 |
| Plezier en succes na de koffie, die na de lange reis dik verdient was. |
Hoewel het vaak lastig is om onze agenda's op elkaar af te stemmen, is het toch weer gelukt. Dat Yvo daarvoor een strakke planning met zijn studie moest aanhouden, wist ik niet. Dus heb ik nu nog meer waardering voor deze ontmoeting. Desondanks kwam deze niet lekker soepel op gang, omdat onze wegen voortdurend vol staan met auto's. Een teken van economische vooruitgang, hoe dubbel is dit als er geen beweging in zit. Veel later dan afgesproken kan Yvo eindelijk aan de koffie.
 |
| Er is altijd wel iets te beleven. |
Dan kunnen we gaan doen waar Yvo voor is gekomen, vissen dus. Hij rijdt achter mij aan tot de helling, zodat als we van het water komen direct de thuisreis kan worden aanvaard. Maar nu eerst het water op! Er is hier een groot stuk water dat Yvo nog niet kent en waar hij nieuwsgierig naar is. Dat gaan we vandaag dus beleven.
 |
| Grote en kleinere vissen komen er uit. |
We voelen verticaal eerst enkele hoeken, gaten en damwanden aan de tand, maar vangen bot. Dan maar snel verder om een andere geijkte stek te bevissen: weer niets! Dit houdt automatisch in dat we het dieper gaan zoeken. En ja hoor, de snoekbaars lijkt zich te hebben teruggetrokken op de winterstekken. Al snel komen er enkele kleine en grotere vissen binnen.
 |
| De nieuwe Wobshads vallen goed in de smaak. |
We variëren een beetje met de shads en willen weten hoe aantrekkelijk de neiuwe Wobshads gevonden worden. Daarbij gaat het vooral om de kleinste maat. Yvo heeft mij de beschikking gegeven over een exemplaar met de nadruk op blauwe tinten. Deze doet het erg goed, maar Yvo vangt ook op andere kleuren.
 |
| De blauwe tint doet het goed! |
We zijn al enige tijd lekker bezig en ik breidt het aantal waypoints gestaag uit. Nieuwe hotspots komen zo in beeld. Dan besluiten we de stek te verlaten, om de rest van dit traject ook te aanschouwen. De hengels zijn binnen gehaald en we varen gewoon zonder te vissen, om Yvo in de gelegenheid te stellen kennis te maken met dit voor onbekende terrein.
 |
| Gewoon een stuk varen en kijken naar alles om je heen. |
Door omstandigheden blijken een paar sluizen geheel open te staan, omdat er geen hoogte verschil is in de waterstand aan weerszijden. Een prettige situatie voor de scheepvaart, die zonder oponthoud door kan varen. We varen door de sluis om een kijkje te nemen aan de andere kant. Leuk hoor, om zo vrij te kunnen bewegen, zonder obstakels en files.
 |
| Ook de Bony-shad weet nog altijd aanbeten uit te lokken |
Op de terugweg bevissen we nog een ander stuk, maar er schijnt onvoldoende water te staan om aantrekkelijk te zijn voor de vis. Daarom slepen we verderop een poosje met diep lopende pluggen.
Omdat de tijd voortschrijdt en de aanbeten uitblijven, keren we terug naar de stek waar we lekker vingen. En daar vangen we opnieuw.
 |
| Veel water gezien, relatief weinig bevist, maar evengoed gretige vissen ontmoet. |
De zon zakt, de wind valt weg en wij genieten. Dan besluiten we er een punt achter te zetten. Als we vanaf het begin hier waren blijven plakken , hadden we waarschijnlijk veel meer vis kunnen vangen. Maar we hebben gedaan wat we wilden doen, inzicht bieden in het gehele arsenaal ter plaatse en dat biedt zeker ook voldoening.
 |
| Fijne herinneringen bewaren we aan deze dag. |
Met 15 snoekbaarzen op de teller zij we content en zo varen we terug. Het traileren is snel gepiept en even later is Yvo onderweg naar huis. Een lange reis, die hopelijk vlotter gaat verlopen dan de heenreis vanochtend.
