De eerste meerval van dit water. |
Zon en buien wisselden elkaar af. |
Ook was het een regelrechte uitdaging om een echtpaar dat vooral op het zeevissen en grote zoetwatervissen is gericht, iets te kunnen bieden wat ook zij de moeite waard vinden. Hier geen heilbotten, grote kabeljauw of meervallen van rond de twee meter. Evenmin tropische kanjers, zoals ze die in Thailand hadden gevangen.
Kleding die was opgewassen tegen het weer, een goede zaak. |
We kregen inderdaad te maken met een harde wind, maar behalve op bewolking en een enkele bui werden we ook getrakteerd op zon. We gingen slepen en een enkele baars greep in het schroefwater de plug. Michael wilde een swimmbait inzetten, die van zichzelf onvoldoende diepgang had en dus plaatsen we er extra lood voor. Uiteindelijk leverde dit hem ook succes op, een snoekje trapte er in.
Toen waren we al halverwege en hadden geruime tijd een diep stuk uitgevist; verticaal. We kregen de vis vandaag echter niet cadeau. Nog eens een baars en een tweede snoek. Corinna had nog steeds niets kunnen vangen en dat was natuurlijk niet de bedoeling. We lieten ons de kersenflap en de metworst desondanks goed smaken. We losten nog een vis en bleven op zes vissen hangen.
Deze Ikiru was goed voor een meerval! |
Toen volgde er een flinke klap op de Ikiru plug achter de boot. ik overhandigde de hengel snel aan Corinna, die de dril voor haar rekening nam.
Ondertussen keerde ik de boot op de elektro en legde het voor anker. Het bleek nota bene om een meerval te gaan! Het was de eerste die ik in dit water tegen kwam, een schitterende verrassing. Ik wist van anderen dat ze dit ook al eens hadden mogen meemaken en nu was het onze beurt. Toen de vis geland en onthaakt was kon er worden gemeten.
Behendig met de meerval. |
Dat ze behendig was met de vis bleek wel. Ook de handschoen, om de vis in de bek vast te pakken, ontbrak niet. Natuurlijk ging de vis terug, zodat het ook grotere afmetingen aan kan nemen.
Een stuk verder wees ik op een diepe kant waar nog wel eens een snoek wil liggen. En daar haakte Corinna haar eerste vis, de grootste snoek van deze dag. Ze kon er mooi de draak mee steken en zodoende haar man pesten.
Nummer negen. |
Terug bij de helling pakten Corinna en Michael direct hun spullen in de auto, omdat ze nog andere verplichtingen hadden. Toen ik even later de boot uit het water had gehaald en de mijn spullen opruimde, werd ik door een passant gewezen op de koffer die nog bij de helling stond.
Gewoon een hele mooie dag. |