoekduik van de gids, |
Het was een hele operatie voor Thom om voldoende boten bij elkaar te krijgen. Een gezelschap Amerikanen, afkomstig uit Duitsland kwam een dag vissen en daarvoor waren zes boten nodig. Het is Thom gelukt en het werd een hele happening.
Als laatste kwam ik aangereden op de parkeerplaats, vlak bij de helling. Al snel had ik de boot gereed voor de tewaterlating en ondertussen kennis gemaakt met mijn gasten, een vader en zoon. Het traileren verliep soepel en even later konden Alex en zijn zoon Roman plaats nemen.
 |
| De eerste vis van de dag. |
Omdat ik het gebied ter plaatse niet ken als mijn broekzak, besloot ik in eerste instantie andere boten te volgen. Het begin was taai, want de vissen wachten blijkbaar tot het zonnetje wat hoger stond. gelukkig kon een kleine snoek worden gehaakt. Dit gebeurde op een plek waar erg veel vis stond, volgens het beeld op de dieptemeter.
 |
| Het plezier hangt niet af van het formaat |
Ik had hier wel vaker vis gevangen en wilde dit stuk water toch beter aan de tand voelen. Ik hield nog even telefonisch ruggespraak met een oude bekende. Dat wil zeggen iemand die dit gebied wel door en door kent. verrijkt met zijn adviezen kamde ik dit specifieke stukje water helemaal uit. Ik probeerde het op alle mogelijke dieptes en met allerhande kunstaas.
Het wilde achter niet lukken en de andere boten waren inmiddels uit beeld geraakt. Wel vernam ik dat zijn verderop succes hadden, ondiep op kleine pluggen. Ik schakelde derhalve om en wij gingen dezelfde richting. Maar dit bleek geen succes en bij Roman ging de lol er een beetje af. Hij begon meer en meer te spelen met zijn hengel en begon een beetje doof te worden voor de aanwijzingen die ik gaf. Zolang dat geen gevaar oplevert, kan ik er wel mee leven.
 |
| Een mooie kneiter voor Roman, spelenderwijs gevangen |
En zoals je altijd zult zien, was hij wel degene die op enig moment een grote baars haakte en landde. Echt een schitterende baars was even later zijn deel. We waren er heel blij mee. We hebben de nodige foto's gemaakt en de vis geretourneerd. Vervolgens hebben nog even doorgezet, terwijl de middag inmiddels was aangebroken.
Ik legde contact met Thom en vernam dat ze een stuk verder op met een paar boten bij elkaar lagen om te lunchen. Ik volgde hun voorbeeld en voer in hun richting. Daar aangekomen hadden ze net de hengels weer ter hand genomen. Nadat ook wij de innerlijke mens opnieuw van voeding en drinken hadden voorzien, gingen wij ook weer aan de slag.
 |
| Tik, tik, boem!! |
Thom had me een aanwijzing gegeven voor deze stek, hetgeen jigging betekende. Dit moest eerst voordoen, want dit kenden mijn gasten niet. Ik werp het shadje richting oever, wacht af tot deze de bodem heeft bereikt en tik hem langzaam binnen. Kijk zo doe je dat.........boem! Ik had direct een snoekbaars! Als het zo makkelijk gaat kunnen Alex en Roman dat toch ook............ Helaas het bleef bij deze ene vis.
Ook nu merkte ik weer dat Roman zijn concentratie verloor en daarom besloot ik het laatste deel van de trip consequent langs de over te slepen. Gewoon de hengels in de steun en zien wat er gebeurt.
 |
| Gelukkig toch kunnen scheppen. |
Gelukkig gebeurde er nog weer wat, een fraaie aanbeet, waarna Alex de dril voor zijn rekening nam. Dit ging goed en de vis was al vlak bij de boot. Ik had al gezien dat de vis licht gehaakt was en stond klaar met het net.
En jawel hoor, vlak bij de boot schoot de haak los. Ik schoot naar voren en schoof het net diep onder de vis. De duik in de vrijheid werd een duik in het net en zo hadden wij toch weer succes. Al met al een enerverende gebeurtenis, waaraan de foto's ons blijven herinneren.
 |
| Nog een kleintje voor Roman |
Later werd er nog een snoekje gehaakt en mocht Roman aan de bak. Ook deze kwam binnen en zo hadden we 5 vissen binnen en daarbij zou het blijven. Bij terugkeer bij de helling bleek ons dat er boten waren met betere resultaten, maar ook met minder succes. Zo kun je de eigen vangsten weer wat relativeren.
Maar wat het allerbelangrijkste is, betreft natuurlijk de de beleving van de gasten en deze waren super enthousiast. Inmiddels staat er over een aantal weken een herhaling op het programma. Leuk hoor als je met zo'n vloot aan boten een flinke groep mensen gelukkig kunt maken.
 |
| Sfeerplaatje van Thom in actie. |
Het traileren koste de nodige tijd, maar met wat hulp even en weer kwam ook dat weer goed. Bij het aanzien van al dat geslinger aan de lieren om de boten op de trailer te krijgen, wist ik me weer heel rijk met de elektrische lier op de nieuwe trailer. Wat een genot, zo'n druk op de knop.
Nadat we afscheid van elkaar en de gasten hadden genomen, gingen de boten weer huiswaarts, op naar nieuwe avonturen.
