Eindelijk ............... de eerste vis. |
Wolkeloze luchten en weinig wind. |
Later een spaarzame wolk die enige koelte bracht. |
Daarna ging het een heel eind stroomafwaarts om vervolgens weer stroomopwaarts te gaan slepen. Echter niet voordat we nog een verticale stek aan de tand hadden gevoeld. Het bleef bij de stek, want vis voelden we niet.
Dan maar slepen langs aantrekkelijke oevers. Daar kreeg Mark een keiharde aanbeet en spannende dril. Ik had alles voorbereid voor de landing toen de lijn slap viel ............. Wat een desillusie! We wisten dat het moeilijk zou worden, maar zo werd het nog moeilijker.
We hadden er al heel wat kilometers opzitten toen de mannen meenden op de kant een "Biergarten" te kennen. Ik heb hen daarom afgezet, zodat ze even weg konden uit de zon en even bij konden komen. Zelf bleef ik op het water en legde de boot een poosje in de schaduw. Kop koffie en stroopwafel erbij, lekker genieten.
Enige tijd later waren de mannen gereed om weer in te stappen. Ze hadden heerlijk ijs gegeten en hadden wat koelte tot zich genomen.
Daarna werd ons geduld andermaal op de proef gesteld. Gelukkig kregen we nog enkele aanbeten, waarvan Georg uiteindelijk twee wist te verzilveren. Vlot achter elkaar kwam er een snoekbaars en een baars te voorschijn.
En hierbij bleef het vandaag! Ik had het me toch iets anders voorgesteld. Maar goed, de mannen weten heel goed dat vissen betekent dat het niets uithaalt, als de vissen niet beter meewerken.
Nadat de Tomasco weer op de trailer stond, nam Georg nog een verfrissende duik. Het strand ter plaatse nodigde daar inderdaad toe uit en hij was absoluut niet de enige, want het strand was net als de trailerhelling, druk in gebruik. Iedereen wil blijkbaar die uitzonderlijke nazomer optimaal benutten. De vissen mogelijk ook. Alleen hoe dan?