12 augustus 2018 Als je niet kunt wachten ga je een dag later weer!

Af en toe weer zo'n joekel

Een dag later is Roel weer mooi op tijd aanwezig om samen naar onze volgende bestemming te rijden. Een andere rivier met evenzeer veel mogelijkheden. Omdat iedere dag anders is, moet je maar weer afwachten hoe het uit pakt.

En deze dag pakte gelukkig ook goed uit. We krijgen bijna net zoveel vissen in de boot als gisteren en dezelfde vier soorten. En daarbij is er altijd de wetenschap dat je niet alle aanbeten kunt verzilveren. En zo ook vandaag, dat je elkaar af en toe aan kijkt met die ongeloofwaardige blik van; hoe konden we deze vis nu lossen?

Gelukkig was het weer ook nu weer goed en dat maakt het vissen een stuk relaxter, zeker voor de schipper. Veel wind verlangt toch meer aandacht en regen maakt het er niet gezelliger op. En zo kachelden we lekker voort.

Het waren vooral de baarzen die de teller in beweging moesten houden en dat lukte heel goed met 12 stuks. En er waren weer mooie exemplaren bij. Dus niet alleen kleine baarzen die met veel bravoure de pluggen grepen, maar echte aanbeten die je de indruk van de aanbeet van een snoek kunnen geven.

En de snoeken bleven spaarzaam. Slechts eentje kwam er in de boot en werd niet eens gefotografeerd. Verwende vissers moet je maar denken. Maar zo gaat het nu eenmaal als je zoveel op het water zit en er flink wordt gevangen. Ergens verwacht je wellicht nog een grotere en zet je de vis snel terug.

Af en toe een snoekbaars, maar zeker niet de hoofdmoot.

Ook vingen we nog een snoekbaars. En dan is het toch iedere keer weer zo dat je vol verwachting naar iedere volgende aanbeet uitkijkt, omdat je het nooit weet: wat zal er bijten?  Dan is het wel leuk dat er ook nog een snoekbaars wordt gevangen.

En ten slotte was er nog die ene winde, die het viertal aan soorten completeerde. Altijd weer die snoeiharde aanbeten op kleine pluggen. Niet ieder is gediend van deze kleine roofkarpers, maar wij zijn er altijd weer blij mee.

Dergelijke windes blijven ons inziens de moeite waard.

En zo voeren we terug naar de helling met 15 vissen op de teller en een voldaan gevoel. Dan komt weer het ritueel van het traileren en als dan alles weer is opgeruimd en vastgesjord, aanvaarden we de thuisreis.

Bij mij thuis neemt Roel naast iets te drinken zijn rust om vervolgens uitgerust de reis naar huis te beginnen. Want hem wacht dan altijd nog minimaal een uur sturen, soms in de files, alvorens echt thuis te zijn. En ondertussen ruim ik dan verder alles op om de volgende trip alles weer op een rij te hebben.