 |
| Ondiep in de kant lag deze beauty te wachten op ..................................... |
Hoewel we in één van mijn thuiswateren gaan vissen, wil Reinier graag zijn eigen boot inzetten. Deze staat namelijk al te lang droog! En zodoende staat hij nu met de boot op mij te wachten, waar ik normaal gesproken mijn gasten oppik. Ik laat mijn auto achter en speel voor gast. En deze gast mag vandaag de meeste vissen vangen, zo zal later blijken. Daarvoor moest ik wel de boot varen. Volgende keer misschien toch weer zelf doen Reinier!
 |
| Nauwelijks een hand voor ogen te zien. |
Wanneer we starten zien we nauwelijks een hand voor ogen. De gps-wijst ons min of meer de weg.
We besluiten af te wachten tot de mist verdwijnt en zoeken een verticaalstek die in het verleden doorgaans veel vis opleverde. De laatste jaren gaan we er aan voorbij, opdat resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst bleken. En net als bij de lage rentestand, is er hier niets veranderd. Zodra de mist voldoende is opgetrokken, varen we verder en zien de eerste stek al bezet.
Dan maar direct door naar de verderop gelegen stekken. De stroming is hard en doet ons denken aan juni 2016. Vol goede moed gaan we aan de slag, met die superbeten van toen in gedachten. Ook hier echter geen garanties, zo blijkt al snel. Waarschijnlijk is de watertemperatuur nog een stuk lager en is maart natuurlijk geen juni. We nemen er vrede mee een gaan verder.
 |
| Toch een paar aanbeten uitgelokt. |
Ook de volgende stek laat ons zonder teken van leven en dan zoeken we het toch verder op. Ver buiten de stroom weet ik dan toch een paar aanbeten uit te lokken. Bij Reinier wil het nog niet lukken. Te lang niet meer gevist en te hard gewerkt? Tja een mens kan door veel zaken in beslag genomen worden en daardoor anders afgestemd. Daar lijkt het in ieder geval wel op.
 |
| Op de kleine Booby Trap (9 cm) |
Maar we gaan twijfelen als we beiden een aantrekkelijke plek langs de oever aangooien met een kleine shad. Reiniers aasje landt het eerst en prompt valt mijn aasje op vrijwel dezelfde plek. Ik wacht even tor Reinier zijn aasje een eindje van deze stek heeft getrokken. Ik tik op en hoef het afdalen naar de bodem niet eens af te wachten! Hoe gek en oneerlijk verdeeld kan het gaan?
Mijn hengel staat in een flinke hoepel en de vis blijft diep, ook als hij dichter bij de boot komt. Wanneer de vis in de oppervlakte komt zien we een kapitale baars. We zijn er beiden blij mee, maar het andere aasje had evengoed gepakt mogen worden.
 |
| Onderweg naar nieuwe kansen. |
Verderop krijgt ook Reinier een vis in de boot. We hopen op een doorbraak. Helaas weten we aan het einde van de dag dat het bij deze ene vis en een losser is gebleven. Niet eerlijk dus! Want bij mij is de pret nog niet over. Zeker niet als we besluiten het stromende water nog een keer op te zoeken.
 |
| De meeste vissen van fors formaat. |
Nu blijken er meer vissen actief te zijn. Het is wel zoeken, maar de aanbeten mogen er zijn. Op meerdere stekken volgen nu één of meer aanbeten en gelukkig kunnen we de meeste verzilveren.
En hoewel we de tijd in de gaten gaan houden, zetten we nog even gericht door. Reinier heeft waarschijnlijk wel anderhalf uur nodig om thuis te komen en dan moet je immers geen extra risico nemen.
 |
| Bingo op de Bony Shad |
De meeste boten zijn al van het water, wat ook wel iets wil zeggen natuurlijk. Wij maken gebruik van die gelegenheid, omdat nu meest voor de hand liggende stekken, beschikbaar zijn. En de combinatie van de zakkende zon en actieve snoekbaarzen, biedt ons de kans nog een paar vissen te scoren.
 |
| Geen last van belangrijke zaken die zich boven water afspelen. |
De laatste stek wordt aangevaren en alweer weet een vis mijn shad te waarderen. Helaas geldt die waardering niet voor Reinier. Gelukkig heeft hij inzake een veel belangrijkere gebeurtenis, van thuis te horen gekregen dat die doorgang kan vinden. Dan heb je je hoofd waarschijnlijk ook meer bij datgene dat zich boven water afspeelt in plaats van daar onder. Ik ondervind daar blijkbaar minder last van.
Dan is het mooi geweest en varen we terug naar de helling. Nadat de Marcraft weer op de trailer is geparkeerd, rijden we naar mijn "tractor". Even mijn spullen overladen en we zijn gereed voor vertrek. Het was onze laatste ontmoeting voor het gesloten seizoen. Maar voorlopig zijn er wel belangrijker zaken die Reinier bezighouden. Vissen blijft in dit licht duidelijk een hobby.
