Aan ganzen geen gebrek. Hier onttrekken ze de veerboot aan het zicht. |
Die eerste en achteraf enige vis van deze dag staat niet eens op de foto want wij hadden er het volste vertrouwen in dat er meer zouden volgen. Niet dus!
Roel en Art kwamen bij me thuis om eerst een bak koffie te nuttigen en daarna bij mij in de auto te stappen. Er was nog geen visboot te bekennen bij de helling. Al snel vaarden we naar de rivier om daar ons geluk te beproeven.
Er was eerst nogal wat nevel. |
Daarom gingen we een poosje verticaal aan de slag. Voor Art ook weer nieuw, omdat het vissen met de boot hem onbekend was. De weersomstandigheden waren ideaal, want er stond nauwelijks wind en de stroom ontbrak ook. In alle rust kon de techniek in praktijk worden gebracht, maar de vissen zagen blijkbaar geen aanleiding aan de opleiding deel te nemen.
Vandaar dat we verder sleepten, midden over de rivier op 5 meter diepte. En daar haakten we een baars van ongeveer 35 cm. Roel bespeurde ook een tik op zijn hengel, maar haakte helaas geen vis. We vaarden nog een paar keer over dezelfde locatie, om ons er van te verzekeren dat er niet nog meer baarzen waren die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in onze kunstaasjes.
Canadese ganzen in grote getale. |
Daarna hebben we andere stukken water afgevist, zowel verticaal als slepend. We hebben grote afstanden afgelegd met de boot om andere afwijkende stekken uit te proberen. Maar het mocht niet baten.
Een Indische gans in gezelschap van Nijlganzen |
Dat neemt niet weg dat we een hele gezellige en fijne dag hebben gehad. Hopelijk herstelt Roel goed van de ingrijpende operatie die hem te wachten staat en kunnen we daarna opnieuw samen het water op.