28 januari 2018 Derde keer is scheepsrecht, alhoewel ........

Toch nog een mooie herinnering.

Al een maand lang proberen we onze afspraak door te laten gaan en eigenlijk had ik op een andere locatie willen gaan vissen. Deze keer is het echter niet de vaste korst op het water, die ons in de weg zit, maar de hoge waterstand. De derde keer is scheepsrecht en dus gaan we elders vissen. Gelukkig hebben we de achterliggende week weinig regen gehad en is het bemalen  zodanig afgenomen dat de zichtdiepte goed is.

Ondanks mijn pogingen de ontmoetingsplek zo nauwkeurig mogelijk weer te geven, blijkt Wouter aan de andere kant van het water terecht te zijn gekomen. Evert komt mij tegemoet lopen terwijl ik de laatste handelingen aan de boot verricht, zodat deze het water in kan. Hij wijst me op Wouter aan de overkant, die we even later zullen oppikken.

Helaas zijn we na het traileren nog niet klaar, want ook hier zijn boottrailers niet veilig, zo is de afgelopen zomer gebleken. Dus neem ik de tijd om zowel het disselslot als de wielklem te plaatsen. Dan pikken we Wouter op . Beiden zijn enthousiast over de boot. Dat is in ieder geval prettig te horen. We maken de hengels in orde en gaan slepen.

Het is de bedoeling dat we meerdere technieken voorbij laten komen, want Evert wil weten welke mogelijkheden  het vissen met de boot biedt, opdat hij wellicht zelf een keer een boot aanschaft. De huidige locatie sluit daar niet echt op aan, maar het hoge water laat het vissen nabij zijn woonplaats niet toe.

Evenals gisteren, toen ik met Luus onderweg was, blijft het akelig stil. Toen kwamen er 's middags nog twee snoekjes langs. Wie weet is dat ook nu het geval. Wanneer we een diepe plek passeren zie ik op 8 meter diepte flink wat signalen. Omdat we hier bovendien enigszins in de luwte liggen, stel ik voor dat we gaan verticalen.

Na enige uitleg gaan we aan de slag. Wouter raakt vrijwel direct vast. Het valt ook niet mee om met een zachte bodem direct de controle te krijgen. De shad gaat verloren, het is niet anders. Een bootje dat langs de kant ligt en waarvan de opvarende met de dobber vist, toont aan dat er witvis gevangen kan worden. Dat is een hoopvol teken.

Deze vis bracht toch blijdschap aan boord.

Bij Evert heb ik een grote roze Playboy gemonteerd en bij Wouter een kleinere gele V-staart. En warempel, na enige tijd krijgt Evert een schitterende aanbeet en drilt de beginnende verticaalvisser een fraaie snoek. Deze zet 75 cm op de lat en een brede lach op het gezicht van Evert. Helaas zou blijken dat hij het deze dag met deze ene vis moest doen.

Dit gold ook voor Wouter, die enige tijd later zijn eerste snoekbaars ving en dat nog wel verticaal. We waren na het vangen van deze twee vissen hoopvol gestemd. Dit bleek later ongegrond. Toen de aanbeten achterwege bleven, sleepten we opnieuw een eind. Vervolgens lieten we een stuk water ongemoeid en probeerden een ander traject. Hoewel er werd getwijfeld over ja/nee aanbeten, kwam er geen vis meer aan boord.














Een locatie met een mooie harde bodem, waar ik mijn zinnen op had gezet voor het verticalen, leverde evenmin iets op. Bovendien was de harde wind ter plaatse erg onaangenaam. Dan maar weer terug naar de stek waar we wel vis vingen.  Maar nu bleken we ook hier kansloos.Wel legde ik nog een nieuwe WOB-shad weg. Offers werden er dus wel gebracht!

Ten slotte sleepten we naar de helling. Onder weg passeerden we nog een snoekvisser die zojuist zijn boot op de kant had getrokken. Hij liet ons weten helemaal niets te hebben gevangen. En hoewel het af en toe koud was, hielden we het wel mooi droog. En dat is ook veel waard. Bij de helling laat ik weten eventueel nog wel een stukje door te willen varen. Wouter vindt het echter wel genoeg zo en daarom zetten we hem af aan de "overkant".

Met Evert vis ik nog een heel stuk door. Op enig moment laat hij weten dat we terug moeten om tijdig terug te zijn en daarom keer ik de boot en hebben we een laatste kans. Ondanks die extra inspanning, hielden de vissen hun kaken stevig op elkaar. Te stevig om ze te kunnen vangen. Gelukkig hadden de mannen evengoed een fijne en leerzame visdag. De herinnering aan de gevangen vissen hebben we in ieder geval keurig vastgelegd.