 |
| Het was één groot, maar koud feest. |
Als het vandaag zo gaat als tijdens de voorgaande visdagen met Oscar, moet het wel een succes worden. En dat werd het ook, met 21 vissen in de boot. Één snoek liet het cijfer twintig over voor de rest: snoekbaarzen. Daarvoor hadden we onze afspraak een week eerder laten schieten en tijdens deze dag aan elkaar bevestigd wat een goede beslissing dit was, terwijl de regen de hele dag op de ramen kletterde.
Ik stond te wachten op een winderige parkeerplaats, toe Oscar verscheen. We hadden er beid zin in en daarom werden zijn spullen snel overgeladen en ging het vlug naar de helling. Niet veel later vervolgden we onze weg, over water naar de stekken die ons uitdaagden om onze goede herinneringen te verversen. Of dit zou lukken was maar weer zeer de vraag.
 |
| De favoriete kleur! |
Oscar had zijn assortiment "own created" uitgebreid en wilde graag de bevestiging zien van de vangkracht die hij ze had toebedacht. Ik kan nu wel alvast verklappen dat hij trots als een pauw van het water kwam. Reeds op de eerste stek kwam het succes, zelfs tot drie keer toe!
 |
| Eentje die er mocht zijn. |
Ik moest even geduld betrachten, maar wist me in de "race" toen die bikkelharde aanbeet kwam en er even later een forse kop de oppervlakte ranselde Het was de eerste en laatste snoek van deze dag. Geen kanjer maar wel eentje die er mocht zijn.
 |
| Opnieuw sloegen we onze slag |
De wind was erg hard en koud en omdat de aanbeten enige tijd uitbleven, besloten we verder te gaan. Van de stekken die we op het oog hadden waren de meeste helaas al bezet. Gelukkig had ik kort voordien een stek ontdekt die bij de huidige waterstand productief bleek te zijn. Daar sloegen we vervolgens weer onze slag.
Op enig moment hadden we zelfs een double hookup. Juist toen ik de foto van Oscar met beide vissen wilde maken, wist eentje zich aan zijn greep te ontworstelen, zodat er weer het plaatje met die ene vis overbleef. Wel een beetje saai hoor Oscar!
Ongelofelijk maar waar, er kwam een andere visboot op ons afgevaren en parkeerde nota bene vlak bij ons. Daar houden we echter niet van en discussies daar houden we evenmin van. Wij willen gewoon lekker vissen en ruimte om ons heen. Als ons die ontnomen wordt, zoeken we nieuwe ruimte. Dus vertrokken we naar een stuk water met veel minder wind.
 |
| Super ogen. |
Hoewel we daar wel een paar vissen vingen, was de conclusie dat op op en langs het stromende water meer succes konden verwachten. Voordat we die stap zetten waren we nog wel wat aan het experimenteren. De Big Eyes van Spro daagden ons uit en of het nu hier aan lag of niet; we vingen vis op een shad die was uitgedost met deze super ogen.
We vingen regelmatig vis en de teller liep al aardig op. Terug op de rivier was er meer ruimte op de geijkte stekken. En ook nu weer vingen we vrijwel overal vis.
 |
| We lieten ons niet meer wegjagen. |
We wilden eindigen op de stek waar we begonnen waren. Helaas had onze "buurman" daar als plaats genomen. We bleven uit de buurt en besloten het alsnog te proberen toen hoe vertrokken leek. Dit was blijkbaar een misvatting want terwijl wij weer zaten te vangen, kwam de buurman weer naderbij. Omdat het onze laatste stek was voor vandaag, zijn we tegen onze gewoonte in toch gebleven.
Ondanks de harde en koude wind was de teller op 21 komen te staan en konden wij weer terugkijken op een hele geslaagde dag. Hoe het kan mag Oscar weten, maar wij hebben samen doorgaans best wel veel succes. Tel daar de gezelligheid bij op en de eigengemaakte shads van Oscar, die ik in ontvangst mocht nemen, dan krijgt deze dag zonder twijfel een dikke acht.
