Toch nog een paar baarzen |
Blijkbaar reageren de vissen op die andere omstandigheden nog al heftig van het wordt sprokkelen vandaag. We halen van alles uit de kast en proberen diverse stekken uit, met diverse technieken. Dit is trouwens ook al weer een extra beleving, waar de gasten doorgaans erg content met zijn.
Het doorbreekt het eentonig slepen en verruimd de blik van de gasten van hetgeen zoal mogelijk is. Bovendien pikken ze er vaak iets uit op dat ze ook weer in hun thuiswater kunnen toepassen. Zo draait het niet alleen om het vangen.
Wij slagen er in om toch nog een behoorlijke snoek te vangen. Dus geen drie zoals eergisteren. De windes en roofbleien laten het helemaal afweten, evenals de snoekbaarzen. En daarom moeten we het weer van de baarzen hebben.
Zo'n vis, daar doe je het toch voor! |
Deze zijn evenmin erg actief. We vangen er vier. Zo zie je maar weer dat het echt vissen blijft. Gelukkig kent Christian dit uit eigen ervaring en een mooie bijkomstigheid: in Duitsland zijn ze al blij met één roofvis per dag! Dan zijn wij hier dus gezegend met een mooi bestand aan roofvissen en doorgaans mooie resultaten.
Het kan allemaal nog beter, bijvoorbeeld zonder beroepsvisserij en nog betere migratiemogelijkheden voor de trekkende vissen. Mogelijk komen er dan regelmatig
terug bij de steiger staan de vrouw van Christian en zijn dochtertje al op ons te wachten. Omdat de kleine meid mijn hart gestolen heeft, heb ik een knuffel voor haar meegebracht. Ik vraag haar om dit aapje Duist te leren, omdat hij dit nog niet kan. Helemaal heeft ze me niet begrepen, maar papa en mama wel en dus zal het wel goed komen.