5 september 2015 Meer vis in één dag dan de drie dagen samen in juni!

Met Roel was ik in juni drie dagen op stap, waarvan één samen met zijn zoon. Toen kwamen er negentien vissen in de boot. Deze keer hebben we de twintig afgedwongen. In tegenstelling tot juni was het weer nu veel koeler en onstuimiger. We werden bovendien getrakteerd op meerdere douches die er mochten zijn; wat een water zeg! Op zeven september kreeg ik de bevestiging op de beurs in Maurik. Daar was een compleet modderbad ontstaan, die zich 's zondags nog steeds deed gelden.

Op vrijdag belde Roel of ik binnenkort nog in de gelegenheid was een dag met hem het water op te gaan. De eerstvolgende gelegenheid was de volgende dag. Hij ging snel even afstemmen met de achterban en kreeg groen licht. We spraken af bij mij thuis om vandaar samen naar de stek te rijden. Een kwartier te vroeg stond hij er al. Roel had er zin in! Maar eerst een bakkie doen na zo'n lange reis en dan op stap.





We waren de eerste boot bij de helling en hadden de boot snel in het water liggen. Toen kwam de volgende boot aangereden. Die hebben we de hele dag niet gezien en was weer vertrokken toen wij er een punt achter zetten. Ik tuigde de hengels op, plaatste de steunen en daar gingen we. Sleepten op drie verschillende dieptes.

Het duurde even eer de eerste baars zich meldde. En er volgden nog enkele, tot Roel ineens in een serieus gevecht belandde. Het betrof een prachtige roofblei die de kleine Hornet had gegrepen. De eerste roofblei voor Roel ooit!

Onze dag was al geslaagd, maar we waren natuurlijk nieuwsgierig wat deze dag nog meer in petto had.

Een paar snoeken waren ons ook gegund. Maar af en toe was er ook de teleurstelling wanneer grotere vissen net niet bleven hangen. Een tweede roofblei of winde ging bijvoorbeeld verloren. Enkele vissen kregen we helemaal niet te zien. Maar actie hadden we volop.








Het verticalen bleek deze dag minder succesvol. Ik zelf voelde heel duidelijk een tik op de shad, maar daar bleef het bij. Even later hing er ineens toch een vis aan de lijn. Een snoek kwam boven, terwijl ik de aanbeet niet had gevoeld en de vis in eerste instantie aan vuil deed denken. Maar toch, het was er weer een.

Omdat het verticalen weinig actie bracht gingen we weer slepen. De buien werden steeds heviger en wij zaten daar maar en lieten het gedwee over ons heen komen. Af en toe pikten we een vis op.

En maar blijven hopen dat het droog zou worden natuurlijk. ijdele hoop bleek dit te zijn.

Nadat het geruime tijd stevig had doorgeregend werd het enige tijd droog. Het leek erop dat de vissen hierop hadden gewacht. We vingen er meerdere achter elkaar, waarbij ook een fraaie snoekbaars. Een twee ging helaas verloren.

Ineens ging de vaart eruit. Heel af en toe vingen we nog een vis, maar ons geduld werd op de proef gesteld.

Belachelijk natuurlijk als je dit vergelijkt met de dagen in juni.

Maar we hebben er twintig afgedwongen en kijken terug op een super visdag, hoewel erg nat !!

De volgende visdag met Roel staat ondertussen al weer gepland.