17 september 2017 Toch nog gelukt.

Twee van de drie baarzen op één slag.

 Hoewel ook deze dag ruimschoots van te voren was gepland, was het onzeker of het wel doorgang kon vinden, omdat onduidelijk was of Roel fysiek in staat was om te gaan. De wil was er zeker en toen Patrick mee kon gaan stond er niets meer in de weg.

Bij de helling bleek, dat er de avond van te voren flink was gefeest. Het bleek om een havenfestival te gaan. Behalve een podium troffen we veel afval, tentjes met biertaps en talloze toiletten aan. Die laatste kwamen mij goed van pas. Zowel voor vertrek als bij terugkomst.

Ik had alles al in gereedheid toen Patrick aan kwam rijden. De spullen werden in de boot geplaatst en kon deze te water worden gelaten. In het water zag ik toen een bos sleutels liggen. Daar zal de eigenaar waarschijnlijk niet blij mee zijn. Bij terugkomst heb ik het afgegeven bij het theater ter plaatse en een melding geplaatst op Facebook.

Eenmaal op het water werden de shadjes al snel naar beneden gestuurd. Ze konden vooralsnog echter geen tastbare belangstelling wekken. Daarom voeren we naar een verder gelegen stek. Daar was echter geen stroming en kwamen er evenmin aanbeten.

Gaandeweg zochten we stromend water op. Het duurde en duurde maar, tot Patrick een flinke klap op zijn hengel kreeg en de vis hing! Een leuke snoekbaars was de pineut, eindelijk. Hoewel ik moeite had de boot goed te positioneren, werd ik even later zelf beloond met een keiharde aanbeet. Hierna viel de weerstand een beetje tegen, maar een flinke baars was de tweede vis van de dag.

Mooie baars uit de harde stroming.

Helaas bleef het hierbij en daarom zochten we het verder op. Daar ving Roel zijn eerste vis, eveneens een baars. Dik was het niet, maar we vingen vis en in het vertrouwen dat er meer uit zou komen. Omdat het verticaal erg lastig was, gingen we slepen. Op de stek waar we de eerste vissen vingen, haakte ik twee stevige baarzen op rij. Liever had ik ze aan de hengel van Roel of Patrick gezien, maar we hadden en ieder geval vis in de boot.

Toen werd ons geduld pas echt op de proef gesteld. Lang, heel lang duurde het, op en stuk water kilometers verder op, eer Roel uit het niets de volgende snoekbaars ving. Gelukkig verticaal, een vangst die met een keiharde aanbeet gepaard ging op de nieuwe verticaalstok.

Dan heb je hoop op meer, maar helaas het bleek dus ijdele hoop. Omdat de tijd niet stil had gestaan, sleepten we richting helling. Hoewel de vangsten matig waren, waren we ons volledig bewust van het mooie weer. Gisteren kwam de regen nog met bakken uit de lucht, maar nu bleef het droog en kwam de zon af en toe kijken.

En dan ineens! Drie kromme hengels tegelijk! Drie baarzen van het zelfde formaat hadden de pluggen gevonden. Helaas kregen we ze ten gevolge van de quick release van Roel, niet alle drie op de foto. En dit bleek dan ook de laatste actie van deze dag..

De boot was snel weer getrailerd, mede dank zij de elektrische lier. Met de nieuwe rvs boatbuckels zat de boot snel weer muurvast op de trailer. Ik zwaaide Roel en Patrick uit om vervolgens zelf in alle rust de hengels etc. op te ruimen. Daarna maakte ik nog een keer dankbaar gebruik van het toilet en gaf de gevonden sleutels af. Toen kon ik ook naar huis. Onderweg nog wel de auto en de boot aftanken, voor de volgende trip.