1 juli 2017 Gevarieerde ontmoetingen met mensen en vissen.

De weersvooruitzichten voor de ochtend waren slecht en ik twijfelde of het wel zin had te gaan. Maar de zin van Jan-Philipp was groot en zijn voorstel om laat te beginnen trok me over de streep. En zo stonden we om 11.00 uur bij de helling, terwijl de regen voorbij was.

En wij waren niet de enigen die zo hadden gedacht. Danni Schäfer was ook van de partij. In haar eentje kwam ze met een schitterende combinatie aan. Ze had het allemaal even gehad na alle trainingen en de dagen van de Predator Tour moest het hoofd leeg, zo zei ze. Ik heb veel respect voor haar gekregen. In haar eentje op stap met al dat materiaal en daar zo goed mee uit de voeten te kunnen.






Een vrouw die haar mannetje staat en het plezier van het vissen nog los kan zien van het resultaat. In een wedstrijd zal het ongetwijfeld anders zijn. Iets dat ik niet eens aan ga.

Wij maakten onze spullen ook klaar en begaven ons naar de jachtgronden. Daar gingen we welgemoed aan de slag. Met de variatie in technieken wilden we zo kansrijk mogelijk zijn en dit lukte best goed. Uiteindelijk kregen we acht vissen in de boot. 1 snoek, 3 baarzen en 4 windes.

Opeens kreeg ik een boot in het oog die me bekend voor kwam. En de bemanning was ook al zo joviaal! Daarom ben ik maar eens poolshoogte gaan nemen en wie tref je dan? Ferdinand Heijerman !
Ja ook dezelfde boot als een paar dagen eerder, toen ik een sms'je met aanwijzingen kreeg en de afzender niet kende. En zo werd ook dit plaatje weer compleet. Leuk hoor om elkaar dan in Nederland te ontmoeten, terwijl Ferdinand in Ierland als visgids werkzaam is.

Ze waren erg succesvol vernam ik. Mooi is dat als je af en toe een keer naar Nederland komt en daar de vissen kunt vangen die je in Ierland niet hebt. Zoals meerval, roofblei of windes op de plug en niet te vergeten de grote baarzen. Hij heeft zijn hart weer kunnen ophalen. En zo kon het ook gebeuren dat je Duitsland, Ierland en Nederland op hetzelfde water treft. Het internationale aspect en het sociale contact op grond van dezelfde passie! Wow!

Maar Jan-Philipp wilde natuurlijk ook vis vangen en daarom zochten we stekken die ons in het verleden mooie vissen hadden opgeleverd. Helaas geven resultaten in het verleden geen garanties en moesten we erkennen dat geen visdag hetzelfde is. Het verticalen wilde vandaag al helemaal niet lukken.

Omdat ik de volgende dag ook weer aan de bak moest, hebben we het niet te laat gemaakt, maar waren we er wel in geslaagd om van de dag een succes te maken. Hele mooie vangsten, ontmoetingen  en fijne herinneringen namen we mee naar huis. terwijl ik wegreed van de helling kwam Danni ook weer aan gevaren. Nog een laatste groet ter afsluiting, terwijl JP achter me reed om ook de thuisreis te aanvaarden.