 |
| Anne ving de baars, ik de snoek..... met het schepnet! |
Met Anne vissen is nooit een straf. Alleen de heerlijke soepen die onze chef kok bereidt maken het de moeite waard een lange reis te maken. We hebben gekozen voor een locatie die het mogelijk maakt lange tochten te maken op verschillende types water. Dan kunnen we slepen, werpen en verticalen en dus hebben we optimale kansen ................
 |
| Het feest kan beginnen. |
Al snel zitten we op het water, nadat ik de helling heb gevonden. Anne kent ze namelijk in alle soorten en maten en dat maakt de start al spannend. Alleen al het feit dat hij het heel spannend maakt. De helling waar we altijd traileren zou niet beschikbaar zijn en daarom............ Ben je er bijna, blijkt dat we gewoon kunnen traileren waar we altijd traileren!
 |
| Wel divers transport te zien |
Zo de kop is er af en nu snel verticaal een vis vangen ................ nee dus! Dan even een tussendoortje op het kleinere binnenwater. Hier zou toch een visje gevangen moeten kunnen worden. Nee dus!
Dan terug naar het grote water met schitterende oevers. Het ziet er schitterend uit .......... en daar blijft het bij!
 |
| Genieten van de mooie omgeving. |
Dan een rivier op. De vorm en omgeving ademt een al rivier. Maar het is wel een stilstaande rivier en er beweegt zich geen vis.
We genieten van de schitterende omgeving en het mooie weer. Maar daar moeten we het blijkbaar mee doen vandaag. Andere vissers blijken evenmin succesvol. Dan ligt het dus niet aan ons.............
 |
| Ik sta op wacht en ............ wacht op Anne. |
Ons lichaam functioneert echter wel naar behoren en daarom zoeken we verlichting van de organen die onder spanning zijn komen te staan. We vinden een geschikte plek en verlaten ons slagschip. Ik sta op wacht en Anne verwijdert zich discreet.
 |
| Kleine baars. |
Geheel ontspannen aanvaarden we de terugtocht. Maar die ontspanning verandert niets aan de vangstresultaten. Dan passeren we een visser die zijn boot in het kantje heeft gelegd en vandaar met de dropshot kleine baarsjes vangt. Hoewel dit niet onze favoriete bezigheid is, besluiten we ook een poging te wagen. Met kleine kunstaasjes en shadjes wel te verstaan.
 |
| Kunstwerkje van Anne. |
Ik zet een shadje in die voorzien is van een klein propellertje. Anne ziet hoe ik hiermee succes heb.
Later heeft hij er eentje nagebouwd, zodat mijn arsenaal weer is uitgebreid met een prachtig kunstwerkje van Anne.
Ook Anne slaagt erin wat baarsjes te bemachtigen. Tot hij ineens wel erg veel weerstand voelt. Tja, levend aas blijft altijd goed toch. Tijdens de "dril" is het baarsje gegrepen door een flinke snoek. Deze houdt vast tot aan de boot. Dan laat hij los, houdt het voor gezien. Wat de snoek noch Anne hebben gezien is dat ik het schepnet al onder de snoek had geschoven.
Anne schatert van de lach wanneer hij de onfortuinlijke baars in de hand neemt. Het was inderdaad een spektakel, zo'n snoek op een dergelijke manier aan de lijn te hebben. Dan beur ik net op en Anne weet niet wat hij ziet. Hij de baars, ik de snoek. Verschil moet er wezen. Dergelijke gekkigheid is inherent aan een visdag met Anne.
 |
| De stem van Anne in volle overgave..... of was het geeuw? |
Hierna wordt het weer zoals het voordien was; doodstil. Hoewel............ toch niet helemaal, want Anne laat zijn stem galmen en dat wil wat zeggen. Een schat aan liedjes galmt over het water en menige passant kijkt er van op. Zelf neem ik geen deel want ik beschik niet over de teksten en de stem van Anne.
Zo eindigt onze visdag. Nauwelijks vis, mooie avonturen en schitterend weer.
