Eindelijk weer een dag met Luus op stap. Naar water waar we lekker de hele dag kunnen verticalen. Daarvoor zoeken we stromend water en een plek om te traileren. Met die lage waterstanden is dat ook een punt van aandacht. Maar daar komen we wel uit en zo staan we 's morgens vroeg aan het water, in een dikke mist! Met andere woorden: we kunnen de rivier niet op!
Dat is balen, want ons eigenlijke doel ligt een paar kilometer verder op. Enfin, we moeten in het haventje nog even tijd slijten, totdat de mist is opgetrokken. Mist die in flarden over komt. Het ene moment denk je, nu trekt de mist op en het volgende moment lijkt het erger dan het al is geweest.
We tuffen een beetje rond in de haven en laten ondertussen een shad over de bodem dartelen. Voor mij pakt dat goed uit en een baars helpt ons alvast van de nul af. Niet heel groot, maar zeker de moeite waard. De kleine Bony-shad heeft het voor elkaar gekregen.
Dan ineens zijn de mistflarden verdwenen, als sneeuw voor de zon, bij een graad of 15 in november! We varen de rivier op en langs een omweg, die er ook aantrekkelijk uitziet om in bevissen, komen we op onze bestemming. Er is weinig stroming, hetgeen kan duiden op dood tij.
We zoeken direct een favoriete stek op en gaan heerlijk verticalen. Luus haakt een vis , maar lost. Zelf heb ik meer geluk en vang de tweede baars van de dag. Nu op een Playboy 112 in een nieuwe kleur. De Chart Back / White Tail.
Dan is het tijd voor iets anders, want ik heb vandaag een uitdaging gevonden in het vissen met telkens een andere shad. Maar voor het zover is, weet Luus de grootste baars van de dag te verleiden.
Hij heeft weer een ander kleurtje van de Playboy in de aanbieding.
Dit gaat lekker zo. Dus besluiten we nog even door te gaan, terwijl we ons verbazen over de activiteit van de baarzen. Normaal gesproken zijn de snoekbaarzen hier in de meerderheid.
Nu blijft het een poosje rustig en besluiten we naar het verste punt te varen, om vandaar met de toenemende stroming terug te driften. Ook nu moeten we geduld betrachten, maar we worden beloond met alweer een baars. Nu op een kleinere playboy, de 90 Red/Green Crub.
Dan hebben we een talud gevonden dat druk bevolkt is, althans zo lijkt het. We komen meerdere keren langs en krijgen telkens een blijk van waardering in de vorm van een aanbeet. Wanneer Luus weer een vis zit te drillen, blijf ik even stug doorvissen en jawel hoor, ook mijn hengel komt krom te staan op een vis. De baars die ik gevangen heb, douw ik snel even in Luus zijn handen om de double hookup vast te leggen.
We gaan zo nog een poosje door en zien de teller langzaam doorlopen. Dan besluiten we even flink door te varen, omdat het licht al langzaam begint uit te gaan en de temperatuur daalt. Met andere woorden we moeten terug richting helling. Onderweg is er nog een stuk water dat we zeker even willen aftasten.
Ik ben stug door gegaan met het wisselen van shads en telkens lukt het weer vis te vangen. Ik geniet er van en mijn visie dat vertrouwen in het aangeboden kunstaas heel erg belangrijk is, wint meer en meer terrein. Uiteindelijk hebben we 15 vissen in de boot gekregen en weten dat we een hele mooie dag hebben getroffen.
Dan is het mooi geweest. De boot gaat weer de trailer op en als alles is ingepakt tuffen we weer huiswaarts. Weg van een dag vol mooie herinneringen en op naar volgende avonturen.
