 |
| De grootste van de dag. |
Bij ons is het weer zeker van invloed of onze afspraken doorgang kunnen vinden. Ann-Christin en Jöran staan om 9.00 uur voor de deur. Ze rijden achter me aan naar de helling. We hebben enig oponthoud wegens werkzaamheden langs de weg, maar al snel kan de boot te water. Het water staat erg hoog. Een kantvisser loopt met zijn waadkleding naar de steiger en moet daarvoor flink "waden".
Wij besluiten de boot aan de kant te houden, niet gekleed op diep waden. Als wij weg willen varen, staat de kantvisser met een kapitale baars in zijn handen en met het verzoek een foto van hem te maken. Met vis natuurlijk en omdat je zoiets niet weigeren zet Jöran hem op de gevoelige "kaart" en wensen we hem nog veel succes.
 |
| Zo moet het er uit komen te zien vandaag. |
Wij varen naar het stromende water en nu het zo hoog staat, giert het water er door met ruim 700 kubieke meter per seconde. Een collega laat zich meedriften langs het talud. Dit geeft ons de gelegenheid een stuk van de stroming af in rustiger water te beginnen. Even op gang komen, zeg maar.
 |
| De beste visser van de dag toont haar vangst. |
Ik mag de spits afbijten en haak vlot een stevige snoekbaars. Super hoor, zo te mogen starten. Niet veel later, onderweg naar een dieper stuk, slaat A-C een nog groter exemplaar aan de haak. Heerlijk zo zonder wind en het is bovendien droog! Na deze twee vissen gaan we verder. Onze collega heeft zich al op een andere interessante stek genesteld. Wij pikken daarom nog even een andere stek mee.
 |
| We gaan mooi gelijk op. |
Nu pakt Jöran een snoekbaars en gaan we mooi gelijk op. Als ik het talud af vaar, zie ik de hengel van A-C met een klap neerslaan en deze komt niet meer terug. Dat belooft iets..... los!! De teleurstelling is groot, maar zit ons niet lang in de weg. Het hoort er nu eenmaal bij.
 |
| Er werd veel gelachen vandaag. |
Jöran vangt nog een baars en dan vervolgen we onze weg, naar rustiger water. Daar kunnen we heel relaxed vissen. Helaas bevindt de vis zich blijkbaar in dezelfde stand. Toch haken we af en toe een vis en lossen ze ook makkelijk. De teller stijgt ondertussen toch naar een stuk of tien. Als we ons horloge raadplegen zien we dat de tijd al weer sneller gaat dan gedacht. Bovendien gaat de zon, zo vlak voor kerst, snel onder.
 |
| Een mooie reeks van 15 vissen verdient een vriendelijke lach. |
Daarom zoeken we nog een poosje op stromend water. Onze eerste pogingen leveren niets op. We concluderen in aansluiting op de vorige stek, dat de beet er uit is. Dan maar snel weer verder. Dit verandert vooralsnog niets. Op de volgende stek mag ik nog een flinke beuk incasseren en deze aanbeet levert ons tevens de grootste vis van de dag op. Wat een beauty.
 |
| De omgeving verandert zienderogen. |
We genieten er samen van. Trouwens dat doen we met alles vandaag. De catering is namelijk ook dik voor elkaar. Koffie, koek, soep: het is er allemaal. Dan vervolgen we onze weg richting helling. En nu weten A-C en Jöran ook nog een paar mooie vissen te vangen. Met 15 op de teller sluiten we af. We pakken alles in en zien de waterdamp groeien, een mystieke mist trekt van het water op en vormt een steeds dikkere streep tussen de weerspiegeling en het weerspiegelde.
 |
| Één van de laatste vissen van vandaag. |
Als we terug varen is het als in een mysterieus landschap. Vage contouren van de oevers en bomen en daarboven zachte schakeringen in de lucht, verwarmd door de zon. Het water gaat op in de mist die zich vormt en die we doorklieven. We verkeren in kerstsferen en zo verlaten we het water in opperbeste stemming richting "Kerst 2017".
