Pages

maandag 19 december 2016

18 december 2016 doet ons de "winter" vergeten.

En dit was niet de enige van dit formaat deze dag.
Na een kansloze dag met Eduard, twee dagen eerder, was het nu precies het tegenovergestelde. Wegens de vermoeiende reis, vooral na afloop van zo'n dag, had Eduard gekozen voor een locatie waarin ik nu geen vertrouwen heb. Ook de info die ik bij een ervaren visser op dit water had verkregen, leidde ons niet naar de vis. Twee aanbeten, daar bleef het bij. Maar dan vandaag! We kregen het liefst 35 vissen in de boot! Vier baarzen en de rest snoekbaars, wat een feest.

De dagen zijn kort en daarom wilde Luus het liefst voor zonsopgang op het water zijn. Ik doe het doorgaans iets rustiger aan. Dat nam niet weg dat we elkaar verwelkomden en afscheid namen in het donker. Gelukkig hebben we niet veel tijd nodig om op het water te komen en met de nieuwe motoren zijn de stekken snel bereikt.

10 gram lood maakt traag afzinken mogelijk en daarmee mooie aanbeten.
Al snel haakte ik de eerste vis en wisten we ons zeker bevrijd van de hatelijke nul. Omdat ik gunstig lag ten opzichte van de oever, terwijl Luus de Minn Kota bediende, maakte ik een paar worpen, om vervolgens het shadje (playboy 90 met 10 gr. lood) met sprongetjes binnen te tikken. En warempel het werkte. Twee vissen op rij grepen de shad met grof geweld.






Grote vissen op de steunhengel.
Zo had ik mijn eerste vissen snel binnen. Een bekend verschijnsel, de slow start van Luus. Niet veel later zaten we beiden heerlijk te vangen. De steunhengel deed daarbij goede zaken. Luus wist al snel een paar dikke zestigers te vangen. Ook een snoekbaars van dik 70 cm ging voor de bijl.









Een double hookup....... en verschil moet er wezen, toch!
Zelf zette ik ook een steunhengel uit en het aangeboden aas, bleef ook bij mij niet onopgemerkt. Een venijnige tik maakte me duidelijk dat er sprake was van een aanbeet die direct vis opleverde. Later kwam er nog een kleinere vis bij. Ondertussen liep de teller gestaag op. Van 10 naar 20 naar ........








Er kwamen ook enkele baarzen kijken en voor Luus waren daar twee dikke veertigers bij. Normaal gesproken zitten er voor mij ook mooie forse baarzen bij, maar vandaag kaapte Luus ze allemaal, de boef! Gelukkig maakt het ons niet uit want je beleeft er beiden plezier aan.









Nog een double hook-up.
Ongeveer halverwege de dag kregen de hengels even rust en genoten we van hete soep en broodjes. Op het spiegelgladde water, genoten we ook van het zonnetje dat ons af en toe verwarmde. Na die pauze gingen we onverdroten voort. Het werd wel iets rustiger. Toch kregen we nog een double hook-up en vingen onze vissen.





De shads die we aanboden varieerden, van groot tot klein en eveneens qua kleur. Op het laatst was het wel even zoeken geblazen of het nog verschil maakte wat er werd aangeboden. Ik kan je zeggen dat het op het laatst helemaal niet meer uitmaakte. Er kwamen geen aanbeten meer! De teller liet ons zien dat we 35 vissen hadden gevangen.

Ook heeft Luus nog een hanger gehad. Hij vertrouwde mij zijn hengel toe terwijl hij op zoek ging naar zijn kunstaasredder. Niet meer doen Luus; "diedel de diedel die doe". Luus rook onraad toen ik zo vrolijk stond te "zingen". Dat zingen van mij is trouwens helemaal niet zijn smaak. Waaraan zal dat toch liggen? De kunstaasredder was dus niet meer nodig.








Allerhande kleuren en formaten.
We hebben weer heel wat gemopperd, afgelachen en bediscussieerd. Heel afwisselend en met een lachende ondertoon. Al die ellende in de wereld gaat gelukkig aan ons voorbij als we weer een dag kunnen vissen. Alleen jammer dat het zo snel gaat.








Helaas heeft één vis het niet gered. Zodoende is deze vis in snoekbaarsfilet getransformeerd, want een vis weg laten rotten, dat doe ik niet. De filets zullen me nogmaals herinneren aan deze topdag.