 |
| De klapper van de dag. |
We zijn inmiddels samen wel het een en ander gewend en variëren onze bestemming in overeenstemming met de condities. Daarbij speelt de afstand tot JP's woonplaats ook dikwijls een rol. Wanneer je 's-morgens niet al te vroeg wilt of je moet weer op tijd thuis zijn, dan is een bestemming in de omgeving van de grens met Duitsland een uitkomst.
Wij gaan vertrouwd water op en koesteren hier al heel wat markante gebeurtenissen. Welgemoed steken wij van wal en gaan ook wat technieken betreft weer lekker afwisselen. Deze tijd van het jaar en zeker wanneer de stroming ontbreekt, bieden werpen of slepen de beste mogelijkheden.
En wij gaan slepen, terwijl de mooie omgeving aan ons voorbij trekt. En we krijgen aanbeten! We vangen zelfs vier verschillende soorten. Hoewel het aantal niet groots is, zijn we met 12 vissen heel content aan het einde van de dag.
 |
| De één zou de prooi van de ander kunnen zijn. |
Grappig hoor dat je over de hele dag twee baarzen vangt en dan ook nog in een double hook-up. Het verschil in formaat is dan helemaal uitzonderlijk te noemen. Meestal zitten baarzen van hetzelfde formaat bij elkaar, maar vandaag zien we dat dit niet altijd opgaat.
Het lijkt me overigens erg gevaarlijk voor kleine baarzen om in de nabijheid van grote exemplaren te verblijven. Kannibalisme is een veel voorkomend verschijnsel en dan ben je je leven nooit zeker, ook niet bij familie.
 |
| Met een vergroeide rug super gezond. |
We vingen drie snoeken en hoe? De eerste was bovendien niet moeders mooiste. Je blijft je verbazen hoe deze dieren zich toch kunnen handhaven. Een fysieke handicap stelt ze blijkbaar toe in staat te oeverleven en dan zowel in het bemachtigen van prooi als in het ontwijken van belagers.
 |
Vanuit de waterplanten kwam deze geschoten.
|
Toen ik tijdens het slepen ineens op een ondiep stuk belandde, gaf JP aan dat het fout ging. De plug aan de ondiepe zijde dreigde in een plantenbed te verzeilen. Plotseling was daar echter die beweging vanuit de planten en een forse snoek dook op de plug. Dat was nog eens een verrassing. Je dreigt met je materiaal verstrikt te raken en dan ineens verandert die dreiging zich in een opportunity. We waren weer eens verrast.
 |
Werpend tussen de kribben gevangen
|
 |
| Oeps!! |
Maar er kwam een nog grotere snoek tevoorschijn. Bij het werpen, dat JP eigenlijk het liefste doet, haakte hij een nog grotere vis. Helaas net geen meter, maar wel 97 centimeter. Een indrukwekkende vis die flink strijd gaf. Heerlijk hoor, lekker ontspannen vissen en dan met succes. Dat het showen van zo'n vis voor de camera geen sinecure is werd andermaal bewezen. JP kon de vis amper vasthouden toen deze ineens begon te slaan met zijn staart. Gelukkig kon ik dat moment schitterend vastleggen.
 |
| Ook snoekbaars was actief. |
Tijdens het slepen, met relatief kleine pluggen, kwamen er ook nog twee snoekbaarzen uit. Niet groot, maar zoals gezegd, wel weer een welkome afwisseling. Je weet het nooit, want er zijn ook van die dagen dat vadertje glasoog zich helemaal niet laat zien. Nu dus wel.
 |
| Een mooie gave winde |
Ook was daar weer die verwoestende aanbeet van een forse winde. Een prachtig exemplaar van dik 50 centimeter. We hebben ze wel groter gevangen, maar ook hier geldt weer dat ze er verschillend uit kunnen zien. Wegen zou duidelijk maken hoe de ene winde zich tot een ander verhoudt, maar wij volstaan met meten van de lengte en de rest proberen we op ons netvlies vast te houden.
Wij hadden in ieder geval een goede dag, met voldoende kicks, zeker in de wetenschap dat niet alle aanbeten verzilverd konden worden. Dat hoort er ook bij en verschilt in dat opzicht ook niet van het dagelijks leven. Soms zit het mee en soms zit het tegen. Omdat we onze zegeningen tellen, nemen we de ervaren vreugde mee naar huis.
 |
| Terug in zijn element! |
