 |
| Forse vissen op groot en ruim water. |
Deze keer brengt Eduard een pupil mee, die hij aan de waterkant heeft leren kennen. Een jongen van 14 jaar die veel vist, vooral op witvis en karper. Maar in het contact met Eduard is hij zich ook steeds meer als roofvisser gaan ontwikkelen. De omgeving waarin zij gewoonlijk vissen is echter totaal anders dan onze talrijke en grote wateren, waarin de vissen ook fors kunnen uitgroeien. Bovendien kennen onze oosterburen andere wetgeving, zodat vrijwel alle gevangen vis ten dode is opgeschreven!
 |
Wat staat Michel allemaal nog te wachten?
|
Ze zijn wel heel erg vroeg op stap gegaan, want als ik ruim op tijd arriveer, hebben zij ook al een andere helling bezocht. Zodoende ligt het voor de hand dat Michel aan het einde van de dag, de oprit naar de snelweg niet meer bewust mee maakt. Klaas Vaak is langs gekomen en levert geen half werk. Geen zandkorreltjes deze keer, maar een slag met de moker.
Hij staat wat afwachtend te wachten op mijn komst.Vol verwachting ook naar aanleiding van alle enthousiaste verhalen van Eduard, die vandaag voor de 60ste keer in stapt! Als ik de auto en de aanhanger heb geparkeerd, zit hij al weer op zijn viszetel. We varen naar de rivier. Het water staat hoog maar de rivier stroomt niet.
Dit zorgt ervoor dat de aanbeten vooralsnog uitblijven. Michel wordt er niet onrustig van. Wel zien we in de oever dat een fors dier zich uit de voeten heeft gemaakt. Gelet op de klap op het water moet het een bever zijn geweest. Een stuk verderop bevindt zich iets in het water dat onze aandacht trekt. "Ein Kopf?" Jawel hoor en er blijkt een dame aan vast te zitten, die een stuk aan het zwemmen is. Het lijkt op een dagelijks ritueel. Want even verder staat een damesfiets die door een zwarte hond wordt bewaakt. De dame wenst ons veel succes, opdat we maar veel snoeken mogen vangen.
 |
| Eduard krijgt er nooit genoeg van: grote windes. |
Eindelijk is het dan zover dat Eduard de eerste winde haakt. Michel zit nu echt te popelen. Hij moet echter nog geruime tijd wachten. Op het stromende deel van het traject dat we vandaag bevissen, starten we verticaal. Ook deze techniek, die hij voor het eerst beoefent, pakt hij goed op. Helaas laten de vissen zich ook nu niet verleiden tot een aanbeet., terwijl de dieptemeter hun aanwezigheid duidelijk toont.
Dan gaan we maar weer slepen, tegen de stroom in: niets! Het tijdelijk aanmeren van een vrachtschip dwingt een visser op de oever om zijn stek tijdelijk op te geven. Wat zijn wij toch bevoorrecht dat we zij vrij en wendbaar zijn.
 |
| Zijn eerste. |
Vervolgens gaan we werpen rond de kop van de kribben en in de kribvakken. Dat werpen gaat Michel heel goed af. Hij heeft dit zichtbaar vaker gedaan en haakt al snel een forse winde. Beheerst en vakkundig drilt hij de vis. Hij is er blij mee, maar de hoger liggende aspiraties schemeren duidelijk door.
Hij gaat onverdroten voort met werpen en voegt een forse baars toe aan zijn vangst. Eduard zit er rustig bij en geniet van Michel. Mijn manier van varen is er nu op gericht dat Michel zo nauwkeurig mogelijk de kribvakken kan bestoken en de consequentie is dat Eduard nauwelijks de kans krijgt iets te vangen. Hij ziet het welwillend aan, want het gaat nu om Michel.
 |
| Wat een joekel van een baars........... |
Hij heeft de smaak nu duidelijk te pakken en vangt nog een winde van 52 en een baars van 40 cm.
In een speciaal kribvak zie ik hoe goed hij het werpen beheerst en voegt hij een baars van 42 cm toe aan zijn vangsten van deze dag. Allemaal super vangsten, wanneer je eigenlijk alleen maar kleinere vissen bent gewend.
 |
| Ook nog een prachtige snoekbaars. |
Ook het aantal soorten biedt bij ons doorgaans een mooie variatie en ook deze dag is daarop geen uitzondering. Zo kan het gebeuren dat Michel naast baars, winde en snoek ook nog een prachtige snoekbaars vangt.
 |
| Altijd baas boven baas. |
Eduard weet dan nog een winde van 54 cm te haken, maar Michel zet de toon.ook een forse snoek moet het ontgelden. het werpen op roofbleien levert helaas niets op. Gelukkig zijn we rijkelijk voorzien van eten, drinken en versnaperingen, zodat het voldane gevoel stand houdt, als de vangsten terug lopen. Terug op het rustige water vallen de vangsten direct terug.
 |
| Ook nog maar een snoek. |
Toch komen er nog een paar vissen, waaronder een stevige snoek. Michel weet telkens weer donders goed aan te voelen wat er gaande is. "Hänger oder Fisch?", hij weet het precies. Na zo'n 14 vissen is het echt gebeurd. Af en toe heeft het licht geregend, maar nu kondigen zich andere luchten aan! De timing klopt, want we komen al aardig inde buurt van de helling, wanneer de donder zich laat horen. Dit is voor ons het eindsignaal.
Niet veel later staan we met de boot op de parkeerplaats en nemen we afscheid. "Michel war begeistert"hoor ik achteraf van Eduard. Hij krijgt de foto's van Eduard op een dvd. Wanneer Eduard die de volgende ochtend om 9.30 uur af wil geven, verblijft Michel echter nog in dromenland. Wie weet wat hij daar nog heeft gevangen!
