 |
| Groot en dik deze Esox Lucius dame |
Het was geruime tijd geleden dat JP op bezoek was. Andere zaken verdienden voorrang en terecht. Vissen kan niet altijd op de eerste plaats staan.
Ik had thuis alles klaar staan toen het appje kwam, dat JP een kwartier later zou arriveren en dus liet ik de boot nog even droog staan in de schuur. Toen was het dan voor mij ook mijn tijd om te gaan rijden. Helemaal droog was het niet, maar het weer klaarde aardig op en de voorspelling was dat het zo zou blijven..................
Toen JP arriveerde stond alles al gereed voor de te water lating. Eindelijk konden we weer eens samen vissen en we hadden er beide zin in. Evenals voorgaande dagen kwamen de vangsten langzaam op gang. De eerste aanbeet bleef beperkt tot een fraai doorgebogen hengel, die direct weer terug veerde. We wisten; ons geduld zou op de proef worden gesteld.
 |
| Af en toe een baars en veel nattigheid. |
We sleepten en wierpen heel wat af en slechts één baars bleef hangen. Omdat JP, nu ook in het bezit van een verticaalhengel, enige tijd deze techniek wilde beproeven, voeren we naar de meest voor de hand liggende stek, op de stilstaande rivier. Nabij de stuw ging de Minn Kota te water en gingen de shads naar beneden om zich op te offeren voor bijtgrage rovers.
 |
| Warempel een fraaie snoekbaars en minder regen. |
En warempel, er diende zich een fraaie snoekbaars aan. De aanbeet was er één waar JP blij mee was en met de vis nog meer. De Playboy 135 had zijn werk goed gedaan. Na enige tijd besloten we weer te gaan slepen.Terwijl ik de boot langs de kribkoppen stuurde en in het schroefwater een plug of een shad meevoerde, wierp JP met een kleine plug de kribkoppen en - vakken uit.
 |
| Werpend een kleine roofblei |
Het lukte hem zodoende nog een baars en een kleine roofblei te vangen. Zo kwamen we na enkele uren op vijf vissen, drie soorten: 1 snoekbaars, 1 roofblei en 3 baarzen. Ondertussen had men boven ons de sproei-installatie aangezet. De grauwe lucht en het ontbreken van de wind, duidde op een aanhoudende bui van uren. Gelukkig kwam het niet met bakken naar beneden, maar ons geluksgevoel van de eerste droge uren was wel weggespoeld.
Onderweg raakten de pluggen een paar keer vast. Gelukkig slaagden we erin de plug met de kunstaasredder te bevrijden. JP wist me te vertellen dat we de plug, die aan buitenkant liep, ook al een keer eerder met veel pijn en moeite terug hadden weten te halen. Deze had hij tijdens de laatste vakantie in de US aangeschaft en deze had nog nooit een vis verleid.
 |
| Echt een serieuze vis! |
Deze dag moest ook nog een dreg vervangen worden en vervolgens zou de plug ons dubbel en dwars zijn dankbaarheid tonen. Een stuk voor een krib liep de plug weer vast. Ik keek nog eens op de dieptemeter en dacht, "dit kan eigenlijk niet". Maar een tak of iets dergelijks, dat kan natuurlijk altijd. Het constante aflopen van de lijn, door de slip, veroorzaakte twijfel. Terwijl ik alle hengels binnen haalde, constateerde JP dat de lijn zich verplaatste!
 |
| Een juweel van een vis in handen van de gids! |
Zijn spiksplinter nieuwe Gamakatsu Akilas 15-60 stond in een hele fraaie boog en nu ging het er om spannen. Wat was dit? Na verloop van tijd zagen we een grote blanke schim. Een karper? We herinnerden ons een karper die ons jaren geleden twee uren had bezig gehouden. Deze bleek vals gehaakt. JP zei daarom al:
"Dit kan wel twee uur duren!" Gelukkig klopte dit niet en zagen we ineens een krokodil van een snoek in de oppervlakte verschijnen. De strijd was echter nog niet gestreden. Maar na nog enkele runs kon het net er onder.
JP was in alle staten, zijn eerste metersnoek was een feit. En wat voor een metersnoek! 116 cm maar het liefst. Terwijl ik de vis in behandeling had, nam JP de camera ter hand en schoot een flink aantal foto's. Toen gaf ik de vis over en pakte de camera om de visser met zijn vangst te vereeuwigen. Echter, de vis vond het genoeg geweest en sprong uit de handen van JP, terug in de rivier!!!
 |
| Het hoofd van JP op mijn lijf! Niet tot tevredenheid van de vanger ........... |
Idioot natuurlijk, dat ik wel met de vis op de foto sta en hij niet! Misschien kunnen we dit op termijn nog eens veranderen, maar voorlopig sta ik met andermans veren te pronken. Nadat we ons hebben herpakt, gaan we verder. En dan haken we op dezelfde wijze nog een kleiner exemplaar. ook moeten we nog een keer terug om de plug te lossen.
 |
| Drie van dit slag snoeken als afsluiting, wij zijn helemaal content. |
Dan zie ik een mooi hoekje om op te gooien en naar verwachting werpt JP precies daar. En boem, de derde snoek is een feit. Even later volgt nog een kleine snoek en zo hebben hebben we de laatste uren alleen nog maar snoek gevangen. Vier stuks en daarbij een echte bonusvis.
We besluiten dat het mooi is geweest, We zijn nat en voldaan. Wanneer we traileren wordt het droog! Tenminste nog iets wat het weer betreft, om blij om te zijn. Maar de lacht betreffende de krokodil is niet meer van ons gezicht geweest. We nemen afscheid en beloof dezelfde avond nog enkele foto's te sturen, zodat JP zijn verhaal aan zijn vrienden kan illustreren. Geen visserslatijn, maar keihard bewijs van echte belevenissen, want dat zijn visdagen eigenlijk iedere keer opnieuw.
Wanneer Eduard enige dagen later zijn twijfel over het beviste water uit spreekt, gebruik de foto eveneens om aan te tonen dat die twijfel niet terecht is.
 |
| Pronken met andermans veren!!! In ieder geval staat de vis mooi op de plaat en de herinnering staat ook. |
