Pages

zondag 13 augustus 2017

8 juli 2017 Gepromoveerd tot "specialisten" ..............

Ieder zijn eigen soort, ook bij de double hook-up.
Het ging via een omweg, maar de afspraak kwam alsnog tot stand. In eerste instantie moest ik de aanvraag afzeggen, maar toen de geplande afspraak op het laatste niet door ging, kregen we een herkansing die we hebben verzilverd. Ditmaal kwam Michel met Walter mee. Michel had nauwelijks enig idee waaraan hij begon. Zeg maar dat hij nog visibeet was. Nu echter niet meer, want hij is zelfs tot baarsspecialist gebombardeerd. Dat kan dus snel gaan blijkbaar.

Walter dit dit soort benoemingen graag uitdeelt, heeft zichzelf tot windespecialist gemaakt. Helaas was het ook een dag van verloren kunstaas. We raakten nogal eens vast en vandaag viel er weinig te redden. Sometimes you win, sometimes you lose.

Voor Walter en Michel was onze bestemming onbekend water. De herkenning van de omgeving vanaf het water bleek ook nog best lastig.Een brug ziet er van onderen immers geheel naders uit, dan wanneer je er over heen rijdt.

In de handen van een forse man lijkt de baars minder groot dan die is!
Verticalen was eigenlijk de ultieme wens, maar deze techniek bleek vandaag weinig succesvol. Het slepen, waarmee we zijn gestart, echter evenmin. In het begin hebben we afwisselend beide technieken geprobeerd . Voor Michel was het allemaal geheel nieuw, maar desondanks was hij degene die de eerste vis haakte. Een mooie baars was zijn prooi.




De enige snoek van de dag, werpend gevangen.

Toen zijn we gaan werpen, tussen de kribben en tot twee maal toe scoorde Walter een vis. Eerst een snoekje en toen een winde. Dan heb je ineens drie vissen, drie soorten! Het begint er op te lijken, maar dan valt het ook weer stil. We wisselen af: slepen - werpen - slepen en raken dikwijls vast. Menige keer weten we het kunstaas te redden, maar we verliezen helaas ook enkele stukken kunstaas.





Onze windespecialist............
Maar we zetten door en vangen nog een winde en een baars op vrijwel dezelfde plek. Al met al blijft het taai. Walter weet zodoende nog een paar windes te vangen en ontwikkelt zich tot zelfbenoemde windespecialist.

Een jonge buizerd beschoten door de camera.








Op een hoek aangekomen, zie ik iets bewegen onder een boom. Op de grond zit een jonge roofvogel, bij nader inzien een jonge buizerd. Deze kans konden we niet laten schieten en zo werd er met de camera volop geschoten op deze jonge roofvogel. Prompt beland er een lijn in de schroef en kunnen we andermaal aan de bak. Op een rustige plek halen we de lijn er weer uit en kunnen verder.





Ook mooie blanke windes.
Het werpend vissen blijft nu zonder succes, maar slepend komen er alsnog twee windes binnen. Dan, ten slotte, maken we nog en double hook-up mee. De mannen houden zich aan hun specialisme en zodoende kunnen ze samen op de foto met hun eigen specie. Zo zitten we op negen vissen: 1 snoek, 3 baarzen en vijf windes.







We moeten nu terug naar de helling, want de tijd heeft niet stil gestaan. Walter wil graag nog even met groot spul bij de planten vissen. Michel houdt het voor gezien en terwijl ik de spullen in de boot opruim, leeft Walter zich nog even uit. De Minn Kota zorgt ervoor dat hij nog een mooi stuk water af kan werpen. We zijn echter niet de enigen die deze stek afvissen vandaag en het verbaast me ook niet dat de respons uitblijft. Dus is het genoeg geweest en gaan we traileren.

De dag vloog weer voorbij, iets dat deze jongeling zich nog eigen moet maken.
Michel is geen visibeet meer en Walter heeft er weer een titel bij en zo nemen we afscheid. We hebben veel gelachen en genoten van de dag, waarbij humor en gekkigheid ruimschoots aan bod kwamen.