5 januari 2018 Een dag zonder foto's!

Het wordt inderdaad wel weer eens tijd om bij te praten met de trip naar Zweden in het vooruitzicht. Als ik op de afgesproken plek arriveer, heeft Reinier zich juist in zijn pak gehesen. Zijn spullen gaan de Subaru in en even later gaan we naar de helling. Deze blijkt al weer korter dan een dag geleden. Het water blijft stijgen!

Dit wordt weer traileren vanaf de oever. De steiger ligt hier ver vandaan en zonder nat pak niet worden bereikt. Maar het lukt probleemloos de boot in te stappen en langzaam achteruit te varen, tot dieper water. Dan gaan we in een vlot gangetje richting rivier. Het is best uitkijken geblazen, maar de zwarte strepen op de kaart wijzen me de weg en voorkomen dat ik onzichtbaar geworden obstakels tegenkom.

Bij de rivier gaan we direct aan de slag. Een dag eerder was het hier meteen raak. De ene visdag is de andere niet en dit krijgen we nu bevestigd. Geen stootje. vervolgens visten we alle "stekken"af en kwamen tot de conclusie dat de rivier vooralsnog geen vis prijs zou geven.

Dan maar iets anders zoeken en zoeken is het zeker vandaag! De vis heeft tot nu toe geen enkele activiteit getoond en dit zal helaas nog enige tijd duren. Op de kant heeft een collega zijn rodpot neergezet. Hij blijkt bij navraag ook nog zonder vis te zitten. Reinier heeft intussen zijn dropshot montage ingezet en deze inzet wordt gewaardeerd. In het blikveld van onze collega komt het eerste snoekbaarsje binnen.

Nadat deze is geretourneerd zien we dat de lijn van de man op de kant, vast is komen te zitten. Op ons aanbod om hem de helpende hand te bieden, gaat hij graag in. Reinier pikte de lijn op en ik vaar de boot weg van de kant, een eitje, de lijn komt los. Zo, weer een collega gelukkig.

Wij varen terug naar de plek van onze eerste vangst van deze dag, rond de 7 meter diep en warempel mijn hengel gaat krom op de volgende aanbeet. En zo rommelen we nog even door. Het resultaat uiteindelijk in vier snoekbaarzen. Niet groot, maar zeer welkom, ook al leggen we er niet eentje vast.
De tijd dat iedere vis werd gefotografeerd ligt inmiddels behoorlijk ver achter ons. Als je al duizenden foto's hebt voegen ze doorgaans weinig toe en dus mogen de vissen één, twee, drie terug.

We zoeken het verderop. Een traject dat we vandaag al een keer hebben afgelegd. Nu blijkt alles anders te zijn; andere tijden dus! Daarom sprokkelen we maar een beetje door. Er komt een berichtje van een andere vismaat, die vanaf de helling de andere richting heeft gekozen.  Bij hun is het vangen nog niet op gang gekomen, zo vernemen we. Dan zijn wij extra blij met de zes vissen die wij inmiddels hebben mogen vangen. Later blijkt dat zij toch 7 vissen hebben weten te vangen, waarbij hele mooie exemplaren.

Wij zetten nog ven door en vangen nog twee snoekbaarzen. Toch willen we ook nog even het stromende water proberen. Een dag eerder was het immers goed voor meerdere grote vissen. En hoewel onze vismaten in de andere boot vandaag juist succes hebben op vergelijkbare stekken, is dit geluk niet aan onze kant . Tot daar op het laatste moment die aanbeet uit het boekje komt.

Reinier slaat vast op een zware vis. Hengel krom en nauwelijks beweging. Helaas blijkt dat de vissen een ander boekje hebben. Bek open en weg aas, weg haken............... Daar zitten we dan in de schemering, terwijl het langzaam begint te regenen. Potverdorie, missen de vis waar we de hele dag naar hebben uit gekeken.  Het is nu dus echt klaar.

Terug naar de helling en proberen alles droog in te pakken. Omdat de helling nu zonder steiger is en de wind veel grip heeft op de boot, pakken we alles anders aan. Reinier houdt de boot tegen de kant en ik rijdt de trailer er tegen aan. We haken de boot direct aan en nu rijdt ik de trailer verder het water in, terwijl de boot keurig recht naar achteren gaat. Ondertussen bedient Reinier de elektrische lier en ligt de Tomasco keurig op de trailer.

Op dat moment komen Jöran en Ann-Christin ook terug. Wij vertrekken, uiteraard na onze hulp te hebben aangeboden. Zij staan helaas in de stromende regen te traileren. De volgende dag ga ik samen met Jöran naar Duisburg een hengelsportbeurs bezoeken. Wanneer ik in Duisburg uit zijn auto stap blijkt dat de bijrijdersstoel onvoldoende gelegenheid heeft gehad om te drogen en weet ik me verzekert van een natte broek. Deze droogt echter ook weer snel en zo kregen we nog even een herinnering aan de voorgaande dag mee.

Mede gelet op de slechte weersvooruitzichten zeg ik de trip die over twee gepland staat af. Het moet toch een beetje ontspannen en met redelijke verwachtingen tegemoet worden gezien. Nu dit niet het geval is, kijken we verder.