Pages

zaterdag 26 november 2016

25 november 2016 De winter is ingezet, dus is het afwachten.

Een slanke negentiger voor Reinier op de shad.
Het is weer zover. Ik ga een dag met Reinier mee en we kiezen een bestemming halverwege. Een bestemming waarbij je extra reistijd in moet plannen vanwege de files. Maar het bleek achteraf allemaal de moeite waard. We waren blij met 8 snoeken, waarvan de grootste 90 cm.

Zoals gezegd, ik heb aan den lijven mogen ervaren dat het fileleed weer helemaal terug is in dit landje. Wat wil je als de enige remedie tot herstel gezien wordt in economische groei? En dan te bedenken dat het aan inwoners van dit kleine landje blijkbaar eindeloos mag groeien!













De eerste is binnen.


Maar wij leven nu en moeten er het beste van maken. En dat hebben we gedaan. Heerlijk gevaren in een prachtig stukje Nederland met een goede snoekstand. Hoewel het enige tijd duurde eer de eerste vis te voorschijn kwam, hadden we er wel degelijk vertrouwen in.










Kon de verleiding van de Legend niet weerstaan.
Op enig moment ziet Reinier op de dieptemeter een behoorlijke vis in een kuil liggen. We besluiten terug te gaan en ik heb een grote Legend in de speld hangen. Een stuk kunstaas dat waarschijnlijk niet vaak wordt aangeboden op dit water. In ieder geval tuint de snoek erin.










Een eind verder loopt de Ernie van Reinier vast. De kunstaasredder komt er aan te pas. Gelukkig heb ik ze vanochtend nog uit mijn eigen boot gehaald, want Reinier heeft ze toevallig niet bij zich. Zo zie je maar dat je soms je gevoel zonder meer moet volgen. Helaas blijkt het obstakel onoverwinnelijk. Wanneer de kunstaasredder het obstakel "haakt"komer er talloze luchtbellen omhoog, totdat het obstakel weer los schiet. Helaas blijkt de lijn op enig moment gebroken. Het offer is gebracht!


Forse vissen op dit water.
Maar wij gaan verder en haken links en rechts een vis. Doorgaans zo'n 70 cm. Maar we nemen ook onze rust in de vorm van een uitgebreide lunch, inclusief soep. We warmen er heerlijk van op en genieten met volle teugen

Wel mooi 90 cm.










Op de terugweg heeft Reinier een grote shad aan de lijn hangen. Wanneer we vaart moeten minderen om ons aas van een grote hoeveelheid blad en takken te ontdoen gebeurt het! Reinier draait de schone lijn aan de buitenkant van de boot binnen en een snoek slaat toe. Wel mooi 90 cm!









Wanneer ik mijn pluggen heb ontdaan van alle rotzooi en de vis weer terug is in haar element, gaan we verder. Maar we varen nog maar nauwelijks en de shad wordt andermaal gegrepen. Een kleine snoek blijkt de dader te zijn.

Zo komen we wel mooi aan 8 vissen. Wanneer deze vis is teruggezet, besluiten we dat het genoeg is geweest. We moeten nog een behoorlijk stuk varen en het wordt al donker. We ruimen eerst alles op in de boot en varen dan zo snel mogelijk terug.

Terwijl Reinier de auto haalt laad ik mijn handel alvast over in mijn auto. Wanneer de Marcraft is getrailerd help ik met rest, zodat Reinier even later ook weer helemaal gereed is voor de thuisreis. Een thuisreis die me een half uur meer kost dan in het weekend. Wat een drukte! Des te mooier is het te constateren hoe weinig visboten er doordeweeks op uit kunnen trekken. Wat een voorrecht!