 |
| Samen genieten. |
Tijdens de vakantie wilde Ron graag met zijn zoontje Ragnar een dag komen vissen. Beiden razend enthousiast over het vissen, lieten ze deze dag de rest van het gezin achter zich en kwamen naar de afgesproken plaats. Daar bleek mij al snel dat Ron geen woord te veel had gezegd betreffende de spraakwaterval waaraan zijn zoon gestalte geeft.
Toen we eenmaal op het water zaten kon het feest beginnen en ik werd bestookt met vragen. Gelukkig hadden we ook de nodige aanbeten en vingen mooie vissen, zodat de waterval af en toe even tot stilstand kwam.
 |
| Een natte snoek. |
We hebben voornamelijk gesleept en kenden ook perioden waarin de aanbeten wegvielen. Maar dat nam niet weg dat we uiteindelijk 8 vissen in de boot kregen: 1 snoek, 5 baarzen, 1 winde en een roofblei. Dus welgeteld vier soorten en dat maakt zo'n dag extra interessant.
Met de regen was echter onvoldoende rekening gehouden door Ron. Voor zijn zoon had hij uiteraard goed gezorgd, maar als moeders de rest niet in de gaten houdt, kan hier weleens iets ontbreken. Dan prijs ik me weer gelukkig met de poncho's in de boot, zodat ik mijn gasten toch redelijk droog kan houden. Dit komt de visvreugde wel ten goede.
 |
| De kleine "professor" aan het werk gezet. |
En wat ook leuk was, was de vaardigheid van Ragnar om een vis te drillen en die kwamen er dus. Niet iedere dril was even spectaculair, maar er zaten flinke vissen tussen en dat maakte de mannen best enthousiast.
Ik kreeg vragen van de knul aan boord als: "hoe lang doe jij dit al?" en "hoe lang blijf je dit nog doen?" En dit hield maar aan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit nooit eerder in die mate had meegemaakt. En zo zie je maar weer ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. En omdat vrijwel alle vogeltjes anders gebekt zijn komen er veel varianten voor. Dan zit Ragnar mijn inziens best aan het positieve uiteinde van het spectrum betreffende extravert zijn.
 |
| Een kleine stekel vereeuwigd. |
Het stond de goede sfeer geen moment in de weg. De vissen werden enthousiast ontvangen. Zeker de winde en de roofblei. Ook kleine baarzen vielen ons ten deel, die bovendien vereeuwigd werden.
Om nog meer variatie in de dag te brengen gaf ik Ragnar de opdracht om de boot te varen, waarbij hij zowel de diepte als de snelheid in de gaten moest houden. Dat viel niet altijd mee, zeker niet als je zo uitbundig bent. Maar het was wel weer een extra toevoeging aan de dag.
 |
| Een grote vis voor Ron. |
Op de terugreis kreeg Ron een rustgevend cadeau, want toen was de pijp leeg bij Ragnar. Hij viel in een diepe slaap en dat kwam niet vaak voor, zo verzekerde zijn vader. Een paar dagen later ontmoette ik Ron weer. In de dierentuin, waar ik met mij kleindochter was, hoorde ik dus van die gedenkwaardige terugreis en vernam hoe goed de dag was bevallen. Mijn cadeau zullen we maar zeggen.
