 |
| Kevin's eerste snoekbaars en wat voor één! |
Zoals gebruikelijk bij Eduard werd ik al weer opgewacht. Deze keer was hij in gezelschap van Kevin. Af en toe hoeft hij de lange reis dan niet alleen te ondernemen. Het was voor Kevin de eerste keer met de boot op groot water op roofvis. Het stroomde voor geen meter en het zou best eens lastig kunnen worden.
We zaten al snel op het water en besloten eerst een roofbleistek te bestoken. Ondiep - of dieplopend aas, het maakte geen verschil. En als je nog geen ervaring hebt, kan je aasje dan ook nog wel eens vastraken tussen de stenen. Dan gaat de Minn Kota zo hoog mogelijk en de Honda idem en vaart de gids naar de onheilsplek. Daar komt het aasje gelukkig makkelijk los en is de stek verstoord.
 |
| Hiermee was de dag al goed. |
Nou nee, niet helemaal want even later stond Kevin met een kromme hengel en kwam er iets mee en hij twijfelde. Eduard en ik niet, want in onze ogen sprak de hengeltop duidelijke taal. Niet gek hoor want een snoekbaars kan immers meekomen als een dweil om bij de boot te exploderen. Zo deze dus ook.
Helemaal geweldig vond Kevin het, zijn allereerste snoekbaars en dan ook nog eens een hele flinke. Zijn dag was nu al goed.
Dat van Eduard even later trouwens ook. Hij verloor een stuk kunstaas en creëerde daarmee de mogelijkheid weer eens iets nieuws aan te schaffen. Wat een excuus! het is toch wat. Wij vissers die zoveel spullen hebben dat we voor onszelf een barrière moeten opwerpen om de verslaving van het aankopen te weerstaan. Ik ben er van overtuigd dat het aangeboden kunstaas meer vissers dan vissen vangt.
 |
| Daar zijn ze weer, de 40+'ers |
Wij gingen vervolgens slepen en merkten wel dat de vissen niet in de boot zouden springen. Toch vonden we een paar kribkoppen waar een paar baarzen op de loer lagen. En andermaal was Kevin in vervoering; wat een gigantische baarzen (40+) waren dat zeg! We losten er ook, maar dat is natuurlijk "all in the game".
 |
| Ook nog een roofblei erbij. |
Vervolgens sleepten nog een grote kom uit en daar haakten we nog een kleinere baars en een roofblei. En zo kreeg Kevin van alles voorgeschoteld.
 |
| Nog een beauty tussendoor. |
Toen was de pret lange tijd over. We gingen over op verticalen en zagen voldoende signalen om vertrouwen aan de slag te gaan. Omringd door enkele andere boten uit ons buurland, wisten we dat we goed zaten. Toch was dat ook maar weer betrekkelijk, want te dicht op elkaar is mij al snel te veel. En hoewel we nog twee vissen gevangen zagen worden, vonden we het te benauwend. We zochten ons hel elders.
 |
| Zijn tweede snoekbaars, midden uit de rivier. |
Dat viel nog niet mee, maar plotseling pakte een snoekbaars een dieplopend stuk kunstaas, midden op de rivier. Kevin zijn tweede nota bene.
 |
| Kevin werd de eer van het drillen gegund, een hattrick! |
Daarna weer lange tijd niets. Tenslotte bestookten Eduard en Kevin de roofbleistek nog een keer, terwijl ik verticaal achter de boot viste en daar kwam nog een derde snoekbaars, als laatste vis, aan de lijn te hangen. Aan Kevin de eer om deze vis te drillen.
Hierna vonden we het mooi geweest en met de teller op 10: 1 roofblei, 3 snoekbaarzen en 6 baarzen waren we tevreden. De mannen konden in een goede gemoedstoestand huiswaarts keren, met een boek vol belevenissen.
