 |
| Vandaag komt de wens van Stefan helemaal uit. Een roofblei van 80 cm! |
Hoewel Eduard maandelijks, of nog vaker op de stoep staat, komt Stefan slechts af en toe mee. Altijd druk met andere dingen en als Stefan komt wil hij ook echt iets vangen. Dat weet je bij het vissen echter nooit. Maar vandaag komt zijn wens helemaal uit.
 |
| Ondanks de slechte condities is deze bever toch door de camera beschoten. |
We varen rustig weg en werpen onze aasjes uit. Een mooie forel siert de hengel van zowel Eduard als Stefan. Zelf heb ik een dieplopende plug gemonteerd. Gezellig kleppend beginnen we deze dag in de dop.
Dan zien we iets dat onze aandacht trekt. We kijken eens goed, want het is op een behoorlijke afstand. Ik heb geen enkele twijfel, het is een bever. Ik schiet een paar plaatjes in de wetenschap, dat de afstand en het licht niet in mijn voordeel werken. De herinnering is in ieder geval daar.
 |
| Stefan kan al bij de eerste vis lachen. |
Dan wordt even later de forel aan de hengel van Stefan te grazen genomen. Er volgt een stevige dril en even later staat Stefan met 75 cm snoek in zijn handen. Dit is al vele malen beter dan de voorgaande keer dat Stefan langs kwam. Hij weet het ook en kan gelukkig lachen.
 |
| Die grijns blijft vanaf nu de hele dag. |
Dan wordt het lange tijd erg rustig. We slepen lange kanten en kribvakken af. Stefan heeft een Salmo redhead plugje van Eduard gekregen en niet voor niets. Plotseling is daar zo'n snoeiharde aanbeet gevolgd door een stevige run, die geruime tijd in beslag neemt. Ondertussen weten we wel wat er gaande is, want de gigantische roofblei heeft ons al een blik geschonken. Het duurt enige tijd voordat het net er onder kan, maar dan is het ook feest. Iedereen en alles er uit gevist met 80 cm roofblei.
 |
| Af en toe passer je een schilderij. |
Hierna wordt ons geduld op de proef gesteld. We hebben ons ten doel gesteld een klein riviertje aan de tand te voelen. Tevens is dit ons verste punt vandaag. Het is er inderdaad schitterend. helaas staat er weinig water, dat overigens wel lekker stroomt. We vissen een heel stuk werpend uit, maar moeten het zonder aanbeet stellen. Ook bij de monding is er geen beet waar te nemen. Dan maar weer terug.
 |
| Eduard geniet van iedere vis, groot en klein. |
Onderweg zien we wel drie ijsvogels tegelijk. Ze komen meerdere keren langs. Op de stek waar Stefan de roofblei heeft gevangen gaan de mannen werpen, tussen de kribben. En het blijkt dat er meerdere roofbleien huizen. Eduard weet vier aanbeten uit te lokken. Alleen de laatste aanbeet bleef even hangen. Dan is het helemaal over. Jammer dat er we er niet nog één konden vangen.
 |
| Ook nog een forse baars bij het verticalen. |
We slepen weer een heel stuk en dan komen we weer bij een serie kribvakken die ik wel de moeite waard vind. Eduard en Stefan werpen heel wat af. Omdat ik dan weinig ruimte heb, tik ik verticaal de bodem achter de boot af. Dat lukt heel aardig, want twee snoekbaarzen en een baars weten dit wel te waarderen. Eduard lokt een aanbeet van een grote snoekbaars uit, maar het is zijn dag niet en dus blijft deze evenmin hangen.
Af en toe raakt er een stuk kunstaas vast, maar die weten we gelukkig te redden. Dat hoort er immers ook bij.
Ondertussen hebben we wel weer lekker vier soorten gevangen. Die verassing en variatie maakt het vissen op de rivier zo leuk.
 |
| De derde soort voor Stefan. |
Dan is het tijd om terug te gaan en slepen we naar de trailerhelling. Onderweg pikt Stefan nog een baars op. Dan is het tijd om in te pakken. We hebben de nodige motregen gehad, maar al met al mogen we niet klagen over het weer en over de vangst van zo'n schitterende roofblei al helemaal niet.
Tot ziens mannen.
