 |
| Een goed begin bleek dit keer niet het halve werk. |
Hoewel het weer er niet rooskleurig uit ziet, gaan we toch. Hoewel ik ruim op tijd ben, staan de mannen al te wachten op de afgesproken plaats. Michael had in een vreemd bed geslapen en was vroeg op gestaan toen de slaap hem in de steek liet. Het resultaat was dus, dat ze erg vroeg vertrokken waren en ondanks het feit dat ze rustig hadden gereden, ook erg vroeg op de bestemming. Snel laden we de spullen over in de boot en auto en rijden we naar de helling. De bak met spullen die bij het vorige bezoek achter was gebleven, was nu ook weer terug bij de eigenaar.
Het water staat erg hoog en andere trailers ontbreken en dit zou zo blijven........... Wanneer de trossen los zijn, varen we een stukje langzaam om de Honda warm te laten draaien, want de temperaturen zijn rond het vriespunt. Alles moet eerst op gang komen, wij dus ook. Gelukkig was het zout niet nodig op de helling, maar die kans heb je natuurlijk ook nog.
Even later stomen we door naar de rivier. Daar aangekomen komt er in volle vaart een andere boot langs gestoven. Later zou blijken dat dit de enige andere visboot van de hele dag was. En dit terwijl er twee weken geleden 12 boten waren! Nu het zo rustig is, stel ik voor om de eerste stek direct aan de tand te voelen. De mannen nemen de meest gevoelige hengel die ze hebben meegebracht, ter hand.
 |
| Hier ging een stevige dril aan vooraf. |
Even later laat ik ook een shadje zakken en het duurt dan niet lang of de eerste aanbeet is een feit. Er volgt een stevige dril, waarbij ik toch even aan een snoek moet denken. Maar na enige tijd kan ik een fraaie snoekbaars landen. Geen van de gasten wilde mijn hengel overnemen en dus moest ik het karwei zelf klaren. Geen straf hoor, maar doorgaans kan ik de hengel wel doorgeven. Deze vis geeft in ieder geval goede hoop voor de rest van de dag........
Omdat er geen aanbeten meer volgen, start ik de motor en kijken we verder. Omdat er een koude wind staat laat ik de gure stekken ongemoeid. De wind gaat nog draaien en dan kunnen we later alsnog kijken of we hier een poging kunnen wagen. Eerst maar eens een stek in de luwte opzoeken. Daar aangekomen ervaren we een aangename rust en daarmee neemt de concentratie toe.
 |
| Af en toe toch een vis. |
De dieptemeter toont helaas weinig leven bij de bodem. Toch ervaar ik na enige tijd weer een stevige tik en weet een tweede snoekbaars te landen. Weer een mooi exemplaar. Het is dus toch mogelijk en het bewijs komt even later als Christoph een vis haakt. Helaas blijft deze niet hangen.
De mannen knutselen ondertussen stevig aan stingers om de hakingskans te vergroten. Het kleine materiaal in vergelijking met de zeevisserij, blijkt af en toe toch lastig te hanteren. Gelukkig is de
rust om het voor elkaar te krijgen er ook.
 |
| Beiden vangen toch nog een kleine snoekbaars. |
Helaas werpt het weinig vruchten af. Zowel Michael als Christoph vangen dan beiden toch een kleine snoekbaars. Zelf lukt het me nog een flinke baars te vangen, maar wild is het zeker niet en de drang om het stromende water nog eens te beproeven, wordt derhalve steeds groter. En nog steeds zien we geen andere visboten! En dus hebben we het (vis)rijk voor ons alleen. Helaas geeft het tegelijkertijd de indruk, niet erg rijk te zijn aan vis.
 |
| Gelukkig ook nog een flinke baars. |
We vissen nog heel wat interessante stukken uit, maar het blijft een frisse en ondankbare bedoening. Daarom geeft Michael aan dat het wel genoeg is. Ik vaar terug naar de eerste stek en daar proberen we het nog even. En warempel, tegen de stroomnaad knalt er weer een vis op mijn shad. Maar ook nu wil geen geen beide mannen mijn hengel overnemen. Dus dril ik de vis zelf weer uit en kan ik even later een fraaie snoekbaars aan de camera tonen.
 |
| Zelf weer moeten drillen. |
We proberen het toch nog even werpend en verticalend op de zandafgraving: niets! Dan is het echt mooi geweest en varen we terug naar de helling. Op de steiger is nog iemand aan het vissen en ook hier het zelfde verhaal, voorzichtige aanbeetjes die geen vis opleveren.
Nadat is is opgeruimd vertrekken de mannen tevreden huiswaarts met het verzoek hen data door te geven na het gesloten seizoen., want ze willen graag nog een keer terug komen.
