 |
| Heerlijk om weer op het water te zijn en langs de oever ............. bramenstruiken! |
Terug van vakantie wil ik wel graag weer het water op om te vissen. Tijdens de vakantie vis ik immers niet, want daarvoor is het vakantie en wordt er dus niet "gewerkt". Zo erg is het ook weer niet hoor. Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt en doe dat met veel plezier.
In de vakantie zijn wij altijd veel onderweg en zijn slechts kort op één en dezelfde plek. Dan functioneert het niet om ter plaatse allerhande papieren te regelen en op onbekend water te gaan vissen.
 |
| Vandaag ging het dus om bramen. |
En ik ben evenmin iemand die voor een vakantie alles van te voren uitzoekt en zich terdege voorbereidt. Ik laat me graag verrassen tijdens een vakantietrip en anticipeer dan op hetgeen zich aandient. Dit biedt mij alle vrijheid. Dus blijven de hengels thuis en heb ik er bij terugkeer weer extra veel zin in.
En die zin had ik zeker en hoe mooi is het dan om die eerste keer samen met je echtgenote het water op te gaan. Zij was dan ook zeer enthousiast. Wel bijzonder hoor, want ze gaat eigenlijk nooit mee in de boot. Waarom nu dan wel?
 |
| Flink werken! |
Juist; er moest bramenjam worden gemaakt en die kun je vanuit de boot doorgaans goed plukken op plekken waar anderen niet bij kunnen. Het was volstrekt duidelijk; deze dag stond in het teken van de jam en absoluut niet in het teken van vissen. Enfin, we gingen eindelijk weer eens samen het water op en dat is ook wat waard.
Het werd flink werken om de beoogde hoeveelheid bij elkaar te plukken en die struiken hebben ook nog eens van die akelige stekels. Dan heb ik liever vissen met stekels hoor. We plukten heel wat af, zowel vanuit de boot als langs de ondiepe oevers. En zo kwam deze vangst binnen. Alleen had ik nog geen vis gezien!
 |
| Toch nog vis aan de schubben gekomen. |
Vandaar dat we op de terugweg nog even een paar plugjes meesleepten. Het was niet het echte vissen, maar meer het rustig terugvaren met de kans nog iets te vangen. En hoewel de zomer zich ernstig deed gelden en de watertemperatuur veel passiviteit voorspelde, kwamen er nog twee vissen binnen.
Één snoek en één baars, deden mijn vissershart weer sneller kloppen en verlangen naar meer, zowel varen als vissen, want het vangen blijft de mooiste en meest onvoorspelbare factor.
