Pages

dinsdag 14 november 2017

10 september 2017 Wat in het vat zit, verzuurt niet.

Geef je een visdag cadeau en vang je zelf de grootste vis!
Al een jaar geleden deed Marielle aan Toon een visdag cadeau. Nu een jaar later, werd die verzilverd. Zo kan het dus gaan. Maar wat er echt toe doet is, dat we nu samen in de boot zitten en het mee gaan maken. Notenkoeken en chocomelk gaan mee om de feestvreugde te vergroten.

Op het laatste moment gooi ik echter de bestemming om, nu ik me realiseer dat de heftige neerslag van gisteren, het water ten gevolge van de afvoer tot een modderboel maakt. Dan is er in het beoogde water geen schub te vangen, weet ik inmiddels uit ervaring.

Op de nieuwe bestemming aangekomen verneem ik dat ze al onderweg  waren naar die locatie. Nu zijn ze echter eerder op de nieuwe bestemming dan ik. Een plek waar we worden bloot gesteld aan de harde wind, die ik had willen vermijden. Het zij zo.

Wanneer we eenmaal op het water zitten, Marielle in het midden, gaan we vrijwel direct aan de slag. Kanten afslepen is een leuke manier om van start te gaan. Ik ben reuze benieuwd hoe de vis reageert op de snel dalende watertemperatuur. Helaas blijken ze er niet erg hongerig van te worden. We raken een paar keer vast en verliezen dan ook een plug. Het duurt lang voordat de eerste vis een feit is; een kleine baars.

Blij met deze fraaie winde.
Deze wordt enige tijd later gevolgd door een tweede. Pas als het eindpunt is bereikt en ik de boot keer, komt er een mooie winde binnen. Marielle laat zien dat ze de kunst van het drillen verstaat.












Kort daarna slaat Toon een fraaie baars aan de haak. Dit mag ook wel, omdat de afwisseling van het werpend vissen, vissen op ondiep en diep water, het variƫren van groot en klein kunstaas geen resultaat heeft gehad.









Onder genietend oog.
Dan duurt het weer geruime tijd. Marielle heeft ondertussen een fleece deken om haar benen geslagen om weerstand te bieden aan de harde en koude wind. Enige extra verwarming treedt op als een flinke snoek de Ikiru plug heeft gegrepen. En weer laat ze onder genietend oog van Toon, zien dat ze weet hoe ze een vis moet drillen. San kunnen we een paar leuke foto's maken, hoewel het even duurt, omdat de vis vele omwentelingen in het net heeft gemaakt. Het komt allemaal goed.














De vierde soort van de dag. Doe die er ook nog maar bij.
Als enige tijd later Marielle ook nog een snoekbaars vangt, hebben we toch weer een succesvolle dag. We moeten er dan ook een punt achter zetten, want andere verplichtingen wachten alweer. En daarbij hebben Marielle en Toon nog heel wat kilometers voor de boeg. Met vaardige hulp wordt er eerst nog getrailerd en dan gaat ieder, met een voldaan gevoel, weer zijn weg. Het verjaardagscadeau is ingelost!