Vandaag brengt JP een vriend mee. Andreas heeft de voorgaande middag al een flinke reis gemaakt om bij JP te slapen. En vanochtend nog een keer anderhalf uur te rijden. Ik sta op hen te wachten en na de kennismaking gaan we direct aan de slag. Het zou een taaie dag worden, die resulteert in 7 vissen, maar wel vier soorten en eigenlijk allemaal nieuwe ontdekkingen voor Andreas.
|
Nog nooit een roofblei gevangen en dan nog wel werpend!
JP had er echt zin in en veel vertrouwen in de gekozen locatie. Helaas bleken ook hier de in het verleden behaalde resultaten, geen garantie voor de toekomst. Het werd een moeizaam verhaal, waarbij we flinke afstanden hebben afgelegd.
|
Eindelijk de eerste vis, voor onze gast uit Hamburg. |
De eerste aanbeten kwamen bij Andreas, maar de vissen losten helaas. Gelukkig bleef de derde hangen, hoewel we deze vis ook van een voorgaande aanbeet verdachten. Als het taai is, wil ik de stekken waar het wel raak is, graag nog een keer aan de tand voelen en deze keer met succes: een snoek leverde flink strijd en kon vervolgens op de foto.
Gelukkig kwam er ook nog een baars tussen door. Niet erg groot, maar op zo'n dag is iedere actie immers welkom. De variatie in soorten ging bovendien op gang komen.
|
Een fraaie vis, zeker voor iemand die nooit eerder een roofblei heeft gevangen.
|
Het presenteren aan de fotograaf vereist nog enige oefening.
Vervolgens zetten we onze zinnen op de stromende watermassa elders. Ook nu werd ons geduld op de proef gesteld. Maar dan ineens komen er twee baarzen tegelijk binnen. Een grote en een kleine. Bovendien even later nog een groot exemplaar. Het kan verkeren toch!
|
|
Hierna werd het weer erg stil en zetten we koers naar een
dynamische plek om de roofblei te bestoken. We hadden het al bijna opgegeven toen het weer Andreas was, die op de Asp-spinner een mooie roofblei haakte. Eerst het gevoel van vastzitten en vervolgens het water zien ontploffen door de opspringende roofblei, was een unieke ervaring.
|
Terwijl de ene hengel wordt krom getrokken, benut de kleine baars het moment van onoplettendheid.
Wanneer deze baarzen zijn geretourneerd, zie ik Andreas even later een gezicht trekken, zo van "wat is dit?" Vast misschien? Maar ik weet al genoeg en dan kan het drillen van zo'n schitterende winde in gang worden gezet. Doe maar, "de domste boer, de dikste aardappels" blijkt andermaal bewaarheid.
We eindigen met 7 vissen, waarvan Andreas er het liefst 5 heeft gevangen en dus vier verschillende soorten. Bovendien maten die hij nooit eerder had gevangen. Met dit goede gevoel konden de mannen huiswaarts. De foto's als blijvende herinnering nagestuurd.
Als reactie op de toegezonden foto's:
Lieber Johan, besten Dank für die Bilder und den schönen Tag.